भांगरभूंय | प्रतिनिधी
कृष्णायण
(एक व्हडले संकश्ट टळिल्लें हें नंदाच्या लक्षांत आयलें. वसुदेवाचो पूत कृष्ण एक वेगळोच मनीस जावन आसा हाची नंदाक खात्री जाली….. आतां मुखार)
अशींच कांय वर्सा गेली. कृष्ण आतां व्हड जाल्लो. ताचीं हाडां- पेरां भरिल्लीं आनी तो एक बळिश्ट तरणाटो जाल्लो. वृंदावनांतल्या तरणाट्यांचें मुखेलपण आतां कृष्ण करतालो. घरांतल्या वेवहारांतूय आतां कृष्ण नंदाक मजत करतालो. सगलें वेवस्थीत चलिल्लें. पूण एक दीस अचकीत वृंदावनांतल्या लोकां मुखार एक नवीनूच प्रस्न उबो जालो. तर जालें अशें!
वृंदावनांतल्या लोकांची जिणूच यमुना न्हंयचेर निंबून आशिल्ली. रांदपाक, न्हावपा- धुंवपाक, शेतकामांक, गोरवांक हे न्हंयेंचे उदकूच उपकाराक पडटाले. यादवांक जाय तितले उदक यमुना न्हंयेंतल्यान मेळटालें. पूण मदींच एक दीस, यमुनेचे उदक लोकांक जाय तितले मेळना हें तांच्या लक्षांत आयलें. अचकीत अशें कित्याक जालें हें सोदून काडपाक कांय यादव तरणाटे न्हंयेंचे वयले वटेन चलत गेले. बरेंच अंतर चल्ल्या उपरांत तांका न्हंयेच्या पात्रांत झाडांची तोडां, आनी व्हडल्या फातरांचो उपेग करून बांदिल्लो बांद दिश्टी पडलो. बांदाचे वयले वटेन एक कोंड आसा हे सगळ्या लोकांक खबर आशिल्लें. आतां तेच कोंडीक तेंकून बांद घालून उदक आडायल्लें. आनी हे खातीर बांदाचे वयले वटेन एक व्हडलें तळें जाल्लें आनी थोडेशें उदक बांदा वयल्यान सकयल व्हांवतालें. ह्याच कारणान यादवांक वृंदावनांत जाय तितले उदक मेळनासलें. हो बांद कोणें घाला काय हाचो विचार ते यादव तरणाटे करूंक लागले. तांणी हे वटेन तेवटेन नदर मारली तेन्ना तांका थंय नागा लोकांची वसती दिसली. कांय नागा दादले आनी बायलां जमीन खणून कुणगे तयार करतानाय तांकां दिसलें. न्हंयेंत आडायल्ल्या उदकाचो वापर ते आतां शेतकामाक करपाचे आशिल्ले.
त्या लोकांनी न्हंयेंचे वयले वटेंतलें उदक वापरलें जाल्यार यादवांक जाय तितलें उदक मेळचें ना, लोकांचे आनी गोरवांचे हाल जातले ह्या विचारान यादव तरणाट्यांक खूब तिडक आयली. तांणी थंय काम करतल्या लोकांक लागी आपयले. ते सरशी वसतींत रावपी सगळे नागा लोक भर्र करून एकठांय जाले आनी यादव तरणाट्यां भोंवती उबे रावले. नागा लोकांनी घाल्लो घेरो पळोवन यादव तरणाटे भियेले. तरी लेगीत एका तरणाट्यान नेट करून तांकां विचारले, “हो बांद कोणें घाला? आमकां सकयले वटेन उदक मेळना तेन्ना हो बांद तुमी काडून उडयल्यार बरो.” तसो एक नागा मनीस मुखार आयलो. ताणें म्हणलें, “तुमी कोण आमका सांगपी, आमकां शेत करपाक नाका?” तसो दुसरो एक यादव तरणाटो उलयलो, “अरे तुमी नागा लोक, रानांत रावपी मनीस. तुमी थंयच रानांत रावपाचे सोडून हांगा कित्याक रावूंक आयल्यात?” हीं उतरां आयकना फुडें, त्या नागा लोकांचो फुडारी फुडें आयलो आनी ताणें म्हणलें, “हे पळयात. हांव कालिया, ह्या लोकांचो मुखेल. हांव तांका घेवन आयलां. आमी आतां हांगाच रावतले. तुमी तुमकां जाय तें करात आमी तो बांद काडचे ना. आनी हांगा सावन वच्चेंय ना.” आपल्या फुडाऱ्यान अशें म्हणीना फुडें हेर नागा लोकांक आनीक नेट आयलो आनी तांणी थंय आयिल्ल्या यादवांक धांवडावन घाले. त्या तरणाट्यांक सामकी लज जाली. तेच तिडकीन ते परत आयले आनी घडिल्ली सगळी गजाल नंदाच्या कानार घाली. ते तरणाटे ही गजाल नंदाक सांगतना कृष्ण कुशीकूच उबो आशिल्लो. ताका ती गजाल आयकून खूब राग आयलो आनी तांणे त्या नागा लोकांक आनी तांचो फुडारी कालीयाक बुद्द शिकोवापाचें थारायलें.
दुसरे दिसा रातच्या वेळार नंदान सगळ्या जाणट्या यादवांची बसका घेवची अशें थारायलें आनी ते प्रमाण वृंदावनांत रावपी यादवांक कळीत केलें. सगळे जाण्टे यादव नंदागेर रातचे जमले. नागा लोकांनी उबो केल्लो प्रस्न कसो सोडवचो हाचेर तांची खूब वगत उलोवणी जाली. पूण कितें करचे हो निर्णय जालो ना. कितेंय आरतें परतें केलें जाल्यार आनी तें कंसाक समजलें जाल्यार तो राग धरून परत त्रास दिवपाक सुरवात करतलो अशें नंदाक दिसतालें. कांयच थारुंक ना हे खातीर यादवांनी परत दुसरे दिसा मेळपाचें थारायलें.
मुखार चलता
अनिल नायक
9049079789
खिणाखिणाक ताज्यो घडणुको आनी तुमचे कडेन संबंदीत दरेक खबर मेळयात एका क्लिकाचेर! फेसबूक, ट्विटराचेर आमकां फॉलो करात आनी व्हाट्सएप सबस्क्रायब करपाक विसरूं नाकात.
