दोतोरांचो रिव्ह्यू

भांगरभूंय | प्रतिनिधी

अशेंच शेरे खूबशे फावटी आमकां आयकूंक येतात. अशा लोकांक व्हडलेशें वैचारीक ज्ञान नासता, पुण नाका थंय तूं आपलें अज्ञान प्रकट करून दोतोरांक झिरो करपाची संद सोडिनात.

स्कूलाच्या खंयच्याय भुरग्याक ‘तूं फुडाराक कोण जातलो?’ अशें विचारीत जाल्यार ‘हांव दोतोर जातलों’ अशी जाप आमकां आयज पसून मेळटा. ‘धा’ टक्के भुरग्यांच्यो जापो वेगळ्यो आसूंक शकतात. ते धा टक्के भुरगे आपल्या कोर्साच्या नांवा विशीं कितें सांगतात ते आमचे तकले वेल्यान वता. आयटी रिसर्च, ए.आय् रिसर्च, रोबोटिक तंत्रज्ञान, डिझिटल मार्केटिंग, सायबर सेक्युरिटी आदीं. हेर मळां वरवी पयसो आनी नामना जोडपाची खूबशी संद आसून पसून दोतोर जावपाचो हावेस कमी जावंक ना. एक, दोन कोटी रुपयांचो देणग्यो दिवन पसून मेडिकलाक ॲडमिशन घेवपी विद्यार्थ्यांचीं खूबशी उदाहरणां म्हजे कडेन आसात. 

फाटली खूबशी वर्सां हांव पळयतां, त्या पेशाक ग्लॅमर आसा आनी तें कमी जावंक ना, हें आमी मान्य करुंक जाय. लोक कितें म्हणटात तो विचार थोडो वेळ कडेक दवरुंया. पाचवेन आसतना म्हाका पसून दोतोर जावपाची इत्सा आसली. पूण तें तितलें सोंपें ना, हाचो अणभव म्हाका आयलो. आतां खुबशे भुरगे दोतोर जावन भायर सरतात, तांतूतले काय आमचे इश्ट, क्लासमेट, सोयरे आसतात म्हणून तो कोर्स सोंपो आसतलो अशें आमी गृहीत धरतात. आदल्या तेंपार दोतोर साप्प कमी आसल्या कारणान तांचे कडेन आमचो संबंद एकदम कमी येतालो, आतां कांय दोतोर आमचे इश्ट, विद्यार्थी, शेजारी आसल्या कारणान दोतोर म्हणजे व्हडलो न्हय असो समज आमी करून बसल्यात. पूण एक गजाल आमकां मान्य करूंक जाय ती म्हणल्यार दोतोर जावंक बरी स्मरणशक्ती आनी अभ्यासू वृत्ती जाय. कोणूय दोतोर जावूंक शकना, हे तितलेंच खरें. म्हज्या 1960 बॅचांतलो फक्त एक दोतोर जालो. तो खरेंच हुशार आसलो, हें हांव मान्य करता. 

Allied Health Professional Courses आनी Paramedical कोर्साक लागून, लोकांच्या मनांत एक गोंदळ तयार जाला. सगळेच दोतोर. सगळ्यांक लागीं- लागीं एकाच पगाराचे वळेरेंत बसयिल्ल्या कारणान हो घुस्पागोंदळ वाडला. एमबीबीएसाक एन्ट्री खूब कठीण. पूण हेर कोर्सांक तितकी कठीण ना, हें तितलेंच खरें.

गोंयची एक खासीयत म्हणल्यार हांगा एमबीबीएस जाल्ल्याक ‘दोतोर’ म्हणटात, कंपावंडराक दोतोर म्हणटात, आदवगादाक दोतोर म्हणटात, बरो दिसपी तरणाट्याक पसून दोतोर म्हणटात. “तू दोतोरा भशेन सुंदर दिसता मरे” अशें आमी खूब फावटी आयकलां. आदल्या तेंपार जी.पी. म्हणजे जनरल प्रॅक्टिशनर सगलीं दुयेंसां हाताळटालो – दाढ दुखप, दोळ्यांनी कमी दिसप, आयकूंक कमी येवप, मायनर फ्रॅक्चर, ल्हान भुरग्यांचीं दुयेंसां हाचेर ते वखदां दिताले, पूण आतां दोतोरा म्हऱ्यांत वच्चे पयलीं, ताची डिग्री, फेसबुकावेलो ताचो रिव्यू, सक्सेस रेट सगलें पळोवन आमी तांची एपाँयटमेंट घेतात. हे खातीर अख्ख्या गोंयच्या वा भारतांतल्या एकदम नामनेच्या दोतोरा कडेन आमचो संबंध येता.

पावसा दिसांनी थंडी, जोर हीं बारीक दुयेंसां सोडल्यार सत्तर वर्सा मेरेन व्हडली भिरांकूळ दुयेसांचो अणभव हांवें घेवंक ना. सत्तरी पार जाली आनी पायांक त्रास जावूंक लागले. खोटो दुखुंक लागल्यो. काय दीस आडनदर केली. खूब त्रास जाता म्हणून हाडांच्या दोतोराची भेट घेतली. तपासून दोतोरान सांगलें – काय ना रे! जाण्टेपणान अशें जाता. पिल्लां दिलीं. दोन म्हयने पिल्लां घेतलीं पुण सुधारणा कांयच ना. एका इश्टान बेळगांवां केएलईंत वचपाचो सल्लो दिलो. वेळ काडीनासतना थंय गेलो. तपासून दोतोरान हाडांचेर एक इंजेसांव मारलें. ‘स’ म्हयने कांयच भंय ना, आता तुका जाय थंय चल. अमेरिकेक वचून धाकले चलयचें लग्न केलें. नव्या जावयाच्या आग्राक लागून दोन म्हयने थंय काडले. एकदां सांजे वेळार सायकल चलोवंक पेदेल मारलें, तेन्ना उजव्या पांयाचे खोंटेंतल्यान कट् असो आवाज आयलो आनी खोंट दुखूंक सुरवात जाली. खोटेक बोट लायनाफुडे खंय तरी हाडाक त्रास जाता हाचो अणभव आयलो. चलयेन पांयाचो एक्स रे काडून आपल्या सिनियराक दाखयलो. बारीकशें ऑपरेशन करचें पडटलें, असो सल्लो ताणें दिलो आनी त्याच बरोबर ऑपरेशन भारतानूच करुन घेयात, अशें सांगूक तो विसरलो ना. कित्याक तें सगळ्यांक खबर आसा. अमेरिकेंतल्यान गोंयांत येना फुडें केएईच्या दोतोराची भेट घेतली. ताणें चॅक करून उजव्या पायाच्या खोटेचें कंडारा (Tendon) तुटिल्ल्याची खबर दिली. Operation Not Admissible म्हणून, पायांक कास्ट घालो आनी लागीं – लागीं धा आठवड्यांनी कास्ट काडून वाॅकरा बगर चलप शक्य जालें. 2023 मे महिन्यांत हांव परतो नाॅर्मल जावन सगलीं कामां करूंक लागलो.

आतां हांव बरो जालो, हे खोशयेन हांव खूब सुशेगाद आसलो, पुण हालींच बाजारांत भाजी घेतना, आपटबाॅब फुटल्या सारखो आवाज आयलो आनी म्हज्या पायांत वेदना सुरू जाल्यो. पायांक हात लावन पळेता तर टेंडन परते तुटलें हाचो म्हाका अंदमास आयलो. एएलईंत फोन केलो, दोतोरान एमआरआय काडून येवपाचो सल्लो दिलो. तो पळोवन टेंडन परतें तुटलां, हाची खात्री करून – आपल्या सहकाऱ्या लागी भासाभास करून तसोच कास्ट घालो. पुण स आठवड्या खातीर मात्शे बरें दिसलें. दोन महिने घरान वाॅकर घेवन फिरप एकदम त्रासदायक. दुसर्‍यांक त्रास दिवप ना हे म्हजें ध्येय पूण कितें करतलो, आमच्या हातांत कांयच ना तें खरें! बेळगांवांचल्यान परतताना ड्रायव्हर म्हणूंक लागलो “परते कशें तुटलें तर, फाटले फावट दोतोरान बरोबर डायग्नोस करूंक ना अशें दिसता. ऑपरेशन केल्यार काम जातलें आसलें.”

अशेंच शेरे खूबशे फावटी आमकां आयकूंक येतात. अशा लोकांक व्हडलेशें वैचारीक ज्ञान नासता, पुण नाका थंय तूं आपलें अज्ञान प्रकट करून दोतोरांक झिरो करपाची संद सोडिनात. ही वृत्ती एकदम वायट, हे खातीर दोतोरांक कितलो मानसीक त्रास जाता आसतलो, हाचो विचार ते करीनात. “उखल्ली जीब, लायली ताळ्याक” आठ ते धा वर्सा शिकप, जागरणां करप, पोस्ट – ग्रॅज्यूएशना खातीर रातीचे  दीस करप, एका संन्याशा सारके दीस काडपी मनशांक, वैजकी शिक्षणाचो गंध नाशिल्ल्या मनशान कित्येक उलोवप हें समा न्हंय! पूण कितें करतलो, आमच्या संविधनान उलोवपाचे स्वातंत्र दिलां. शिक्षणीक मळार पसून असोच अणभव म्हाका आयला. भुरगो पास जाल्यार ‘म्हजो चलो शिकूंक एकदम हुशार, फेल जाल्यार हालीं टिचर कांयच शिकयनात, सरकारान तांचो पगार कमी करूंक जाय!’

– रवींद्र फोगेरी       

गणेशपुरी, म्हापशें