भांगरभूंय | प्रतिनिधी
अर्जुनाकूय या निमतान हें कळ्ळें की ताचे धोणुर्विद्येचें ज्ञान अजून पूर्ण जावंक ना. एकलव्याची कुशळटाय ताका अजून साध्य जावंक ना हें ताच्या लक्षांत आयलें.
आदि पर्व- १३
गुरुदक्षिणा – २
द्रोणान मागीर एकलव्या कडेन सगली चवकशी केली. तेन्ना एकलव्यान आपूण आतां भिल्लांचो मुखेल जाला आनी ताचे घर थंयच्यान लागींच आसा हेंय बी सांगलें. (आतां फुडें…)
सगल्या कौरव- पांडवांनी एकलव्यान कुत्र्याचें भोंकप बाणांनी कशें बंद केलें हें द्रोणाक सांगलें. ते आयकून द्रोणाक खूब अजाप जालें आनी ताणें एकलव्याक विचारलें “आरे, तू ही विद्या कोणाकडेन शिकलो? तेन्ना एकलव्यान द्रोणांक म्हणले, “तुमीच म्हजे गुरू. तुमका वंदन करूनूच हांव धोणूर्विद्येचा सराव करता. तुमकांच गुरू मानून हांवे ती विद्या सराव करून करून मेळयल्या. “अशें म्हणून एकलव्यान तांका तो जे सुवातेर धोणूर्विधेचो सराव करतालो थंय व्हेले. सगळ्यांनी पळयले तर थंय एक द्रोणाचार्याची मातयेन तयार केल्ली वाकडी तिकडी मूर्त आशिल्ली. द्रोणाक एकलव्याचो खूब अभिमान दिसलो. ताणे आपले आपूण कश्ट घेवन विद्या साध्य केली, तरी लेगीत तो अजुनूय द्रोणाक गुरू मानतालो. एकलव्य धोणूर्विद्देत खूब फुडें पावला हें तांच्या लक्षांत आयलें.
कांय उपरांत द्रोणान फकांडां- फकांडांनी एकलव्याक म्हणलें “आरे, एकलव्या, तू म्हाका अजुनूय तुजो गुरु मानता हें खऱ्यांनीच तुजें व्हडपण, तुका खबर आसा? ह्या कौरव-पांडवांनी म्हणी गुरुदक्षिणा म्हणून पांचाल देशाचो राजा द्रुपद हाका बंदी करून म्हजे सामकार हाडून उबो केलो. तुजे कडल्यान मात म्हाका अजून गुरुदक्षिणा मेळपाची आसा हां, कितें दितलो रे तू म्हाका? हाचेर एकलव्यान द्रोणाक म्हणलें, “तुमी म्हजे गुरू म्हज्या ह्या सबंद देहाचेर तुमचो पूर्ण अधिकार आसा. तुमी जाय तें मागात”
तेन्ना द्रोण हांसलो आनी ताणे एकलव्याक म्हणले, “आरे पिसो काय कितें तूं ? हांव जाय तें मागतलो आनी तें तूं दितलो? तू एक धोणूर्विर एका धोणूर्विराक ताच्या हाताचो आखाणो खूब म्हत्वाचो आसता. तो आता हांवेन तुजे कडेन मागलो जाल्यार तोय, बी तूं दितलो? कितें रे तूं ?” द्रोणाच्या तोंडातल्यान हीं उतरां भायर सरता थंय आसात, एकलव्यान चंद्राच्या आकाराचे तोक आशिल्लो एक बाण घेवन कच् करून उजव्या हाताचो आखाणों कापलो आनी द्रोणाच्या पायां कडेन दवरलो. भळाभळा रगत व्हांवूक लागले. सगळे जाण तोंडा उगडीं घालून एकलव्याक पळयतच उरले. द्रोणान बेगी बेगीन एकलव्याच्या हाताक घट्ट पट्टी बांदली आनी रंगत व्हांवतालें तें आदीं बंद केलें. आपल्या तोंडातल्यान तीं उतरां भायर पडली म्हणून ताका खूब खंत जाली. एकलव्य फट्ट करून असो तोकाचो निर्णय घेत अशे द्रोणान सपनातूय चिंतूक नाशिल्ले. ताणें एकलव्याक आपले वेंगेत घेतलो आनी दुकांनी भरिल्ल्या दोळ्यांनी ताका पळयत ताच्या तकले वयल्यान मायेन हात भोंवडायलो. विद्या मेळोवपाची ताची इत्सा आनीक वाडची अशें द्रोणान एकलव्याक आशिर्वाद दिलो आनी कांयच न उलयता कौरव- पांडवांक वांगडा घेवन त्या रानांतल्यान तो भायर आयलो. फुडें आनीक तें शिकार करपाक गेले ना. थंयच्यान ते सरळ हस्तिनापूरांत आयले.
हो प्रसंग द्रोणाक ताचे सबंद जिणेंत सतायत रावलो. एकलव्याची याद जाली म्हणटकच ताच्या काळजांत खंयतरी कांटो तोपिल्या भशेन ताका जातालें. आनी ताचे मन ताका खातालें. अर्जुनाकूय या निमतान हें कळ्ळें की ताचे धोणुर्विद्येचें ज्ञान अजून पूर्ण जावंक ना. एकलव्याची कुशळटाय ताका अजून साध्य जावंक ना हें ताच्या लक्षांत आयलें.
अनील नायक
९०४९०७९७८९८
खिणाखिणाक ताज्यो घडणुको आनी तुमचे कडेन संबंदीत दरेक खबर मेळयात एका क्लिकाचेर! फेसबूक, ट्विटराचेर आमकां फॉलो करात आनी व्हाट्सएप सबस्क्रायब करपाक विसरूं नाकात.
