सगळे एकठांय

भांगरभूंय | प्रतिनिधी

खूब आदीं सावन कुटुंबीक परंपरा पाळटात. पूण ही एकत्र कुटूंब वेवस्था चड करून ना जावपाक लागल्या. दरेक दादल्याक आपले कल्पनेंत एक सोबीत कुटूंब आसचें अशें दिसता. जेन्ना फॅन्टसी जग वास्तव जाता तेन्ना ताची कुटुंबीक परिस्थिती फॅन्टसी जगांत पळयिल्ली कुटूंब सारकी आसूं येता वा नासूं येता. आयची परिस्थिती पळयल्यार आमकां चड करून विभक्त कुटूंब वेवस्था दिसता. एकत्र कुटूंब खूब उण्या सुवातेर दिसता. दरेकल्याची मानसिकताय, तांचीं आडमेळीं आनी निर्माण जावपी बरी आनी वायट परिस्थिती मतींत घेतल्यार विभक्त कुटूंब वेवस्था ह्या दिसांनी चड आपणायल्या. पूण आदल्या काळांत एकत्र कुटूंब वेवस्था दिसताली
हे एकत्र कुटूंब वेवस्थेक लागून घरांत सुखाची भावना निर्माण जाली. भुरगीं, जाण्टे, आजो-आजी, भयणी, भाव, काका, काकी, आवय आनी बापूय सगळे एकठांय रावताले, देखून घरांत उमेदीचें आनी सुखाचें वातावरण दिसतालें. मोग, मोग आनी आत्मीयता हांच्या तिगून गेल्ल्या संगमाचेर एक कुटूंब सुखान रावता. अशे स्थितींत आमचें कुटुंब, आमचें घर आमकां देवळा पाशेन दिसता.
भुरगीं फुलांवरी सोबीत दिसता.. अशा सुखद कुटुंबांतल्यान शांती, समाधान आनी सूख हांचो सुगंध भायर सरता. देखूनच आमचें कुटुंब सोबीत आसचें अशें आमकां दिसता.. ज्या कुटुंबांत सुख आसता तें कुटूंब घर घरा भशेन दवरपाचे विचार मनानं तिगोवन दवरूंक शकता … तांकां ते शक्य जाता… हाचे उरफाटें आयज उरफाटी परिस्थिती म्हळ्यार विभक्त कुटूंब वेवस्था. ! ‘हम दो हमाँरे दो’ .. हेंच चड करून पळोवपाक मेळटा . घरांत लोकांची गर्दी हे कुटूंब वेवस्थेंत नाका अशें दिसूंक लागता. आमचें ल्हान कुटूंब आनी आमकां हातूंत मर्यादीत रावपाक आवडटा. अशी विचारांची मांडावळ आता. तातूंत नात्यांतल्यांक आजो- आजीचो मोग, तशेंच तांचे माथ्यार फिरिल्ले हात यांची जाणविकाय सुदिक नासता .. भुरगीं ह्या सगळ्या सुखां पसून वंचित आसतात. भुरग्यांक आपल्या कुटुंबांत आजो- आजी, मामा- मामी आसूंक जाय आनी तांकां तांणी लाड करपाक जाय अशें दिसता. पूण, ह्या सगळ्यांक एकठांय करपाचो प्रसंग ह्या विभक्त कुटूंबांत क्वचितच मेळटा. उत्सव, लग्न अशा वेगवेगळ्या प्रसंगांचेर फक्त ते पळोवंक मेळटा. हाका लागून बदलत्या काळा प्रमाण कुटुंबांत वेगळेपण निर्माण जालें.. पूण खंय तरी कुटूंब आनी कुटुंबीक संबंद सांबाळपाक जाय. ताचे म्हत्व समजुपाची गरज आयच्या काळाक खरपणान आसा… कारण आमची भारतीय संस्कृताय ही एक एकत्र कुटूंब वेवस्था. लोकांनी आपली संस्कृताय सांबाळून जगचे आनी जियेतना आपली संस्कृताय तिगोवन दवरची….

गौरी भालचंद्र