भांगरभूंय | प्रतिनिधी
नाटक हें समाज प्रभोधनाचें प्रभावी माध्यम अशें आमी मानतात. तो एक साहित्याचो असो प्रकार जाचो दुसर्यांनी केल्ल्या सादरीकरणांतल्यान सुशेगाद बसून लाव घेव येता. बोली-लिपीचीं बंदनां तोडून सगळ्यांक एकठांय करपी हो प्रकार. आयच्या काळांत गांवांनी जातल्या उत्सवा निमतान जायत्या नाटकांची गरज आसता. एका काळार गोंयची रंगभूंय मराठी नाटकां गाजयताली. पूण आयज तें प्रमाण खूब उणें जाल्लें दिसता. कोंकणी नाटक आयज सगळ्याकूच पाविल्लें आसा. त्या खातीर नव्या नव्या नाटकांची गरज भासूंक लागल्या. बायलांचेय खाशेले पंगड तयार जाल्यात. तांचे खातिरूय वेगळीं नाटकां बरयतात. सर्ती खातीर जायते जाण बरयता. पूण तीं गांवांतल्या उत्सवांनी बरोवपाक चड कोण मुखार सरना.
आयच्या धकाधकीच्या जिवातांत सगळींच कडेन फावोसो वेळ नासता. त्या खातीर ल्हान अनी सुटसुटीत नाटकां सोदता. तेन्ना प्रभोधन बी मारलें झक म्हणत एक हास्यनाट्य सादर करपा कडेन तरणाट्यांचो कल आसता. फकत रात जागोवप आनी मनोरंजन हो मुखेल हेत आसता. तेन्ना अशीं नाटकां पळोवन एक-एकदां खंत दिसता. कारण एके वटेन कोंकणी नाटकांचो दर्जो वाडत आसा जाल्यार दुसरे वटेन मनोरंजनाच्या नांवान हें कितें चल्लां असो प्रस्न पडटा. आयज कोंकणी नाटकांची संख्या, आवड, पळोवपीय वाडत आसता. ही जरी जमेची बाजू आसली तरी नाटकांचो दर्जो देंवचो ना हाची जतनाय घेवची पडटली. आयज खर्या अर्थान कोंकणी रंगभूय लोकरंगभूंय जाल्या अशें म्हणल्यार अतिताय जावची ना. तेन्ना आमची सगळ्यांचीच जापसालदारकी आसा, ती हे रंगभुयेची पुण्याय आनी गिरेस्तकाय तिगोवन दवरपाची.
अविनाशबाब कुंकळकाराचें नांव ह्या दिसांनी जायत्या नेमाळ्यांनी सातत्यान दिसता. कथा-कविता-बालसाहित्य आनी नाटकांय ते बरयतात. चित्रकार, मुर्तीकार, सजावटकार, नाटककार अशीं तांचीं रुपां आसात. पूण आमी तांकां एक संवेदनशील कवी म्हण वळखतात. ते चड करून उत्सवी रंगमाचयेर सादर करपाक लागपी विनोदी स्वरुपाचीं नाटकां बरयतात. ‘बाटलेंतलें भूत’ हेवूय एक खास करून भुरग्यांक घेवन बसोवं येता अशे मनरिजवण करपी ल्हानशें विनोदी नाटक.
भूत, वेताळ, जीन अशीं जायती भिरांकूळ पात्रां आमच्या काणयांनी आसतात. पूण बर्या स्वभावाच्या वा परोपकारी मनशाक तीं मजत करतात. आनी मागीर ते दुश्ट आसुनूय आमकां आपलेशे वा देवदूता समान दिसतात. अशे तरेचीं पात्रां लोकनाट्यांनी वा भुरग्यांच्या कथा-काणयांनी पळोवपाक मेळटात. ह्या नाटकांतलें भूतय अशेंच रूप घेवन येता आनी एका गरिबाच्या घरांत तांचो आधार जावन रावता. पूण इतलें हें जावचे आदीं जायत्यो घडणुको घडटात. ज्यो नाटकाचें कथानक मनोरंजक करता. कथा जरी संवकळीची आसली तरी लेखकान आपणाल्या नाट्यकलेंतल्या अणभवान आनी आपल्या खाशेलपणान नाटकाक उबारी दिवपाचो यत्न केला.
हीं अशे तरेचीं हलकी-फुलकी नाटकां जायाच. अविनाशबाब नाट्यलेखनांत फिशाल जायत आसात आनी नाट्य लेखन करपाचीय ताका भोव उमेद. तेन्ना ताका विनंती करीन दिसता, थोडो वेगळो विचार करून आनी काळाची गरज वळखून नवें तंत्र आपणावन कांय विचारीक स्वरुपाचीं नाटकां बरोवचीं. येतल्या काळांत नाटकांचीय खूब गरज लागतली. तशी तुमी तयारी कुरतले अशी आस्त बाळगून ह्या नव्या नाटका निमतान परबीं भेटयता.
रामनाथ गावडे
70303 59235
खिणाखिणाक ताज्यो घडणुको आनी तुमचे कडेन संबंदीत दरेक खबर मेळयात एका क्लिकाचेर! फेसबूक, ट्विटराचेर आमकां फॉलो करात आनी व्हाट्सएप सबस्क्रायब करपाक विसरूं नाकात.
