भांगरभूंय | प्रतिनिधी
झूज हो खंयचेच समस्येचेर दीर्घ काळाचो उपाय न्हय, अशें आदले राष्ट्रपती, विज्ञानीक डाॅ. ए. पी. जे. अब्दुल कलाम हांणी म्हणलां. मात, बरेच लोक हें मानपाक तयार नात. कारण, तांकां कायम दुसऱ्यां कडेन संघर्श करपाचो आसता. तांचें रोखडेंच सणकता, हात शिंवशिवतात आनी मागीर मारामारी! आपल्या विचारांच्या विरोधात आशिल्ल्या मनशाक फारान मारपाक जाय, अशें तांकां दिसता. आमचे कांय फुडारीय तेच अकलेचे. झूज म्हणल्यार तांचे खातीर ही असलीं रस्त्या वयलीं केस्तावांच! इतिहास चाळून पळयल्यार (नाय जाल्यार हालीं तो सगल्यांकूच आवडूंक लागला.) कितलींशींच उदाहरणां मेळटलीं. हिटलर नांवाच्या राकेसान लाखांनी ज्यूंक मारले. वयल्यान संवसाराक दुसऱ्या म्हाझूजांत धुकलून स्वता आत्महत्या केली. दोनूय म्हाझुजांनी वांटेकार जाल्ल्या देशांच्या कांय सर्वोच्च लोकप्रतिनिधींकूय झुजाची खुमखुमी आशिल्ली. ती तांणी भागोवन घेतली. ताचे भायर कांय अर्दवट तकलेचे हुकूमशा जावन गेले. तांणीय विरोधकांक ना नपयत केले. दावे, उजवे आनी तटस्थ विचारसरणेचे लोक दरेका देशांत आसतात. संवसारभरांत सत्तेच्या कदेलार बशिल्ले विचारसरणेन विरोधांतले विचार सोंपोवपाचो यत्न साम- दाम- दंड- भेद वापरून केला. हातूंत महासत्ता देशूय आसात. आपले परस अर्थिक नदरेन कोण मुखार वच्चो न्हय, म्हूण तांणी कुस्पटां काडून कांय देश उध्वस्त केल्यात. सिरीया, इराक, अफगाणिस्तान हीं उदाहरणां पुरो. हाचो सूड घेवपाक इस्लामी देशांतल्या कांय कडव्यांनी आकांतवादाक वेंग मारल्या. अजून हें सूड नाट्य थांबूंक ना. ताका धर्मीक स्वरूप येवपाक लागलां. दोन समाज, धर्मां मदीं एकमेकां विशीं तणाव, धुसफूस, दुस्वास निर्माण जावप आनी तो तांणी कृतीन दाखोवप हें पसून एक प्रकारचें झूजच!
प्रधानमंत्री नरेंद्र मोदी सध्या युरोप भोंवडेर आसात. तांचेंय मत डाॅ. कलाम हांचे सारकेंच. तांकांय शांती जाय. ‘झुजांत कोणूच जिखनात. सगल्यांचेंच लुकसाण जाता. देखून आमी शांतीकायेचे वटेन आसात. चर्चा हो वाद सोडोवपाचो एकसुरो मार्ग. युक्रेनाचे संकश्ट आयलें तेन्ना आमी हेंच सांगिल्लें, ’अशें प्रधानमंत्री मोदी हांणी जर्मनींत म्हणलें. सैमीक साधनसुविधांनी युक्रेन गिरेस्त आसा. हे बाबतींत तांचो संवसारीक पांवड्याचेर क्रमांक लागता. ताकाच लागून रशियेच्या अतिम्हत्वाकांक्षी अध्यक्षान तांचेर घुरी घाली. ताळी मारून जळार मारतात, तसो युक्रेनाक चिड्डिंतलों, ह्या अहंकारांत आशिल्ल्या ह्या फुडाऱ्याची जिरली. मात थंयची शांतीकाय इबाडपांत, लोकांक (आनी देशाक) भिकेक लावपांत, तांकां जिवेशीं मारपांत, कोट्यांनी रुपयांची मालमत्ता नश्ट करपांत पुतीन येशस्वी थारलो. झुजांत कोणूच जिखनात, सगल्यांचें लुकसाण जाता, अशें मोदी हांणी म्हणलां तें खरें. ताचो प्रत्यय रशियेचेर, युक्रेनाचेर निंबून आशिल्ल्या देशांक आयला. आमकांय झुजाचो अणभव आसा. पाकिस्ताना वांगडा दोन, चीना वांगडा एक झूज, देशांत जावपी साबार बाॅम्बस्फोट, हल्ले, नक्षलवाद, अशांत काश्मीर, आकांतवाद्यांचे हल्ले, तातूंत उदक, भाशा, धर्मां वयल्यान आमचेच भितर चलिल्लीं झगडीं… ह्या सगल्यांचेर मोदी म्हणटात ते भशेन भासाभास होच एकसुरो मार्ग. वैयक्तिक मतभेद, पक्ष, संघटना विसरून राज्य, देशाचोच विचार केल्यार हीं बडीच्या वादाचीं दुयेंसां बरीं जावं येतात. पूण एकामेकांच्या सांगातान आपापलें राज्य, देश वयर काडपा बदला हांगा दरेकलो आपापल्यो चुली मांडपाचे वृत्तीन मुखार वतना पळोवंक मेळटा.
आमचे खातीर संकश्ट आसत, पूण भोवतेक देशां खातीर भारताची लोकसंख्या ही संद. तांचो म्हाल, शस्त्रां खपोवपाक! भारताच्या जिवार कांय देशांच्यो चुली पेट्टात. तांचे खातीर हें ‘कुवेट’. जोडपाचें ठिकाण. आमी आत्मनिर्भर, स्वावलंबी जाले जाल्यार ही भायली आवक उणी जातली. तरीय एकमेकांच्या सांगातान जगपा बगर आमकां पर्याय ना. ‘हाचेर अणुबाॅम्ब घालपाक जाय. थंय सैन्य घुसोवंक जाय……’ अशी गरड सोशल मिडियाचेर घालप सोंपें. हिंसक संघर्श, झूज, सूड…. हातूंतल्यान एकचाराच्या बेथ्याक वेरो वतात. तेर्रास कोसळ्ळो जाल्यार घरांत रावप्यांचें कितें जातलें, तें सांगपाची गरज ना.
खिणाखिणाक ताज्यो घडणुको आनी तुमचे कडेन संबंदीत दरेक खबर मेळयात एका क्लिकाचेर! फेसबूक, ट्विटराचेर आमकां फॉलो करात आनी व्हाट्सएप सबस्क्रायब करपाक विसरूं नाकात.
