भुरग्यांच्या बऱ्या, वायटाचो विचार करचो

भांगरभूंय | प्रतिनिधी

हालींच हावें म्हज्या एका इश्टाक सहज म्हणून फोन केलो. ताणे उखल्लो आनी सांगलें “हॅलो, मागीर कॉल कर हां, मोबायल बाय मागता. मोबायल दिसलो काय रडपाक लागता, कशेंच आयकना” जालें !! हें अशें पयलीं जायत्या खेप सांगप जाल्लें. ही गजाल हेर तीन आमिगांक फोन केल्लो तेंन्नाय घडिल्ली. फोन करतगीर तांची जाप “बाय, वा बाब मोबायल हातांक घेतगीर वोडून घेता आनी दिलो ना जाल्यार रडपाक लागता” अशीच अशिल्ली. म्हजे हांव चितूंक लागलों, चार,पांच, वर्सांच्या भुरग्यांक मोबायल फोनातलें कितें कळटा आसतलें काय?
एक दीस इश्टागेर ताका पयलीं कळीत करनासतना सहज ताच्या घरा वचपाचो बेत केलो. हांव गांवंगिऱ्या वाठारांतलो मनीस . सकाळीं घरांतल्यान भायर पडलो म्हणगीर मडगांव पावसर दनपार जाता, तातूंक प्रायव्हेट बशीन प्रवास! फाटीं सर, फुडें सर.. गाजागुजू गाजागुजू करीत बस मडगांव पावता म्हणसर दनपार जाली. म्हजें जें कितें खासगी काम आशिल्लें तें पयलीं केलें. एका चायेच्या दुकानांत पाव, बटाटवडो खाऊन पोट भरलें आनी आक्यां वचपाची सिटी बस धरली.
पांडवा कपेला कडेन बशीतल्यान देंवलो आनी इश्टाक फोन केलो. ताणें फोन घेतलो आनी परत तेंच पालूपद लायलें, जें पयलीं लायिल्लें. म्हाकाय ताचे कडल्यान तीच अपेक्षा आशिल्ली. रस्तो हुपीत ताच्या फ्लॅटार पावलो. दार उगडपा खातीर बेल मारली. चार खेप बेल वाजयतगीर पांचवे खेपेक इश्टाचे घरकान्नीन दार उगडलें. म्हाका दारार पळोवन अजापीत मुखामळ करून ती कितें तरी सांगपाक सोदताली आसुंये, पूण तिचे पयलीच हांवेंच म्हळ्ळें ” हय कांय खिणां पयलीं हांवें सदाक कॉल केल्लो, हांव येता म्हणून सांगपाक”!
” भितर येयात न्ही” म्हणत तिणें म्हाका भितर आपयलो. तांचो फ्लॅट बरोच प्रशस्त आशिल्लो. इश्ट सदा आनी ताची घरकान्न दोगांय सरकारी नोकरी करतात. सगळें कशें वेवस्थीत टापटीप अशिल्लें. तांका एकूच चली. लग्न जावन चौदा वर्सां उपरांत जाल्लें.
सदा म्हाका पळोवन सामको अजापीत जाल्लो. ताच्या भुजार पांच वर्सांची चली अनी तिच्या हातांत मोबायल आशिल्लो. चलयेक सोफ्यार बसयत ताणें विचारलें “आरे आतां फोन केल्लो आनी रोखडोच हाजीर”?
हांवें म्हळें “हय, तुका येता म्हणून सांगपाकूच हांवे कॉल केल्लो रे ” अशें म्हणीत “म्हाका इल्लें पेलोभर गरम उदक दी, खानावळींतलें जेवण मानवलें ना”! अशें भायर जेवन आयलां हें ताका कळचें म्हणून सांगलें. तितल्यान ताचे चलयेच्या हातांतलो मोबायल वाजलो. तसो सदान मोबायल घेतलो म्हणचे परस चलयेच्या हातांतलो वोडून काडलो.. जालें, ताचें पेपारें वाजलें. इतल्या मोठ्यान रडपाक लागलें जशें ताका कोणे चिमटोच काडला! जालें, सदान आपली सदांची टेप वाजयली आनी फोन कट केलो.
फोन ताच्या हातांत दितना ताणें म्हळें, “पळयलें मरे, अशेंच जाता. एक मोबायल फोडून उडयलो. दुसरो फोडीत म्हणून भिरांत, हें व्हड जायसर कितले मोबायल लागतले देव जाणा “! म्हाका उमळशीक आशिल्ली ती तें चली फोन कसो वापरता ताची आनी मोबायलाची संवकळ ह्या सान चलयेक कशी लागली हें जाणून घेवपाची.
पयली हांवे तें मोबायल हातांत घेवन कितें पळयता हाची खात्री करचे खातीर ताका मांडयेर घेतलें. हे लेगीत ते चलयेक खबर नाशिल्लें. तें सामकें मोबायला भितर गुल्ल जावन एनिमेटेड कार्टून पळयतालें. हांवें सदाक सरळ विचारलें “आरे तुजे बायेक ही मोबायलाची संवकळ कोणे लायली”? तो सांगपाक लागलों, तुका तर खबर आसाच आमी दोगांय सकाळीं कामाक वतात. चलयेक लागींच आशिल्या भुरग्यां नर्सरींत दवोरून फूडले वाटेक लागतात. दनपारां जेवपाक घरा येतना एक दीस किदें जालें तर आमचें बाय जेवणा वेळार रडपाक लागलें. कशेंच थांबना. जाले. घरकान्नीक तागेल्या ऑफिसांत काम करपी एके आवयन सांगिल्लें खंय, रडलें म्हणटगीर ती ताच्या भुरग्याक मोबायलाचेर कार्टून लावन दिता आनी मागीर तें रडपाचें बंद जाता. जालें तोच प्रयोग म्हजे घरकान्नीन आमचे चलयेर केलो आनी तो येसस्वीय जालो बी. आतां मोबायल हातांत घेतले बगर एक घास गिळना,! आता हांवे तिका सांबाळूंक आया दवरल्या. ती तिचो मोबायल चलयेक दिता अनी आपलें काम करीत रावता, घरा आयलें म्हणटगीर परत रडारड सुरू करचे पयलीं म्हजी बायल आपलो मोबायल ताच्या हातांत दिवन रांदपाचें काम करता. हांव शोव्हर घेवपा वता तेन्ना म्हजो मोबायल ताच्या हाताक पडटा, अशें सामको बेजारून सदा सांगतालो.
ही गजाल दिसता तितली सादी नाशिल्ली. सदान सांगिल्ले प्रमाण ताचे चलयेक न्हिदेंतल्यान जाग आयली जाल्यारुय मोबायल जाय जातालो. भुरगेपणांत असलें मोबायल पळोवपाचें व्यसन लागल्यार भुरग्यांच्या मेंदवाचेर, दोळ्यांचेर सामको वायट परिणाम जावपाक शकता. पयलीं भुरगें रडल्यार आवय- बापूय तें किद्याक रडटा हाचो सोद घेतालीं. कारण भुरग्याचें मानसशास्त्र समजवप तशें कुस्तारूच. अश्या वेळार भुरग्याक खिळखिळो वाजोवन दाखवप, तरतराचे आवाज काडून दाखवप, घोड्यार बसवप, ना जाल्यार धोपरार घेवन आंगशी मांगशी कितले डबे कोणकोणा दितलो…..असलीं कवना म्हणप. नाजाल्यार सान भुरग्यालीं इल्लीशीं बोटां आपल्या हाताक धरून आज ही गेली काक करूंक, ही गेली मुतूक, ही गेली जेवपाक, हांगा बावटो थंय चिमटो अशें म्हणत खातकुल्यो करीत भुरग्याच्या तोंडार हांसो हाडटाली.
जशे दीस फाटीं पडत गेले तशीं घरांत जावपी बाळंतरां हॉस्पिटलांनी जावपाक लागलीं. आधुनीक आवयो आपलें फिगर सांबाळपाच्या पिशेपणान भुरग्यांक डब्या दुदाचो पावडर घोळोवन दितात हें बरें न्हय. भुरगें मात्शें व्हड जातगीर तें रडपाक लागलें जाल्यार ताका चॉकलेट दिवप, हो हट्ट पुरोवपाचे प्रकारांतलों पयलो प्रकार आसता. हांगा सावन सान भुरग्याक बऱ्यो, वायट संवकळी लागतात. हालींच्या तेंपा वयली भुरगीं मोबायल पळेल्या बगर जेवनात. अँड्रॉयंड मोबायल, टॅब येवचे पयलीं घराक केबल टीव्ही आशिल्लें. आतायं आसाच. पूण कितलींश्याच चॅनलाचें प्रसारण करपी टीव्हीत कार्टून चॅनल आसात. कांय आवय- बापूय कार्टून चॅनल लावन भुरग्यांच्या हातांत रिमोट दिवन आपलीं घरचीं बाकी कामां करपाक लागतात. अशे तरेन भुरग्यांक आमी जावन असल्यो संवकळी लायतात.
हें युग डिजिटलाचें आसा गजाल खरी! फुडले पिळगेक सगळीं डिजिटल उपकरणां वापरपाक कळपाक जाय, पूण ल्हान आसतना आपली भुरगीं कितलीं हुशार हें लोकांक दाखोवपा खातीर तांच्या हातांत बुद्द येवचे पयलींच मोबायल दिलो जाल्यार म्हजो इश्ट सदाचे चलयेचें जालां तशें हेर भुरग्यांचें जावपाक वेळ लागचो ना. भुरग्यांचे लाड करपाक
जाय, मात ते करतना ताका बरें कितें आनी वायट कितें हाचोय आवय- बापायन विचार करपाक जाय.

सुदिन वि. कुर्डीकार
8275425404