पंच कसो आसचो ?

भांगरभूंय | प्रतिनिधी

पंच आसचो पंचा सारको, जो पंच म्हणपाचे लायकीचो आसतलो, जाका पंचायतीचीं कामां खबर आसतलीं. पंचायात म्हटल्यार
कितें? पंचायतीचें मात तरी महत्व खबर आशिल्लें वा अणभव आशिल्लो वा बरो समाजसेवक, जो सदांच समाजा खातीर वावुरता, समाज्या विशीं जाका तळमळ आसा, असो कोणूय पंच जावचो. जाका खरेंच मनांतल्यान दिसता की आपूण पंच जावन गावची उदरगत करतलों आनी गांवच्या लोकांचें बरें करतलो तांणीच ही वेंचणूक लढोवची ना. सुवार्था खातीर न्हय.
आजकाल पंचायत वेंचणूक म्हणल्यार ल्हान भुरग्यांचो खेळ जाल्लो आसा. कोणूय येता आनी पंचायत वेंचणुकेचे अर्ज भरता. थोडे चुकून वेंचून येतात, पूण मागीर ते कोणाक वळकनात आनी आमच्या गांवाचें आनी आमचें मातूय बरें करीनात. आमचें काय आयकून सुद्धां घेनात. आपल्याक जाय ते जाय तशें सुवार्था खातीर करतात.
आमी लोक हांकां निवडून हाडटात, पूण वेंचून येतकच तातूंतले कितले आमच्या तोंडा कडेन पळयतात. कांय जाण तर भितरले भितर सेटींगां करतात. आमी प्रत्येक उमेदवाराची फाटभूंय, ताचो सभाव तपासून पळोवपाक जाय. जर तो आमकां चुकीचो दिसलो, जाल्यार तो आमचे आवडटे संघटनेचो वा पक्षाचो आसलो म्हूण तेंको दिवप काय ना हें आमी चितुंक जाय. एकेकदां आमीच हांकां वेंचून हाडटात आनी मागीर कपलार हात मारतात. पूण मागीर कपलार हात मारून फायदो कितें? पयलींच जर आमी विचार केल्लो जाल्यार मागीर कपलार हात मारपाचो वेळ येवचो नासलो. ते खातीर आमी कोणाकूय पंच म्हणून निवडून हाडचे पयलीं आमी त्या मनशाचो अभ्यास करप, ताची वागणूक पळोवप खूब म्हत्वाचें. जर आमी चुकीच्या मनशांक वेंचून हाडलो जाल्यार आमी आमच्या पायार कुराड मारून घेतलें, हातूंत मातुय दुबाव ना.
पंच असो आसचो, जो त्याच गांवांत ल्हानाचो व्हड जाला. जो गावच्या प्रत्येक मनशाक वळखता, जाका गांवच्यो अडी-अडचणीं बरे तरेन खबर आसात. जाका गांवाचो मोग आसा. जो सदांच गांवाचे उदरगती खातीर तळमळटा आनी सदांच गांवच्या लोकां खातीर वावुरता.
पंच आसचो बरें शिक्षण घेतिल्लो, जो बिन्दास बरोवपाक, वाचपाक आनी उलोवपाक शकतलो. जो आपल्या गांवां खातीर झगडपाक शकतलो. गांवा खातीर कितें बरें आनी कितें वायट हें समजपाक शकतलो. पंच असो आसचो जो निसुवार्थीपणान आनी प्रामाणीकपणान गांवा खातीर काम करतलो. जो गांवच्या लोकांच्या बऱ्या- वायटाच्या उल्याक पावतलो. पंच आसचो निर्मळ, प्रेमळ, मायाळू आनी दयाळू, जो गाव आनी लोकांक बरे भशेन सांबाळटलो. येतना- वतना गांवच्या लोकांक हडकितलो. पंचायतीच्यो सगल्यो येवजण्यो लोकां मेरेन पावयतलो आनी लोकांक फटोवचोना. पंच असो आसचो‌ जाका मातुय ‘मी’ पणां आनी घमेंड आसचीना.
आमी कोणाकूय वेंचून हाडचे पयलीं खूब विचार करप म्हत्वाचें. कारण आमी आमचो गाव तांच्या हातांत सोंपयता आनी आमचो गांव पांच वर्सां तांकां चलोवपाक दितात. फुडलीं पांच वर्सां ते आमच्या गांवाचो फुडार ठरयता. आमी कोणाक वेंचून हाडटात हें आमी चिंतपा जाय, योग्य त्या मनशाक आमी तेंको दिवपाक जाय आनी ताकाच मत मारपाक जाय… आनी तांच्या हातांतल्यान गांवाची बरी उदरगत करून घेवपाक जाय. फुडाराक कसलीच आडखळ वा गांवाचेर विघ्न हाडचो ना अश्या योग्य आनी विश्वासू मनशाची आमी निवड करपाक जाय. पंच हो पंचा सारको आसपाक जाय. पंच परमेश्वर, ही प्रेमचंद हांची काणी सगल्यांनी वाचल्या आसतलीच.

नेहाल प्रियोळकार
8806074094