भांगरभूंय | प्रतिनिधी
मंदारालें आयज कितें जालें कोणाक कळ्ळेंच ना. तो आयज शाळेंतल्यान येतनाच पांय आपटिंतूच घरांत भितर सरलो.
मंदार जरी मदांत तरी स्वभावान बरो भुरगो आशिल्लो. तो चुकतालो, म्हळ्यार ताका असली तसली वायट कामां दिसलीं रे दिसलीं, नाकार राग चडटालो. तो रागाच्या भरांत हातांत मेळटा तें शेवटून मारतालो. त्याच खातीर आवय बापायन ताका शिटकावणी दिली, मंदार वता थंय तुका आमी सांबाळची नात. तुजो राग
तुका एका दिसा त्रास करतलो. त्रास जालो की मागीर ते पांय आपटून कांयच जावचें ना.
आयज अशीच एक गजाल शाळेंत घडली. शाळेंत एक भुरगो तवनास आशिल्लो. तो हातांत कितेंय आयलें रे आयलें कोणायचेर शेवटितालो. ताणेंच आयज वर्ग चालू आसताना मस्तीपणां करपाचें चिंतलें. ताणें फुडें बशिल्ल्या एका भुरग्याचेर मंदारालें पेन शेंवटायलें, तें जुस्त वचून गुरुजीचे फाटीर बसलें.
घे गुरुजीक राग आयलो. ताणें एक एकट्याक विचारलें, पूण सगलीं भुरगीं ओग्गीच रावलीं. त्या तवनास भुरग्यान मात हात वयर काडलो आनी मंदाराचें नांव लावन दिलें. शिक्षकान विचार करिनासताना मंदाराचे फाटीर थापट मारलें. ताणें मंदाराक उलोवंक लेगीत दिवंक ना. ते गजालीचो मंदाराक राग आयलो. तो सरळ उठलो आनी त्या तवनास भुरग्या म्हर्यांन गेलो आनी शिक्षका फुड्यांतूच ताचेर दोन – तीन न्हय तर चक्क धा – बारा मुठयो ताचेर मारल्यो. त्याच बरोबर त्या तवनासान लेगीत वेळ केलो ना, घे दोगूय झगडूंक लागलें.
ह्या वेळार शिक्षकान सत्य पळयलें. शिक्षकान मंदारचोच गुन्यांव केलो. आनी तें पेन बी तुवेंच मारलां अशें हांव मानतां अशें म्हणलें आनी तुज्या आवय बापायक हाड अशें सांगलें. आवय बापायन म्हणलें, “तुका सांगून लेगीत तूं आयकून घेना. रागाचेर नियंत्रण नाशिल्ल्यान तुका अशें जाता. आमी शाळेंत आयल्यार लेगीत तुजीच चूक म्हणटले “. ते खातीर, जायते
फावटीं, खुबूय राग बरो न्हय. कांय
वेळार, चूक नासतना लेगीत तुचीच चूक धरतात.
सोनाली सु. पेडणेकर.
[email protected]
खिणाखिणाक ताज्यो घडणुको आनी तुमचे कडेन संबंदीत दरेक खबर मेळयात एका क्लिकाचेर! फेसबूक, ट्विटराचेर आमकां फॉलो करात आनी व्हाट्सएप सबस्क्रायब करपाक विसरूं नाकात.
