भांगरभूंय | प्रतिनिधी
फा टलीं दोन वर्सां कोरोनाक लागून दोतोर, नर्शी आनी हेर कर्माचाऱ्यांचेर खूब ताण आयलो. तांकां २४ वरां काम करचें पडलें. मात, तांणी दुयेंती खेरीज कसलोच विचार करीनासतना काम केलें. पर्वरेची अॅग्नेस डिसोझा. तिणें नर्स म्हूण देश- विदेशांत ५० वर्सां काम केलें. तांच्यो तीन चलयोय वैजकी मळाचेर वावुरतात. आयच्या संवसारीक नर्स दिसा निमतान त्यो आपल्या पेशा विशीं सांगतात.
म्हजे कडेन लोक वेगवेगळे नदरेन पळयत आसतात. केन्ना हांव तांची जतनाय घेवपी आवय आसतां, केन्ना संकश्टाच्या काळार तांकां वांगड दिवपी तांची भयण आसता. जेन्ना गरज आसता तेन्ना धीर दिवन दुयेंसाचेर मात करपाक प्रवृत्त करपी देवदूतूय आसता. पूण खरें सांगचें म्हणल्यार हाव फक्त एक नर्स आसतां, जी दुयेंत लोकांची सेवा करतां. नर्स ही लोकांक वेगवेगळ्या रुपांत दिसता आसत पूण नर्स जावप हें कितें तरी आगळें वेगळें आसता.
‘नर्सिंग’ म्हणजे कला आनी विज्ञानाचो मिलाफ. दुयेंतींची योग्य प्रकारान काळजी घेवपाक गिन्यानाक अणभवाची जोड आसची पडटा. नर्स जावपाक सहानुभुती, दयाळूपण, समर्पितपम, समजुतदारपण, काळजी घेवपाचो प्रामाणिकपणा, वास्वा कडेन भिडपी वृत्ती आनी नैतिकताय आसची पडटा. विश्लेशण, मोलावणी, नियोजन, अंमलबजावणी ह्यो गजाली नर्शीच्या दिसपट्ट्या कामाचो एक म्हत्वाचो वांटो.
काम करतना आव्हान
दर्जेदार अश्यो भलायकी सेवा, ताची हमी दिवपी आमी सदांच ‘सुपर हिरो’ आसतात. आमी दुयेंतींक जी सेवा दिता, त्या वेळार सदांच जापसालदारकेन वागपाची गरज आसता. दुयेंतींक आपलेपणान वागयल्यार तांच्या मनाक उबारी मेळटा. तांच्या दुख्खी मनाक सावरप हें नर्शीचें परम कर्तव्य आसता. दरेक दुयेंती हो वेगळे प्रवृत्तीचो आसता आनी ते प्रमाण तांची वैयक्तीक जतनाय घेवपाची गरज आसता. काय दुयेंती हे दुबळे आनी स्वताक असुरक्षीत मानपी आसतात, तर कांय खंबीर आसतात. वेदनांच्या रुपा प्रमाण दुयेंतींच्या वागपांत, उलोवपांत सतत बदल जायत आसतात तांची वृत्तीय त्याच प्रमाणांत बदल आसता. अशा वेळार नर्स म्हूण काम करतना आव्हानात्मक आसता.
तांचें दुख्ख तें आमचें दुख्ख
जांकां वेदना जातात, तांकां धीर दिवन तांचें दुख्ख हलकें करपाचो यत्न नर्शीन करपाक जाय मरणाच्या दारांत आशिल्ल्यांची आपल्यो वैयक्तीक भावना कुशीक दवरून काळजी घेवपाची गरज आसता. दरेका प्रसंगाक धिटायेन सामकार वचपाक नर्शीन शिकपाक जाय. मरपाक पाविल्ल्या दुयेंतीक पळून भियेवन मैदान सोडून पळपाचें नासता. ‘तांचें दुख्ख तें आपलें दुख्ख’ हे भावनेंतल्यान नर्शीन आपलें काम करपाक जाय. नर्स हो एक सेवाभावी असो पेशा. नर्सिंग हो एक असो वेवसाय, की जंय दुयेंतीक समजून घेतना आपूणआपली समजूत काडपाची शीम हुपतात, अशें एकल्यान म्हणलां, तें ओगीच न्हय.
धीर दिवपी उतरां
हांव सदांच म्हजो युनिफाॅर्म आनी धवे बूट घालून दुयेंतींचे सेवेक घरांतल्यान भायर पडटा. हांव तांची विचारपूस करतां. तांकां समजून घेवपाचो यत्न करतां. खावपा पिवपाक तांकां मजत करतां. शारिरीक हालचाल करपाक मजत करतां. खूब फावटीं आपल्याक मजत करात, हें सांगपाक दुयेंती कांचवेंता. मात मदत करतकच तो उपकार मानता. समाजांतल्या साबार थरांतल्या लोकांक हांव मेळ्ळ्यां. केन्ना हांव तांच्या आनंदांत वांटेकार जातां. तांच्या वाडदिसा निमतान तांकां परबीं दितां. तशेंच दुख्खाच्या वेळार तांचे खातीर प्रार्थनाय करतां. मरणाची शक्यताय आसतनाय तांकां धिराचीं उतरां दिता. तीं तांच्या मनाक नवें बळगें दितां, हो म्हजो अणभव.
दर दीस नवो
नर्शी खातीर दरेक दीस हो नवो आसता. तो नित्य नवो अणभव दित रावता. दुसऱ्यांक मजत करपाक जाय. जे स्वताची काळजी घेवपाक शकनात. तांची काळजी घेवपाक जाय, ह्या विचारांनूच हांव वाडलें. निर्सिंग हो स्वताचे तांकीची कसवटी पळोवपी पेशा. सद्दां कामाच्यो पाळयो आसतात, पगार बरोच मेळटा, अशें ना. पूण पयशां खातीर हो पेशा न्हयच. नर्सिंगांतल्यान आत्मानंद मेळपाक शकता. नर्सिंग हें फक्त एक काम आसचें न्हय, तर ती आपली दिसपट्टी जीण आसपाक जाय. आवड आशिल्ल्यांक ह्या पेशांत येवपा पसून कोण आडावपाक शकना. नर्स हो जीण बदलून उडोवपी अणभव आसता. थंय फायदो- लुकसाणाचो हिशेब आसना. तो एक स्वानंद आसता. ताकाच लागून हांव सदांच एक नर्स म्हणूनच रावतलीं.
खिणाखिणाक ताज्यो घडणुको आनी तुमचे कडेन संबंदीत दरेक खबर मेळयात एका क्लिकाचेर! फेसबूक, ट्विटराचेर आमकां फॉलो करात आनी व्हाट्सएप सबस्क्रायब करपाक विसरूं नाकात.
