शेणिल्लो उंडो

भांगरभूंय | प्रतिनिधी

एका गांवांत एक मनीस रावतालो. ताचें नांव पीटर. ताची एक बेकरी आशिल्ली. कष्ट करून आपलें पोट भरतालो. बेकरेंत तो पाव, उंडे, पोळी, काकणां, बर्की बिस्कीट करतालो. आठवड्यांत एक दीस पॅटिस. लोक ताचे कडेन जाय तें विकतें घेताले. पूण, सगल्यांत चड ताच्या उंड्याक गिरायक जातालें.
बेकरेचो घमघमाट भायर रस्त्या मेरेन पावतालो. एक व्हरुंक आयल्यार लोक चार घेवन वताले. बेकरींत जो कोण येतालो हो उंडो विकतो घेतले बगर वचनाशिल्लो. सामको रुचीक आनी तोर्राद उंडो. स्वादूच वेगळो. खुपश्या बेकऱ्यांनी बुरशेपणा पळोवंक मेळटालीं, पूण ही बेकरी सामकी निवळ, चकचकीत. येणारो जाणारो बेकरेची तोखणाय केले बगर वचनाशिल्लो. एक दीस अशेंच एक जोडपें रानांत पिकनिकेक गेल्लें. थंयच मनशां पसून पयस एका झाडा सकयल एक स्वामी सिद्धी मेळोवंक ध्यान लावन बशिल्लो. ताच्या म्हऱ्यांत एक कमंडलू आशिल्लें. तातूंत एक उंडो पडलो. तो पिकनिकेक आयिल्ल्या त्या जोडप्यानूच उडयल्लो. घस्स करून आवाज जालो. स्वामीन दोळे उगडले. ताचे ध्यान भंग जालें. उंडो पळोवन ताका राग अनावर जालो. ध्यान तर हाल्लेंच, पूण आपुणूय भश्टलो हाचो ताका चड राग आयलो. तपश्चर्या भंग केली म्हूण स्वामीक उंड्याचो राग आयलो. ताणे फाटींफुडें आनी पळयलेंना, आपलो सगळो राग त्या उंड्याचेर काडलो. रागाक खंय दोळे नासतात. तशेंच जालें.
स्वामींन ताका स्त्राप दिलो. ‘तुजी हिम्मत कशी जाली रे म्हजे मुखार येवपाची. एका स्वाम्याची तपस्या जशी तुंवे शेणयल्या, हांव तुका स्त्राप दिता तुंय ह्या काळांत शेणून वतलो. कोण तुका वळखुचोना. जाणे तुका निर्मिला तोय शेणटलो”.
स्वाम्याच्या स्त्रापान उंड्याचो उजो लागून गोबर जालो. हे वटेन स्वाम्याच्या स्त्रापाचो परिणाम कितें सांगतलें? पाव, उंडे विकून घरा येतासताना पोदेराचे सायकलीक अपघात जालो. ती एका ट्रकाक आपटली. ह्या अपघातान ताची स्मृतीच गेली. तो सगळे विसल्लो. सगळ्या वटेन शेणलो. जी चूक ताणें केलीना तिचें फळ ताणें भोगलें. स्मृती गेली, बेकरीय बंद पडली. तो सगळे वटेन स्वताक शेणून बसलो. ते पदेरूय शेणले आनी ते उंडेय बी. कोण करता आनी कोण भोगता, अश्यातली ही खबर. जिविताच्या वाटेर खूप फावट असल्यो घडणुको घडटात. अश्या वेळार कोणाक दोश दिवप नशिबाक, स्वताक कांय देवाक….. ? देवाक खबर.

शिल्पा लाड
8411007204