भांगरभूंय | प्रतिनिधी
आदि-पर्व 21
पांडवांचीं लग्नां
(हो सगलो विचार करून तिणें कुंतीच्या प्रस्तावाक मान्यताय दिली आनी पांचूय पांडवां वांगडा लग्न करपाक राजी जाली…. आतां फुडें…)
पांडव द्रौपदीक घेवन स्वयंवर मंडपातल्यान गेल्या उपरांत द्रुपदान एक गुप्तहेर तांच्या फाटल्यान धाडून, ते खंय रावतात, कितें करतात हें सोदून काडपाक सांगले. द्रुपदांचो गुप्तहेर, जाच्या घरांत पांडव रावताले त्या कुमाराक मेळ्ळो आनी ताचे कडल्यान सगली म्हायती घेतली. मागीर तो द्रुपदाक मेळ्ळो आनी ताणें सांगले, ‘ते पांच ब्राह्मण आपले आवय सयत एका कुमाराच्या घरांत ह्या आठ दिसांतूंच रावूंक आयल्यात. गरीब आशिल्ल्यान पांचूय जाण नगरांत भोवून भिक्षा एकठांय करून आपले आनी आवयचे कशें तरी पोट भरतात.’ तें आयकून द्रुपद आनी कुशीक उबो आशिल्ल्या धृष्टद्युम्नाक खूब वायट दिसलें. आपणे दवरिल्या स्वयंवराच्या कठीण पणा खातीर आपली सुखान वाडिल्ली सोबीत चली भिकाऱ्यांच्या घरांत पडली, अशें ताका दिसलें. तरी जावन द्रुपदान धृष्टद्युम्नाक सांगलें, आयज रातच्या वेळार तूं स्वता ते ब्राह्मण जंय रावता थंय वच आनी गुपचूप तांचे विशीं आनीक कितें कळटा जाल्यार पळय. ते प्रमाण धृष्टद्युम्न रातच्या वेळार कुमाराच्या घराच्या जनेला लागीं लिपून रावलो आनी कानार कितें पडटा काय हाची वाट पळोवंक लागलो.
अजाप म्हणल्यार, धृष्टद्युम्न जेन्ना थंय पावलो तेन्नाच कुंती आपले चले आनी द्रौपदी सयत गजाली करताली. कुंती आनी पांडवां मदलें सगलें उलोवप ताणें आयकलें. ताका व्हड खोस जाली आनी ते खोशेनूच तो तसोच वचून द्रुपदाक मेळ्ळो. ताणें द्रुपदाक म्हणले, ‘आमचे द्रौपदीन खऱ्यांनीच नशीब काडलें. कित्याक तर ती कुरूंच्या घराण्यांत पडली. ते पांच ब्राह्मण म्हणल्यार पांच पांडव, जांकां आमी जळून मेले अशें समजताले तेच पांडव ब्राह्मणांच्या भेसांत आपले आवय सयत कुमाराच्या घरांत रावतात. स्वयंवराचो पण जिखपी ब्राह्मण म्हणल्यार अर्जुन, पूण आमी कोणूच ताका वळखूंक शकले नात. आतां कुंतीन आपल्या पांचूय पुतांक द्रौपदी वांगडा लग्न जायात अशें सांगलां आनी आमची द्रौपदीय तशें करपाक तयार जाल्या.’
हें सगलें आयकून कितलो वगत द्रुपदाक कितें उलोवपाचें तेंच समजना जालें. अर्जुना सारको धोणूर्विर आतां आपलो जांवय जातलो आनी बळिश्ट कुरू घराण्या कडेन आपलो संबंद जुळटलो हाची ताका खूब खोस जाली. पूण पांचूय पांडवांचे लग्न तांची आवय द्रौपदी वांगडा करूंक सोदता हें ताका विचित्रूच दिसलें. पूण, धृष्टद्युम्नान ताका कुंती तशें कित्याक करूंक सोदता हें समजावन सांगलें. द्रौपदीय अशें तरेच्या लग्नाक तयार आसा हें लक्षांत घेवन द्रुपदानूय आपल्या मनाची तयारी केली आनी कुंतीचे इत्से प्रमाण द्रौपदीचें लग्न पांचूय पांडवा वांगडा करपाचें थारायलें.
दुसऱ्या दिसा द्रुपदान धृष्टद्युम्नाक धाडून पांडव, कुंती आनी द्रौपदीक मोठ्या मानान आपल्या राजवाड्यांत आपोवन घेतलें. थंय पावल्या उपरांत द्रौपदी कुंतीक घेवन भीतर गेली. द्रुपदान आपले कुशीक आशिल्ल्या आसनांचेर पांडवांक बसयले आनी तांकां म्हणलें, ‘सगल्यांत पयली तुमी म्हाका आनी धृष्टद्युम्नाक क्षमा करूंक जाय, किल्याक तर म्हजे सांगणेन ताणें तुमचें आनी तुमचे आवयचें चलिल्ले उलोवप लिपून रावून आयकलें. म्हजे चलयेच्या फुडारा विशीं हुस्को जाल्यान म्हाका तशें करचें पडले. पूण तुमी पंडूचे पूत हें आतां कळिल्ल्यान म्हजी सगली काळजी मिटली. तुमी वारणावतातल्यांन जिवे सुटले ही देवाचीच कृपा. तुमी आनी तुमचे आवयन, तुमी कोण हें जगाक कळूंक दिनासतना फाटलीं दोन वर्सां कशे कश्ट काडल्या जायत हाची म्हाका जाणीव आसा. म्हज्या राज्यांत लेगीत तुमी भिक्षा मागून दीस काडले हाचें म्हाका खूब वायट दिसता. पूण तुमी आतां तें सगलें विसरात. तुमचे वायट दीस आतां सोंपले अशेंच समजात. तुमचे आवयचे इत्से प्रमाण हांव तुमचें पांचूय जाणाचें लग्न म्हजे धुवे कडेन लावन दितां. तुमचें हक्काचें राज्य तुमकां मेळोवन दिवपाक म्हजें तुमकां फाटबळ आसतलें. जालें?’
द्रुपदाचे म्हणणे आयकून पांडवांक खूब बरें दिसलें, ह्या जगांत तांकां आदार दिवपी कोणूच ना असो आतां मेरेन तांचो समज आशिल्लो तो द्रुपदाच्या उलोवण्यान पयस जालो. तांच्यात एक नवीन उमेद आयली. द्रुपदान मागीर तांका सगल्यांक नवीन वस्त्रां आनी अलंकार दिवन तांची रावपाची सोय आपल्या राजवाड्यांतूच केली.
द्रुपदान मागीर बरोसो लग्नाचो म्हुर्त काडलो आनी लग्नाची निमंत्रण- पत्रिका तयार करून भोंवतणच्या सगल्या राजांक धाडून दिल्यो. पांडवांच्या लग्नाची निमंत्रण पत्रिका हस्तिनापूराक पावना फुडें सगल्यांक धक्कोच बसलो. जे पांडव वारणावताक जळून मेले असो सगल्यांचो समज आशिल्लो ते जिते आसात, इतलेंच न्हय तर आतां तांचें लग्न बळिश्ट द्रुपद राजाचे चलये वांगडा जाता हाचेर धृतराष्ट्राचो विस्वासूच बसना जालो. दुर्योधन, दुःशासन कर्ण आनी शकुनी हांचो सामको जळफळाट जालो. तांच्या दोळ्या मुखार अर्जुनान द्रौपदीक स्वयंवरांत जिखिल्ली. पूण पण जिखपी ब्राह्मण अर्जुन आसुयेत हो विचार तकलेत तेन्ना कसो आयलो ना हाची तांकां चुटपूट लागली. धृतराष्ट्राक खूब वायट दिसलें, पूण ताणें तें दुसऱ्याक दाखोवन दिलें ना. बदल्लिली परिस्थिती लक्षांत घेवन धृतराष्ट्रान दरबार भरयलो अनी आतां फुडें कितें करचें असो प्रस्न सगल्यां मुखार दवरलो.
(फुडें चलता….)
अनील नायक
9049079789
खिणाखिणाक ताज्यो घडणुको आनी तुमचे कडेन संबंदीत दरेक खबर मेळयात एका क्लिकाचेर! फेसबूक, ट्विटराचेर आमकां फॉलो करात आनी व्हाट्सएप सबस्क्रायब करपाक विसरूं नाकात.
