ज्येश्ठ नागरिकांक जाय माया, मोग

भांगरभूंय | प्रतिनिधी

आयच्या संवसारीक ज्येश्ठ नागरीक दिसा निमतान (इंटरनॅशनल डे फाॅर ओल्डर पर्सन्स) ज्येश्ठांचो मानमरातब करपाची शिकवण दिवपाची गरज आसा. तांकां पयशांची गरज आसतलीच, पूण

पूर्वे वयसि तत् कुर्याद् येन वृद्धः सुखं वसेत
यावज्जीवं तु तत् कुर्याद् येन प्रेत्य सुखं वसेत।।
तरणे पिरायेर अशें काम करचें जे वरवीं जाण्टेपणांत सुखान जियेवंक मेळटलें. जीणभर अशी वागणूक दवरची जे वरवीं मरणा
उपरांतूय सूख मेळटलें.
जाण्टेपण हें कोणाकूच नाका आसता. जाण्टेपणांत तरेकवार परिस्थितींक तोंड दिवचें पडटा. जण एकल्यान समजून घेवंक जाय की ज्येश्ठ नागरीक हे देशाचो आधार, ज्ञान आनी अणभवाचें अमर्याद भांडार. ह्या ज्ञानाची परंपरा तिगोवन दवरपाची आयज गरज आसा. आतां सगलीच परिस्थिती बदल्ल्या आनी दीसपट्टी ती बदलत रावतली.
‘वसुधैव कुटुंबकम’ अशें मानपी भारतीय संस्कृती ही राष्ट्र आनी धर्माचो आत्मो, आत्मीक उदरगतीची कुरू. संस्कृती आमकां वाट दाखयता आनी सभ्यता ते वाटेन पावलां मारता. तेजिश्ट संस्कृतीचो आमचो देश. मातृदेवो, पितृदेवो, आचार्यदेवो भव ही भारतीय संस्कृतीचीं भोव मोलादीक मुल्यां. एका तेंपार एकवटीत कुटुंब पद्दत हो भारतीय संस्कृतीचो आत्मो आसलो. एकाच घराब्यांत तीन ते चार पिळगेंतलीं मनशां एकवटान, मायेमोगान रावतालीं. आजो, आजी माणकुल्या नातवांचेर संस्कार रुजयतालीं. आयज 25 टक्क्यां परस उणे एकवटीत घराबे पळोवंक मेळटात. आपलेपण, मायामोग, ममता आदी भावभावनां काळाचे व्हांवतेंत नानपयत जाल्यांत. आमी दोग आनी दोन भुरगीं अशे घराबे जाल्यात.
आयज फ्लॅट संस्कृती आयल्या. कोणूच एकठांय रावंक सोदिना. कामधंद्या निमतान पूत- सून भायल्या राज्यांनी वा आखातांत रावंक लागलीं. ताचो परिणाम भुरग्यांचेर जावंक लागला. अशा घरांनी जाण्टीं आवयबापूय दोगांयूच रावतात. तांचे जिणेंत एकसुरेपण आयलां. भुरग्यांची मायामोग, आधार, नात आनी नातरांवृद्धा वांगडा जाण्टेपणांत हांसतखेळत रावंक मेळना. जाण्टेपणांतली निरस जीण तांच्या वांट्याक येता. पूत आनी सून भुरग्यांच्या शिक्षणा खातीर शारांनी वतात. थंयच स्थायीक जातात. संवसाराच्या गाड्या मुखार जाण्ट्या आवयाबापायचो- मांयमांवाचो विसर पडटा. आमी आनी आमचीं भुरगीं हींच आत्मकेंद्रीत भावना तांच्या मनांत रुजता.
कोण लागीं नाशिल्ल्यान जाण्ट्यांच्या मनाचेर वायट परिणाम जातात. नातरां आसुनूय तांकां पळोवंक मेळना, उलोवंक मेळना म्हणून तांची घुस्मट जाता. भलायकी इबाडटा. जेवणाखाण ताळ्या सकयल वचना. रातची न्हीद पडना. घरांत साठ ते अंयशीं वर्सा पिरायेचीं मनशां एकटींच रावतात. नोकरी-धंदो करपी पूत जाण्टेपणांत तांकां वृद्धाश्रमांत व्हरून दवरतात.
संवसारांत ज्येश्ठ नागरिकांचो नियाळ घेतलो तेन्ना 2008 वर्साचे लोकमेजणे प्रमाण 60 वर्सा आनी वयले पिरायेचे 76 दशलक्ष लोक, 80 वर्सा आनी ताचे परस चड वर्सां पिरायेचे लोक 6 दशलक्ष लोक आसले. आतां तातूंत आनीक पांच टक्क्यांनी वाड जाल्या. 2050 वर्सां तें प्रमाण वाडून 60 वर्सां पिरायेचे लोक 34 दशलक्ष जाल्यार 80 वर्सां पिरायेचे 48 दशलक्ष जातले. भारतांत 2099 वर्सा 60 वर्सां आनी चड पिरायेचे 7.7 कोटी आसले. आतां तीन ते चार कोटी तातूंत वाड जाल्या. गोंयांत 2011 वर्सा वीस हजारां परस ज्येश्ठ नागरीक आसले. आतां दोन लाखां परस चड ज्येश्ठ नागरीक आसात.
सरकारान समाज कल्याण खात्या वरवीं साबार येवजण्यो चालीक लायल्यात. निमाण्या स्वासा मेरेन मानान जगूंक मेळचें म्हणून अर्थीक पालव दितात. स्टेट पाॅलिसी अॅण्ड प्लॅन आॅफ एक्शन फाॅर एल्डर्ली पिपल्स ही केंद्र सरकारान तयार केल्ली येवजण. गोंय सरकारान हालींच तातूंत बदल केला. गोंयांत ज्येश्ठ नागरिका मानान जीण जगूंक मेळची म्हणून दर म्हयन्याक 2000 रुपयांचो अर्थीक आदार दितात.
गोंयांत 85,213 ज्येश्ठांक दर म्हयन्याक 2000 रुपया निवृत्तीवेतन आनी वखदां खातीर पालव दितात. ते भायर हेर येवजण्यो चालीक लायल्यात. 15 हजारां परस चड जाणांक वळखपत्रां दिल्यांत. ताचो लाव कदंब बशींनी प्रवास करप्यांक मेळटा. ज्येश्ठां खातीर 47 उम्मीद केंद्रां आसात. ते त्या केंद्रांनी वचून दीस सारपाक मेळटा. थंय टीव्ही, दिसाळीं आनी च्याची वेवस्था आसा. दोतोर अदींमदीं येवन तपासणी करतात. आयज गोंयांत 40 परस चड वृद्धाश्रमां आसात.
केरळांत ज्येश्ठांचो आंकडो चड आसा. तो दीसपट्टो वाडटा. तरणाट्यां परस ज्येश्ठांचो आंकडो चड आसा. सेंटर फोर डेव्हलपमेण्ट स्टडीज हांणी केल्ल्या सर्वेक्षणांत ज्येश्ठांचो आंकडो 2.3 टक्के वाडलो. 2011 वर्सा केल्ले लोकमेजणे प्रमाण केरळाची लोकसंख्या 3.66 कोटी आसली जाल्यार ज्येश्ठ नागरीक 60 वर्सा आनी चड पिरायेचे 12.6 टक्के, 70 ते 80 वर्सां पिरायेचो आंकडो चड आसा. हें प्रमाण अशेंच वाडत रावलें जाल्यार 2034 वर्सा तरणाट्यां परस जाण्ट्यांचो आंकडो चड आसतलो असो अदमास आसा.
जाण्ट्या आवयबापायचे पूत भायल्या देशांनी गेल्यात. कांय जाण फ्लॅटांनी रावतात आनी आवयबापायक व्हडल्या घरांत एकटेंच रावचें पडटा. हालीं चोरयो, घरफोडयो दीसपट्टीं घडटात आनी खून जातात. कांय जाण चोरी करपाच्या हावेसान वीज वा उदक खात्याचे कर्मचारी वा पुलीस जावन घरांत येतात आनी लुटमार करतात. अश्यो साबार कागाळी गोंयांत जाल्यांत. कांय म्हयन्यां फाटीं फातोड्ड्यां खून करून लुटमार केल्ल्याची घडणूक घडल्या. तांचेर व्हड
अरिश्ट आयलां.
कांय पूत बायलेच्या सांगण्यान आवयबापायक भुलोवन घरां आनी बेंसां आपल्या नांवाचेर करून जाण्ट्यांक घरा भायर काडिल्ल्याच्यो साबार घडणुको घडल्यात. ह्यो कागाळी पुलीस आनी ज्येश्ठ नागरीक फेडरेशना कडेन आयल्यात. सरकारानूय तांकां कायद्या खाला राखण दिवपाची तजवीज केल्या तरी पुलिसां कडल्यान तांकां कांय मेळना आनी उपजिल्हाधिकारी न्याय दिवपाक वर्साचीं वर्सां लायतात. ह्या कायद्यांत सुधारणा जावपाची गरज आसा.
हें सगलें आसलें जाल्यारूय आयच्या संवसारीक ज्येश्ठ नागरीक दिसा निमतान ज्येश्ठांचो मानमरातब करपाची शिकवण दिवपाची गरज आसा. तांकां पयशांची गरज आसतलीच, पूण तांकां तान लागल्या ती मायेमोगाची, आपलेपणाची, मनांत धादोसकाय मेळपाची तीं वाट पळयतात. हे संस्कार घराघरांनी भुरगेपणांतूच रुजोवपाची गरज उप्रासल्या.

अनिल पै
94220 58621