नातीं

भांगरभूंय | प्रतिनिधी

नातीं खूब तरेचीं आसतात. तें नाते आवय, बापूय, भयण, भाव, आजो, आजी…. अशी आनी जायतीं कुटुंबातलीं म्हत्वाचीं नातीं आसतात. ते भायर आनीक एक म्हत्वाचे नातें म्हणल्यार इश्ट, इश्टिणीचें. दरेका मनशाक नातीं सांबाळपाक कळपाक जाय. कारण सगलींच नातीं म्हत्वाचीं आसतात.
जी नातीं आमी जोडल्यांत तीं आमच्या सुख दुख्खांत आमकां पावतात. आमचे खोशयेंत वांटेकार जातात. आमच्या दुख्खांत पावतात. सगल्यांक कोणाची तरी गरज लागताच. म्हणून तो नातीं निर्माण करता, पूण सगल्याच मनशांक नातीं जपपाक येताच, अशें ना. थोड्यांक एकटो रावपाची संवय आसता तर थोड्या मनशांक एकवटान रावपाक आवडटा. थोडे लोक कामा पुरतीं नातीं निर्माण करतात आनी काम जालें तशें तीं नातीं विसरतात. त्या लोकांकूच कामां पुरते मामा, म्हणटात.
दरेका मनशाच्या जिवनात सुख -दुख्खां आसतात तेन्नाच नात्याचें खरें म्हत्व कळटा. थोडीं नातीं दुख्खांत पयस जातात तर थोडीं सुखात आमचे वांगडां आसतात. आनी थोडी नातीं अशीय आसतात, जीं सुखांत आनी दुख्खांत आमचे बरोबर उबीं रावतात आनी हींच नातीं खरीं आसतात. जी नातीं आमच्या दुख्खांत आमचे बरोबर उबीं रावपाक शकनात, तीं नातीं तरी कसलीं?
जायत्या घरांनी तर हींच रगताची नातीं आमच्या वायटाचेर उठिल्लीं आसतात. तांकां आमचें बरें जाल्लें पळोवंक जायना. आपलींच रगताचीं नातीं आपल्याच वायटाक उठल्यांत हाचेर तर विस्वासूच बसना! बसतलो तरी कसो? आमी तांकां आपलीं मानलेलीं आसतात आनी आपलीं आपलीं म्हणून तांकां माथ्यार बसयतात आनी तींच नातीं आमच्या माथ्यार नाचपाक लागतात. तांकां आमचें कशेंच बरें जाल्लें नाका आसता. म्हणून तीं मागीर चार- चवगांक आमचें वायट सांगपाक लागतात. आमचें कशें पाड जातलें हें पळयतात आनी आमच्या खंयच्या तरी सोयऱ्या- धायऱ्यांक आमचे विशीं नाका नाका तें सांगतात आनी आपूण कशीं बरीं, दुसरीं कशीं वायट हेंच सिद्द करपाक लागतात. हीं असलीं नातीं जपचे परस मनशान असलीं नातींच निर्माण करचींच न्हय जाल्यारूच तूं सुखान रावतालो.-

आशिता सातार्डेकार
92841 48578