विधवे आडच्या रितींचेर बंदी घालुया…

भांगरभूंय | प्रतिनिधी

आ यच्या आर्विल्ल्या काळांत लेगीत कांय चालिरिती समाजाक कलंक लागिल्ले भशेन थारल्यात. घोवाच्या मरणा उपरांत विधवा बायलांक जावपी अपमानकारक आनी अमानवीय प्रथा म्हळ्यार तांचें विद्रुपीकरण. ही पद्दत फक्त अन्यायी न्हय, तर भारतीय संविधानान मेळिल्ल्या मुळाव्या हक्काचोय भंग करता. बेगोबेग हे तिरस्कार करपा सारके परंपरेचेर बंदी घालपाची गरज आसा. बायलेच्या जिवितांतलो सगल्यांत कठीण काळ घोवाच्या मरणा उपरांत सुरू जाता. जेन्ना ती दुख्खान भरिल्ली आसता तेन्ना तिका मानसीक आनी भावनीक आदाराची गरज आसता. पूण अजूनय घोव संवसाराक अंतरले उपरांत जायत्या सुवातींनी तिका समाजांतल्या चुकीच्या आनी क्रूर प्रथांक बळी पडचें पडटा.
हातांतली रंगीत कवचेचीं कांकणां फोडून, ​​कपला वयलो
कुकूम पुसून, तिचे आवडीचे कपडे काडून तिका धवे वा फिके
रंगाचे कपडे घालपाक लायतात. कांय कडेन घराच्या एका कोनशाक बंद करून दवरतात, दुसऱ्याक हात लावपाची वा खंयच्याय शूभ कार्यांत वांटो घेवपाची मनाय आसता. ह्या सगल्या कर्तुबांनी फक्त बायलांचो अपमान जाताच, पूण तिगेलो आत्मसम्मान लेगीत दुखयतात.
ह्या प्रथांचो धर्मीक वा समाजीक आदार ना. उरफाटें ही रीत पितृसत्ताक मानसिकतेंतल्यान आयल्या. जंय बायलांक एक उपभोगाचें साधन आनी दादल्यांचेर आदारून आशिल्ली अशें मानतात, आनी घोवाच्या मरणा उपरांत तिचें स्वतंत्र अस्तित्व सोंपयतात आनी समाजाचे नदरेन तिका ‘अशूभ’ मानतात.
आयज जेन्ना आमी बायलांचें सशक्तीकरण आनी बायलांक समान संद दिवपा विशीं उलयतात तेन्ना घोवाच्या मरणाची ख्यास्त बायलेक अशे तरेन कित्याक भोगची पडटा? तिगेल्या भावनांक, इत्सांक आनी तिच्या मानवी हक्कांक कित्याक मोल दिनात? असलीं मध्ययुगीन आनी अन्यायी पद्दत आमच्या समाजा मुखार व्हड प्रस्नचिन्न उप्रासायतात. हे नीच प्रथेक लागून विधवा बायलांक जायत्या गंभीर समस्यांक तोंड दिवचें पडटा. हाचो मानसीक भलायकेचेर गंभीर परिणाम जाता, जाका लागून लोक उदासीनताय आनी एकसुरेपणाचे भकीक पडटात.
घोवाल्या मरणा उपरांत बायलेचेर घाल्ल्या समाजीक बहिश्काराक लागून तांचें जगणें चड कठीण जाता आनी अर्थीक नदरेन असुरक्षीत जाता म्हूण हे परंपरे आड खर कारवाय करपाची गरज आसा अशें म्हाका सांगीन दिसता.
समाजान एकठांय येवन हे वायट प्रथेचो निशेध करचो. जागृताय निर्माण करून लोकांच्या मनांत हाचो दुस्वास निर्माण करपाची गरज आसा. हे खातीर बायलां संघटणांनी आनी समाजीक वावुरप्यांनी आवाज उठोवचो. सगल्यांत म्हत्वाचें म्हणल्यार सरकारान ह्या प्रकरणांत खर पावलां उबारपाची गरज आसा. असल्या प्रकारांक प्रोत्साहन दिवपी वा तातूंत वांटो घेवपी लोकांचेर कायद्या प्रमाण खटलो चलोवचो. विधवेल्या मनीस हक्कांची राखण करपा खातीर खर नेम करप आनी ते प्रभावीपणान चालीक लावप गरजेचें आसा. एक पुरोगामी आनी संवेदनशील समाज म्हूण आमी सगलें
मेळून विधवा विटंबणा परंपरेक सदां खातीर निरोप दिवया. दरेक बायलेक स्वाभिमानान जगपाचो अधिकार आसा आनी तो साध्य करचो हे खातीर आमी वचनबद्धताय घेवया आनी विधवे आडच्या रितींचेर बंदी घालुया.

सुदिन वि. कुर्डीकार.
8275425404