भांगरभूंय | प्रतिनिधी
वर्सांतल्यान एकदा जात्रा आशिल्ल्यान लोकांची दोंगरा माथ्यार देवदर्शना खातीर रांक लागिल्ली आसता. दोंगरा माथ्या वेल्यान दिसपी साळावली धरणाचो मनमोहक नजराणो पळोवपा खातीर तरनाटे गर्दी करतात. म्हाशिवरात्रीच्या तिसरे दिसा हजारांनी भाविक हो दोंगर चडटात.
शेतां, कुळागरां, न्हंयो, देवळां, दोंगर आनी घसघशांची सैमीक गिरेस्तकाय लाबिल्लो सांगे तालुको. हांगां आयिल्लो दरेक पर्यटक सैमीक गिरेस्तकायेची मजा घेता आनी परत परत सैमीक वातावरणांत गुल्ल जावचे खातीर सांग्यार भेट दिता. सांगें ते नेत्रावळी, सालजिणी ते जांबावली ह्या सगल्या वाठारांनी देवळां थाटल्यांत, सजल्यात. कांय देवळां न्हंयेचे देगेर, कांय कुळागरांनी, कांय शेतांनी जाल्यार कांय देवळां दोंगरा माथ्यार सजल्यांत. अशेंच एक दोंगरा माथ्यार स्थापीत जाल्ले श्री सिद्धनाथाचे देवूळ.
सांगें शारा सावन पंदरा किलोमिटर अंतराचेर भाटी गांवांत श्री सिद्ध दोंगर (सिद्धनाथ पर्वत). मोट्या दिमाखात उबो आसा. त्या दोंगराच्या तेंगशेर श्री सिद्धनाथ बसला. म्हणून त्या दोंगराक सिद्धा दोंगर म्हणून वळखतात. भाटी गावचें श्रद्धास्थान म्हणून वळख आशिल्लो सिद्धा दोंगर शेंकड्यांनी वर्सां सावन विशिष्ट प्रथे खातीर प्रसिद्ध आसा. हो दोंगर तरनाट्या खातीर आकर्षण थारता. पावसाळी पर्यटक आसूं वा हेर काळांत ट्रॅकर्स तरनाटे ट्रॅकिंगा खातीर हांगा येताच.
वर्सांतल्यान एकदा जात्रा आशिल्ल्यान लोकांची दोंगरा माथ्यार देवदर्शना खातीर रांक लागिल्ली आसता. दोंगरा माथ्या वेल्यान दिसपी साळावली धरणाचो मनमोहक नजराणो पळोवपा खातीर तरनाटे गर्दी करतात. म्हाशिवरात्रीच्या तिसरे दिसा हजारांनी भाविक हो दोंगर चडटात. तो चडपा खातीर सोंपणां वा सरळ वाट ना. तरी आसताना भावार्थ आनी श्रद्धेन भाविक तो चडटात. अजापाची गजाल म्हळ्यार येद्या उंच दोंगरार देवाची तळी आसा. दोंगर चडपी भाविकांची त्या उदकान तान भागता. दोंगरा तेंगशेर श्री सिद्धनाथा बरोबर श्री कालभैरव आनी वागरो ( वाग) अशें दोन गण आसात. तांकां म्हाशिवरात्री निमतान बोकडो आनी कोंब्याचो मांसाहारी नैवेद्य दितात. रातचें साडेबारा ते देड मेरेन देवाक सामुहिक गाराणे घालतात. उपरांत बोकडो आनी कोंब्याचो बळी दितात आनी थंयच मटणाचें जेवण तयार करून भाविकांक प्रसाद म्हणून दितात. देवदेवताक ( राखणदाराक) तांदळां पिठाच्या भाकरेचें रोट दितात. पूण ह्या देवाक मात तांदळाच्या पिठाचो एक आनी उरिल्ले नाचण्याच्या पिठा भाकरेचें रोट दितात. कारण पयलींच्या काळांत सिद्धनाथाच्या वाठारांत नाचण्याचें पीक खूब जातालें. ते खातीर नाचण्याचे भाकरेचें रोट अर्पण करतात.
दोंगराच्या फाटले वटेन “तिर्थहाणी” नावाची होंवरी (गुहा) आसा. त्या जाग्यार वचपा खातीर पायवाट आसली तरी गुहा दोंगराचे कुशीक आशिल्ल्यान सहजा थंय कोण वचना. जाणा जाल्लेच ल़ोक वतात. देवाच्या वागाचें थंय वास्तव्य आसा अशी आख्यायिका आसा. आदीं त्या गुहेतल्यान अखंडपणान तिर्थ व्हावतालें अशें सांगतात. कांय प्रमाणात भाविक अजूनय ते गुहेत वतात. भितर एक मातयेची हांडी ( मडकी) आसा. कितलीशींच वर्सा भाविक ते हांडयेंत पयशे घालतात, पूण ती अजूनय भरना. नव्या लोकांक दोंगर पळयल्यार ” आवयस येद्या व्हड दोंगरार चडपाक जातलें मरें, असो प्रस्न पडटा. पूण एकदा चडपाक लागतकीर भाविक सहजपणान दोंगर चडून वता आनी देवाचो आशिर्वाद घेता. वयल्यायन सैमाचेंय दोळे भरुन दर्शन घेता. इतलो वेळ दोंगर चडून पांयांक आयिल्ली दुख त्या वातावरणान नकळत पयसावता. लग्नाचें जिवीत सुखी जावचें म्हणून नव्या दांपत्यान एक रात ह्या दोंगराचेर वास्तव्य करपाची प्रथा अजूनय कायम आसा. सैमीक वातावरणांत दोंगराचे तेंगशेर विराजमान जाल्ले श्री सिद्धनाथ उल्याक पावपी आनी संकश्टा वेळार धावपी… देवा तुका नमन.
संदीप मापारी
96731 71992
खिणाखिणाक ताज्यो घडणुको आनी तुमचे कडेन संबंदीत दरेक खबर मेळयात एका क्लिकाचेर! फेसबूक, ट्विटराचेर आमकां फॉलो करात आनी व्हाट्सएप सबस्क्रायब करपाक विसरूं नाकात.
