जिवितांत धर्मींक मुल्ल्यांची गरज

भांगरभूंय | प्रतिनिधी

थोडे पूण लोक प्रामाणीकपणीं धर्मींक शिकवणे प्रमाण वागतात आनी म्हणटकच आयज आमच्या समाजांत इल्लें सत, इल्ली नीत, इल्ली शांती आनी इल्लें मनीसपण आसा.

आमी देवाचें उतर आयकतांव. आमी देवाचें उतर वाचतांव आनी हालींच्या काळार आमची माची, सिनेमा आनी टि.व्ही. हांचे वरवीं देवाचें उतर एके कार्यावळी रुपान माचयेर वा पड्यार हाडिल्लें आमी पळयतांव. देवाचें उतर आमी आयकतांव, वाचतांव आनी पळयतांव. पूण तें आमी आमच्या जिवितांत अणभवतांव काय? आमच्या चालू जिवितांतल्यो कांय घडणुको आनी आमीच आधारतांव. त्यो कांय करणी हांची कांय देखी घेवन आमी आमचें जिवीत कशें फुडें व्हरतांव, ताचेर नियाळ करूंया.

शिस्त

आयच्या सुर्पुल्ल्या भुरग्यांचेर नदर मारूंया. शिस्त उणी जायत वतात. तीच वागणूक इबाडटा. वडिलांक रेस्पेद दिनात. आवय- बापायची लेगीत पर्वा करीनात. आमोरेची घांट वाजली तरीय पूण ते घरांत पावनात. आमोरी आनी तेर्स, रोजार करूंक ताचो जीव इबाडटा.

पेल्याचें दुख्ख ना

हालींच म्हजो इश्ट म्हाका सांगतालो,- एक दीस खंय एक तरणाटो बसीन बसून पणजे सावन मडगांव वतालो. बसीन लोक चिकार भरिल्लो आशिल्लो. एक जाणटी अस्तुरी तेच बसींत भितर सरली. अस्कत आनी दुयेंत कशीं दिसताली. आपल्याक बसपाक इल्लो तरी जागो आसा काय म्हूण पळोवंक तिणें चारूंय वाठांनी आपली नदर मारली. सगळे जागे भरल्यात तें पळोवन ती निराशी जाली. ह्या तरणाट्यान आपूण उठून आपलो जागो ते अस्कत अस्तुरेक दिवकं जातालो. पूण ताणें तशें केलें ना. ह्या तरणाट्यांच्या जिवितांत धर्मींक शिकोवण आसा काय?

 उंचाबळ घराबे

आमच्या घराब्यांन कितें घडटा? घोव बायलांच्या भितर झगडीं, एकामेकांक वायट तरां पाचारपाचो आनी अपमान करप. हें सगळें आपल्या भुरग्यांच्या नदरे सामकार, असले आमचे घराबे खंय वतात काय? असल्या घराब्यांच्या जिवितांत कसली दिशा आसतली काय? आवय बापायच्या असल्या करण्यांनी भुरग्यांच्या जिविताक ब-या फुडाराची वाट लागता?

धोंगीपणा

उतरांनी एक आनी करण्यांनी भलतेंच करपी मनीस ह्या समाजांत उणें नात.  आपूण देवाचे भक्त म्हूण दाखोवंक ते प्रयत्न करतात. सदांच इगर्जेंत वतात. रोजार करतात. कोमुन्यांव घेतात आनी हड्डें बडोवन देवाक प्रार्थना करतात. तें सगळें पळयतात. पूण स्वता आपल्या घराब्यांत वडिलांक मान दिवंक विसरतात. दुडू आसात तो आपल्या जाणट्या आवय- बापायक आजिलांनी घालतात. दुडू नात जाणट्या आवय – बापायक केणटात आनी हिणसायतात. आवय- बापायक हिणसावचीं वा तांकांय आजिलान घालची म्हूण खंयचो धर्म सांगता काय?

राजकारणी

आमच्या समाजांतल्या राजकारण्यांचेर नदर मारूंया. ते कायद्यांक पळोवन निर्णय घेनात, पूण तो आपलो सपोर्टर वा ओपोनॅन्ट, हें पळोवन निर्णय घेतात. ताणें फाटल्या इलेंसांवांक आपल्याक मत मत दिलां जाल्यार हें राजकी फुडारी कायदे मोडून पर्यान ताका आदार दिता. ताणें आपल्याक मत दिवंक ना जाल्यार वा तो आपल्याचेर आड वावुरला जाल्यार तो कायद्यान सारको आसल्यार पर्यान ताचेर आनीत करपाक राजकी फुडारी फाटीं सरनात. ह्या वातावरणान सत आनी नितीक जागो आसना… आनी जंय सताक आनी नितीक जागो ना, थंय देव आसना. आमचे फुडारी कसल्या जिविताचें फुडारपण करतात काय?

लूट आनी दान

आमच्या समाजांत आनीक असले फुडारी आसात, जे एका अर्दान आपली पदवी वापरून लोकांक लुटतात, नागयतात आनी फटयतात. स्वता आपूण जावन गिरेस्त जातात. निरपराध्यांक वांट्टात. आनी गरीब प्रजे सामकार उदार आनी दयाळ काळजाचें म्हूण नामनां मेळोवन घेतात. एकल्याक नागोवन दुसऱ्याक आदार दिता तें सगळी प्रजा पळयता आनी उलयता. असले फुडारी आमच्या फुडाऱ्यांचो निवळ रस्तो जांवक शकता काय?

धर्मींक मुल्ल्यां

सोदूंक गेल्यार अशीं आनीक जायतीं आमच्या जिवितानूच उदाहरणां मेळटात. ही सगळीं उदाहरणा आमी आमच्या धार्मींक शिकवणे परीं जिवीत सारीना म्हूण सिद्द करता. हाचो अर्थ असो न्हय की ह्या समाजांत कोणूच धर्मीक शिकवण आपल्या दिवितांत वापरिना. आसा. जायते लोक आसात. ते प्रामाणीकपणीं धर्मींक शिकवणे प्रमाण वागतात. आनी हाकाच लागून तर आयज आमच्या समाजांत इल्लें सत, इल्ली नीत, इल्ली शांती आनी इल्लें मनीसपण आसा.

सताचीं, नितीचीं, शांतीचीं आनी मनीसपणाचीं भावनां पयलीं आमच्या मनांनी आनी काळजांनी निर्माण करची गरज आसा. अशें घडल्यार हो संवसार एक सर्ग जातलो. आनी तें घडोवन हाडपाक एकूच उपाय आसा…. तो म्हणल्यार आमी धर्मीक शिकवण मनांत दवरची पडटलींच आनी तिचें वरवीं आमच्या जिविताचीं पावलां मारचीं पडटलीं. आमचें जिवीत निवळ दिशेन व्हरपाक धर्मींक मुल्ल्यांची खरेंच गरज आसा.

 – 

(लिप्यांतर – विशाल खांडेपारकार, 8080622370)

तोमाझिन कार्दोज

9822170102