ज्येश्ठ तुजो पुत ……

भांगरभूंय | प्रतिनिधी

गीत रामायण – 8

सांवळो तो रामचंद्र…  महाराणी कौसल्येचो ‘सांवळो रामचंद्र’ दिसामासांनी वाढ‌पाक लागलो भुगेपणानुच ताणें धनुर्विद्या आपणायती. धर्मग्रंथांचो अभ्यास केलो. तो राज्यसभेन येवन बसपाक लागलो. ताचे वांगडा लक्ष्मणा सयत ताचीं ल्हान भांवडांय तयार जालीं. एक दीस दशरथ राजो भुरग्यां सयत राज्यसभेंत बशिल्लो आसतना, महर्षी विश्वामित्र थंय आयले. व्हडा उमेदीन राजान तांचें स्वागत केलें. नम्रतायेन विचारलें, ‘मुनिश्वरा, काम कसलें आसलें, तर मुजरत सांगात. हांव तें तडीक व्हरतां’ राजाच्या ह्या उतरांनी आनंदित जावन महर्षी विश्वामित्र सांगपाक लागले….

ज्येश्ठ तुजो पुत म्हाका दि रे दशरथा। 

यज्ञ रक्षणार्थ तो योग्य सर्वथा॥ 

रातचे भोंवपी ते दुश्ट, म्हाका दितात भौ कश्ट।

यज्ञ ते अगणीत करूनुंय, ना रे सांगता ।। 1।।

हांवें कसो दिवचो शाप, आचार्याक तें लागता पाप।

यज्ञ तो म्होडून रे, ते पळून वतात ।। 2।।

परतो जेन्ना करती यज्ञ, परतींय ते हाडटा विनद।

 कुंड पेटल्या उपरांत ते, माटवान प्रगटता ।। 3।।

यज्ञ वेदीचेर मास, उडयता ते नृशंस।

कश्या कशे नाचतात ते, मंत्र थांबता ।। 4।।

बाल वीर तुजो राम, घडये तांका करित शासन।

ल्हान भुरगो पूण ताची, व्हड योग्यता ।। 5।।

हुस्केता तूं कित्याक नृपा, हांव मांगता राजकृपा। 

शब्द तुजो पाळूंक तुं, कित्याक भियेंता ।। 6।।

जीवा परस वचन श्रेश्ठ, रघुवंशाची ही रीत। 

दाखयतलो राम तुका, ताची सिद्धता ।। 7।।

कौसल्ये रडटा कित्याक, वीर माय भिता कित्याक। 

दोनुय कुळां धन्य, पुत रणान रंगता ।। 8।।

तो मारिच तो सुबाहू, असुर दोगुय दीर्घबाहु। 

शस्त्र संधी करतले ते रामाक पळयता ।। 9।।

रामा आता तूंच मान, घे तुजें धनुश्यबाण। 

येता येवनी भाव तुजो, जर फाटल्यान येता ।।10।।

उदयबुवा फडके (राष्ट्रीय कीर्तनकार) 

97642 43377