भांगरभूंय | प्रतिनिधी
आजचे धावपळीचे जिणेंत आमच्यातले कितलें जाण निसुवार्थीपणान जिणेंचो धादोसकायेन आनंद घेतात काय? अवघेच आसतले. चडशे लोक हे संवसाराच्या मोह- पाशान घुस्पल्ले आसतात. हांव, म्हजो सुवार्थ आनी म्हजें कुटूंब. अहंकार घेवन चडसो लोक जगताना दिश्टी पडटा. आमचीं मनां आनी काळजां दुस्वासान उप्पाट भरिल्लीं आसात. आमच्या काळजांनी घयरांव दाटलां. तो निवळ करपाची गरज आसा. आमच्यान दुसऱ्यांचे सुख कशेंच पळोवं नजो जाता. सांजेक नाशिल्लो कोणूय शिकून वयर सरलो जाल्यार आमच्या दोळ्यांत रोखडेंच फूल पडटा.
आमचो सभाव मात्सो विचित्र. कितें म्हण्टा ती म्हजी भर जावची. आमचें घर भरून दार ओत्ता तरी आमकां दुसऱ्याल्यांची आशा. एखादो अधिकारी आमकां आमच्या मना सारकें वागूंक दिना म्हण्टकच तो वायट. आनी जो कोण आमकां आमच्या मना सारकें वागूंक दिता तो आमकां देवमनीस. अशें वृत्तीचे लोक हे सगळें आपमतलबी. आमी कोणाकय मदत केली जाल्यार आयुष्य भर वखदाचें पाळ कशें झरयतलें, हांवें म्हणून केलें.
थोडे लोक भरपूर दान, मदत करता पूण प्रसिद्धी पसून पयस रावतात. दान करप म्हणजे, उजव्या हातान केल्लें दान दाव्या हाताक कळूंक फावना. जे निसुवार्थीपणान काम करतात, जे खरे समाजसेवक आसतात ते निस्वार्थीपणान काम करता. ते आपल्या कामाची खंयच जायरतबाजी करिना वा आपूण म्हयन्याक इतलें खर्च करता म्हूण लोकांक सांगीत भोवनात. जे सुवार्थाक समाजसेवा करतात ते प्रसिद्धीक हपापलेले आसतात. कांय जाण नस्त्या स्वाभिमानाकूच सोंपले, ते फकत मोठेपण मिरोवंकूच उरले, हांवें येवं केलें आनी हांवे त्येवं केलें. कोणाकूच कुस्कुटाचो फायदो ना. घरच्या कडेन आडनदर करता. भावभयणांचे हित चिंतिना. काय जाण आपलें आनी आपल्या कुटुंबाचें आदीं चित्ता आनी हें करतनाच समाजसेवाय करतात, ताका मनीस म्हण्टात. कुटूंबा कडेन आडनदर करूंक फावना. आजच्या समाजात घरभेदी चड आसता. तें वळखूंक येना. तें अचळय तुजो केंसान गळो कापपाचें काम करतात. तुका मात लेगीत दुबाव येवचोना. कारण ताच्या पोटांत एक आनी ओठांत एक. जातूच हराम. मानग्याची दुकां गळोवन तुकाच पोशेवपी. सगळीं चालुगिरी, पूण संवसार असल्या लोकांकूच माथ्यार घेवन नाचपाक लागला. ‘पतीव्रतेच्या गळ्यात धोंडा, वेश्येला मणीहार. उद्धवा अजब तुझे सरकार’, तसलोच प्रकार हो. सगळोच अधर्म. कश्ट्याक पेज आनी न्हिंदल्याक शित, आजच्या समाजाची रीत जाल्या. कोणाक कोणाचो पात्सो ना. घरांतलीं मनशां घरांतल्या मनशाक वळखना. इतले तांचे एकमेकां कडले संबंद तांणी तोडिल्लें आसता. कारण एकूच आमचो सुवार्थ. हम करेसो कायदा. बेजबाबदारपणाची लक्षणां आनी कितें म्हणपाचे?
फेसबुकार म्हजे हजारांनी फेसबूक फ्रेड, तें भायर युट्यूब. भायर आमी मोठमोठ्या भाशणांनी समाजाक व्हडले उपदेश करतात, पूण आपूण कसो वागता तें पळयच नात. घरांत आनी वाड्यार म्हाका कोण एक वालोर दिना. जगार इश्ट आसून कितें उपेग? घरांतलीं मनशां आनी वाड्या वयले, शेजार सामार, गांवांतले लोक तुका कितली किंमत दिता आनी तूं गांवांक कितलो मानता ताचेर तुजें मोठेपण थारता. आपूण ल्हानविकायेन वागत जाल्यार सगळें लोक जीव घालतात. जो पयशाच्या नेटार उडटा, गांवच्या लोकांक लेखिना ताका गांवूय मानीना. तांणी भायर कितल्योय फटाशो मारूं. गांव तो गांव. कुडवाळ्यान आडेचो भाटकार जावपाचो यत्न करूंक जायना. असल्यांची गांवचे लोक धजा मारतात. गांवां कडली नाळ तोडूंक फावना. तूं गांवचो आसता, आनी गांव तुजो आसता पापया.
दर एकल्याक दिसता, आपली चिंतलेली सपनां हारोहार पुराय जावची. पूण तशें सरजासहजी घडना. दर एके गजालीचो वेळ येवचो आसता. पासियेंस काडचे आसता. हुतहुतेंपणां करून उपकारना. थोड्याक आसता संवय धाडोवन धाडोवन पणस पिकोवपाची. तो पणस आडूक लागता. तशें जिणेचे जावंक फावना. मनशाचे कशें आसता, थोडे आपमतलबी आसता ते फकत आपलो सुवार्थ पळयतात. तांकां आनीक कोणाचेंच पडून गेल्लें आसना. चार-चवगांत दुसऱ्यांक अपमानीत करून आपूण कोण तरी हेरा परस मोठो हें दाखोवपाक फकत आपलो शोव करता. तांकां आपल्या परस हुशार लोकांची नसाय. ते लोक वासरात लंगडी गाय जावंक सोदता. आपणाल्या अस्तित्वाक धोको निर्माण जायत म्हूण जे लोक भितात, तेंच सगळ्यांचेर हुकूमत गाजोवंक सोदतात, तांचें वागप नितीक धरून आसना. कांय जाण चार-चार गाडयो घेतात, बंगलो बांदतात, सामान्य मनशाक किंमत दिनात. तो इतल्यारूच रावना आपली वायट कर्मा लिपोवंक दुसऱ्यांक बदनाम करता. मनशान जनाची नाजाल्यार मनाची तरी लज धरपाक जाय काय नाका?
असल्या वेळार बायल मनशेन फुडाकार घेवन दादल्या मनशाक थातारपाक जाय. मनीसपणाची चार उतरां सांगपाक जाय. बायल मनीसूच जर तेंको दिवपाक लागली जाल्यार दादल्या मनशाक कित्याक जल चडचेना? विनाकारण कोणाक छळचो न्हय. पाप तें. जे लोक आपले जिणेंतलो मोलादिक वेळ फकत लोकांचें पाड घालपाकच व्हगडायता, ते आपलीच जीण उध्वस्त करून बसता. तांची मती भ्रश्ट जाल्ली आसता. ते न्हयकारात्मकतेच्याच विचारांनी बुडटात. असले लोक समाजाक सामकें घातक. निमाणें हे लोक पिशें जावन रस्त्यार भोवता. मनशाक पयशांचो चडूय उन्मांद जावंक जायना. मागीर ताका मस्ती मारता. दुस्वासान कुड्डो जावंक फावना. सगळोच लोकांचे सांगणेन वावरूंक फावना. प्रत्येक जाण फायद्या खातीर मनशाक टिश्यू पेपर कसो वापरतात. तांकां आमी बळी पडपाक फावना. केन्ना केन्ना मनशाक पनवत लागता. आनी त्यो सगळे कडेन आसतात. जंय आसता थंय कितेंच बरें घडना. दुश्ट प्रवृत्तीच्यो ह्यो पनवती समाजातल्यान हुमटावन काडपाक जाय. त्यो केन्ना कोणाक लागत सांगूंक येना.
समाजात सकारात्मक विचार मूळ धरतलो. आनी मनीस मनीसपणान वागून जन, जल, जंगल, जमीन आनी जनावर हांची राखण करूंक शकतलो जाल्यार वायट विचारांनी भरिल्ल्यो पनवती आदी सोपोवंक जाय. एकमेकांच्या दुस्वासान भरिल्लीं म्हेळीं काळजां निवळ जावपाची आयज खरी गरज आसा.
काशिनाथ नायक
9158345844
खिणाखिणाक ताज्यो घडणुको आनी तुमचे कडेन संबंदीत दरेक खबर मेळयात एका क्लिकाचेर! फेसबूक, ट्विटराचेर आमकां फॉलो करात आनी व्हाट्सएप सबस्क्रायब करपाक विसरूं नाकात.
