भांगरभूंय | प्रतिनिधी
पावसांत भिजत भुरगीं घरा पावलीं. लागसारच पूण कोण सत्री तर कोण कापोत घेवन येतालीं, भुरगीं
तशींच घरा पावलीं. दुसरे फावट जेन्ना बायुलागेर बावली मेळ्ळी तेन्ना मात बावली… खूब हांसली… नाचली.
“कित्याक हांसता?” बावली हां…हा….करुंन हांसताली. कोणाक कांय समजलें ना.
“आमची फकाणां करता?” रायनान विचारलें.
“हय ” म्हणलें बावलेन. तुमी पावसांत केल्ली मजा याद जाली. हां….. हां…..हुं….ही..ही … ही….करीत आशिल्ली बावली.
“पावसांत” म्हूण भुरगींय हांसली. तांका दर एक खीण याद जालो.मजा आयली.
“मम्मान म्हाका कांय म्हणलें ना”
“म्हाका पप्पान तापयलो.”
“मजा केली बरें आसा, दुसरे फावट चड पावसांत भिजप ना. हांव व्हरपाक येता आशिल्लो न्हय… जाणां मरे?
तूं…..मागीर अशें इतले पावसांत…!!!!! ” अशें म्हणलें आनी मम्मा पप्पाय हांसलो.
आमकां तशें तापोवंक ना समजायलें….फकत.
‘काय बरीं पप्पा, मम्मा आनी पावस आमकां नाचपाक दिलें’ भुरग्यांची मजा आनी उमेद पळोवन बावली बायुल …..तर चडच खोशयेन भरलीं.
“हांवे कितलें उदक भरलें जाणां?!!!”
पिसो रे तूं बोल्सांत म्हूण पावस भरतात?!!
” तुवें कितें केलें तें सांग मरे…!”
हांवें!?…लजेता कितें? आतां पळय ओगी रावला.”
“आरे…हो चड शाणो लेस घेवन पावसाचें उदक बांदुन व्हरतालो!!”
आनी आमचें शाणे… कोण…?
“रेवा! रेवान कितें केले!! सांगात मरे सगल्यांक”!!! रेवान कलर बॉक्स काडलें रंगात पावसांचे उदक
भरलें आनी रंगीत उदक सगल्यांचेर फाफुडत रावलें.
“आमी कुडकुडटात आनी हें आमचेर कलराचें उदक मारता. आगो कितें करता हें ? म्हूण विचारल्यार हांसता.
रंगान भरिल्लो शर्ट पळोवन मम्मा मात तापूंक ना…..हांसत विचारलें…” ही मस्ती कोणाची रे रायन?”
“म्हज्या पांयाक पावसाच्या उदकांत जायतो चिखोल लागलो…. घरा पावतांच कपडे बदलून हांवे गरम उदकांत पांय धुवले. मम्मान गरम भजीं दिली तीं खालीं. तितले म्हणटासर मम्मान माथें पुसलें. कांय वेळान न्हालो…गरम उदकांन”
एक एकट्यान आपलें पिशेपण, शाणेपण सांगलें. आपुणुय हांस हांसली…. बावली तर पोटभर हांसली.
कांय बरें दिसलें…. पूण अशें सदांच करपाक मेळचें ना. जोर ,थंडी कितेंय जाता. आमी भलायकी घटमूट दवरपाची गरज आसा.
“खेळ आनी मजा दोनी जाय अशें म्हणलें.. रंगीत चित्रां काडपाची सगल्यांक उमेद आयली.
पेन्सिल , वॉटर कलर आनी रंगीत पेन्सिली घेवन भुरगीं लागली कामाक. कोणें व्हडें, बोट, कोणे
कुपांनी भरिल्लो पावस , तर कोणे पयरच पावसांतलें नाचप काडुुंन रंगुंवपाचो नेट ..दाखयलो
” हें कितें नाक वांकडे रे रायन. तुजें पळय सगलेंच वांकडें…..
एकामेकाक चित्रां दाखयत हांसत …मजा करतां करतां रंगय भरले.
बावलेन मात वेगळेंच रुप दाखयलें. टीव्हीचेर उबी रावली रेन कोट, हेट घालून, पांयात गम बूट.
सगल्यांक बावली खूबच आवडली. भुरगी तिचेंच चित्र काडपाक गुल्ल जाली.
“वेळ जालो, घरा गेल्यार बरी.” बावली उलयली.
“नाका रे बाबा !.. गडगड विजो आनी पावस”
सगल्यांनी आपलीं चित्रा, रंग सगलें घेवन लागलीं चलपाक.
बावलेन म्हणलें “अपुरबायेची शाणीं भुरगीं. रोखडीच मेळुया.
खिणाखिणाक ताज्यो घडणुको आनी तुमचे कडेन संबंदीत दरेक खबर मेळयात एका क्लिकाचेर! फेसबूक, ट्विटराचेर आमकां फॉलो करात आनी व्हाट्सएप सबस्क्रायब करपाक विसरूं नाकात.
