रिवे – गोळावलीकारांनी अणभवलें शुक्र – चंद्र जोडयेचें ‘‘ऑकल्टेशन’’

भांगरभूंय | प्रतिनिधी

गोंयच्या खांची-कोनशांनी अशें जायते वाठार आसात, जंय सैमांच्या अप्रुपांनी नटिल्लें वातावरण आनी अथांग अशें काळखें- मळब अणभवपाक मेळटा. शारीकरणां पासून पयस आशिल्ल्या असल्या गांवांची, सोंपेपणान कोण वासपूस करूंक वचना आनी तशें करपाची गरजूय कोणांक भासना.
साधन-सुविधांतल्यान वंचीत आशिल्ल्या असल्या सुवातेंचेर, आनीक कांयच न्हय जाल्यार, प्रवाशांचे सुविधे खातीर कदंब म्हामंडळाच्यो गाडयो मात वेवस्थीत पावतात आनी त्या बाबतींत तांची आंखणीय तशी निश्णांत म्हणपाची. रातच्यो, आपल्या फेऱ्याच्या शेवटाक, एका-एका वेगळ्या गांवांत वचून त्यो आलाशिरो घेतात आनी सकाळीं फुडें थंयच्यान, कामांक वचपी लोकांक आनी शिकपी भुरग्यांक घेवन भायर सरतात.
पणजेच्यान अंदाज 65 किलोमिटर अंतराचेर आशिल्ल्या, सत्तरीच्या अशाच एका पयसुल्ल्या (गोळावली – रिवें) गांवांत, एक कदंब बस सद्दां चल्ली. आमच्या सारक्या, वाटेर देंवपी थोड्या प्रवाशांची ती नित्याची गाडी जाल्ल्यान, तातूंतलें ड्रायवर – कंडक्टरूय आमकां आतां संवकळीचेच जाल्यात.
गाडयेंत चडटल्या दर एकल्याक सुगरूप घरा पावोवपाची जबाबदारी आपल्या माथ्यार घेवन वावुरपी, प्रताप सीताराम गांवकार आनी शंकर भाई सारके कंडक्टर, तशेंच आपली स्वताची गाडी जाल्ले वरी कुयदाद घेवन, अचकीत उप्रासपी संकटांचेर मात करपाचें कसब आशिल्ले अब्दुल खान सारके ड्रायव्हर, आमकां घरचीच गाडी आशिल्ल्या वरी वागणूक दितात. हेंच खातीर तांच्या बरोबर हांसत-खेळत गजालीय मारप जाता. त्या दिसा अशेंच गजालीं-गजालींनी, “भांगरभूंय”चेर छापून आयिल्ल्या एके बातमेचो उल्लेख आयलो आनी खगोलशास्त्राची रुच आशिल्ल्यांचो बशींत एकूच बोवाळ जालो.
एकलो म्हणूंक लागलो की, आपणें “तुट्टा ते तारे” खूब पळयल्यात, जाल्यार दुसरें सांगूक लागलें, आरे, मीन तर आपली जल्म-रास. बाकींचे प्रवाशी लक्ष दिवन आयकता म्हणसर, शुक्रारा (२७ मे) फांतोडेर घडपी शुक्र – चंद्राचे ऑकल्टेशनाचीय माहिती तांकां पावयलीं. काळोख आशिल्ल्या वाठारांतल्यान ही दुर्मीळ घडणूक अणभवपाची इत्सा व्यक्त करताच, नवें कितें तरी शिकपाक मेळटलें ह्या हावेसान, सोमतेंच आमकां ड्रायव्हर – कंडक्टरां कडल्यान, गोळावली-रिवें भेट दिवपाचें निमंत्रणूय आयलें आनी आजून पर्यंतच्या आमच्या इतिहासांतली, एक आगळी-वेगळी कार्यावळ घडून आयली.
हे घडणुकेंतल्यान, गांवच्या थोड्या लोकां सयत, जायत्या जाणांनी विज्ञाना विशीं रुची दाखयली. सुटयेच्या फाटभूंयेर, भुरग्यांक जमोवपाक शकूंक नाशिल्ल्याची खंत तांकां जाली. एका गांवकारान फुडलें खेपेक येतना, पूर्व कल्पना दिवन येवपाची विनवणीय केली. अकस्मात थारायिल्ले हे कार्यावळींत व्हडली दुर्बिण वांगडाक नाशिल्ल्यान, त्या वेळार फक्त राशी-नक्षत्रांचेच प्रात्यक्षीक दाखोवप जालें. वृश्चिक राशीचें पुराय आनी मळबांत जुस्त विंचू भशेन दिसपी विराट रुप पळोवन जमिल्ले अजापीत जालें.
खास फोटोग्राफी खातीर मुद्दम बिठ्ठोणच्यान आयिल्लो भांगरभूंयचो वाचक दत्तप्रसाद नायक सांगता की, इत्सा-शक्त आसली म्हण्टकच, कितेंय घडोवन हाडूं येता वा त्रास जावपाची चिंता करीनासतना कसलेंय कार्य पणाक लांव येता, हाचें उत्तम उदारण आपणें आयज देखीसयत पळयलें.
कितें तें चादर-हातरूण बी कांय घेनासतना घरांतल्यान रातचो भायर सरप.., मन तृप्त करपी, तारे-नखेत्रांनी भरिल्लो काळखें मळब पळोवन आपली भूक भागोवप.., देवळांतल्या थंडगार जमनीर थोडीच, पूण सुशेगात झेंम घेवप आनी दुसऱ्या दिसा कसलोच थकवो, चिंता वा ताणां शिवाय, प्रसन्न मुखान, तरेकवार फुलपाख्याच्या – पक्षांच्या किलबिलाटां सयत, भांगराळ्या कुपांतल्यान सुर्य उदेंवपाची वाट पळोवप.
मनशांक विनयशील दवरून, भोंवतणच्या सैमाचें एक उत्साहान भरिल्लें खेरीत रुप दाखोवपी ह्यो घडणुको जिवीतांत खूब कितें शिकोवन चल्ल्यो. तो फुडें म्हणूंक लागलो की, आयुशांत केन्नाच न विसरपा सारको, एक वेगळ्याच प्रकारचो आनंद लुटूंक मेळिल्ल्याची खोस, त्या दिसा सगळ्यांच्या मुखामळार दिसताली तीं आपणे सारखी पळयली.
आमचो कंडक्टर प्रताप तर म्हण्टा की, कदंबाच्यो गाडयो जितल्या गांवगिऱ्यां वाठारांनी वतात, तितल्याय जाग्यांचेर असल्यो कार्यावळी जावंक फावो. फुडाराक जावपी आमच्या उपक्रमां खातीर तांणी आमकां परबी भेटयलीं आनी बरो समाज घडोवपाच्या कार्यांत, आपलो तेंको सदांच आसतलो हाची खात्रीय दिली. मेळिल्ली म्हायती फुडें पसरोवपाचें काम करतले, अशें आश्वासन ड्रायव्हर अब्दुलाच्या तोडांतल्यान सहज भायर सरलें.