भांगरभूंय | प्रतिनिधी
पाय हें उतर फक्त दोनूच अक्षरांनी तयार जाता, पूण पाय ह्या उतरांचो केदो व्हडलो अर्थ जाता हाचो आमी नियाळ घेतला काय? होच एक मोटो प्रस्न पडटा.
सायबीण माय गर्बेस्त जाली कसलोच दादल्याचो संबंद नासतना. तेन्ना देवदूत जुजेच्या सपनांत येवन जेजूचो पाय जावपाक ताका कळीत करता, त्या वेळार जुजे भियेता, पूण तरी लेगीत जुजे आपले जिणेंत त्याग करून जेजूचो पाय जालो. जरी तर जुजे पाय जावंक नासलो जाल्यार आयज संवसारांतलो सगळो लोक जेजूक पाय म्हणचो नासलो.
जुजेन जसो त्याग केलो तसो आयच्या ह्या संवसारांत कोणच करचो नासलो कारण “लज” दिसता. मनीस लजेचे भिरांतेन अशे त्याग दिवपाक फाटीं-फुडें जाता.
एके आवयचे कुशव्यांत भुरग्याचो गर्ब तयार जातलो जाल्यार पाय हो खूब म्हत्वाचो. पूण आमी कितलीशींच जाणा पायक व्हडलो मान दिनात. वायट उतरांनी ताचें काळीज दुखयतात. घरांत पायक पाय म्हणटात पूण समाजांत इश्टा मदीं पाय उतर म्हणपाक आमकां खूब लज दिसता, ताका लागून आमी डॅडी वा पप्पा हें उतर वापरतात. आमकां पाय आसा पूण आमी ताका मान दिनात. ताका उणे लेखतात. पाय नाशिल्ल्या भुरग्याचेर आमी केन्ना नदर घुंवडायला काय? तीं पाय म्हणपाक आशेतात, तांच्या काळजार मोटो दुख्खाचो घावो पडिल्लो आसता.
आवय भुरग्याक जल्म दिता खरी पूण भुरगें ल्हानच आसतना पायचें नांव घेता. सगळ्या दस्तावेजांचेर पायचें नांव घालचेंच पडटा. पूण आयच्या काळार जायत्या भुरग्यांचें चिंतप की पायचें नांव काडून उडोवचें. जरी आमी पायचें नांव काडून उडयत, पूण भुरग्यांचे कुडींत जें पायचें रगत आसा तें केन्नाच काडूंक शकची नात. आमी पाय कोणाकूय म्हणपाक शकतात पूण जल्म दिवपी नवो पाय दुडू दिल्यार लेगीत केन्नाच मेळचो ना.
आपल्या भुरग्यांक कितें उणें जावचें न्हय हीं चितनां मनांत दवरून पाय भोंवता. कामा-धंद्या निमतान कितलेशेच बापूय घरा पसून पयस रावन आपली जीण भायल्या देशांत एकसुरी सारतात. खूब दुख्ख, कश्ट काडून आपल्या जिवाची पर्वा करिनासतना पयशे एकठांय करून घराबो उबारून दवरता. पूण भुरग्यांक स्वताच्या पांयच्यो व्हाणो जरल्यात हाची लेगीत चिंता नासता. एक कालसांव तें पोरणें जाय मेरेन वर्सभर तेंच घालून जरयता, पूण आपल्या भुरग्यांक मात नवे नवे कपडे घालून सोबयता. आपूण उपाशी रावन भुरग्यांचें पोट भरता. पायचो हात सदांच भुरग्यांचे तकलेर आसता, जशी सर्गार सावन कुरपा देंवता. आपले तकले वयले केंस धवे जाल्यात हाची लेगीत पर्वा नासता. पाय फक्त जितो आसा तितल्या पुरतो आदाराचो आनी मेल्या उपरांत कांयच ना, नांव काडपाक शकतात अशें म्हणल्यार सारकें चुकीचे जातलें, कारण पायच्या मरणा उपरांत ताच्या मरणाचें प्रमाणपत्र आमी सोदपाक वतात आनी कसलें काम करता तेन्ना प्रमाणपत्र लायतात. पूण मनीस गेल्या उपरांत ताचें खरें मोल कळटा. तेच प्रमाण, बापूय वतकच भुरग्यांक ताचें म्हत्व कळटा. पाय ही जिणेंतली एक खरी गिरेस्तकाय.
भुरगीं संवसाराचेर नदर मारपाक शिकतकीच पायक खोंटांनी मारून हाजिलात घालतात. पाय जितो आसतना ताका कितें कितें म्हणप, ताचें आयकप ना, ताका त्रास, दुख्ख दिवप. मागीर तो मरतकीच हजारांनी सायला लाकडांचो काशांव हाडून, ताचे मेल्ले कुडी कडेन रावन रडप तशेंच फोंड फुलांनी चकचकीत न्हेसवन दवरप. तो गेल्या उपरांत हे सगळे करून कितें फायदो. पायक कितें सूख दिवपाचें आसा तें पाय जितो आसतना दी. फक्त ताच्या दुडवाक, भाटां – भेंसांक पळोवन ताचो मोग करिनाका, पूण तुका ल्हानसो व्हड करपा खातीर कितें दुख्ख ताणें सोंसल्यांत हाचेर विचार करून ताचो मोग कर. जितेपणीं ताची जीण फुलांनी भर.
आमी पायक हाजीलात घातला जाल्यार ताका परत मोगान वेंगेंत धरून घरां हाडुया, आनी देवान मरण निर्मिलां, ताचो वेळ पावता तेन्ना ताका आमी मोगान धाडुया. पाय आनी माय आसा तो मेरेन सगळें सूख तांकां दिवंक वावरुया. तांणी केल्ले त्याग, कश्ट केन्नाच विसरून फावो ना. पायक आमी सदांच बरी भलायकी मागुया.
मेल्विटा फेर्नांडीस
7776985581
खिणाखिणाक ताज्यो घडणुको आनी तुमचे कडेन संबंदीत दरेक खबर मेळयात एका क्लिकाचेर! फेसबूक, ट्विटराचेर आमकां फॉलो करात आनी व्हाट्सएप सबस्क्रायब करपाक विसरूं नाकात.
