घरगुती हिंसाचाराची कीड

भांगरभूंय | प्रतिनिधी

फाटल्या वर्सभरांत गोंयांत घरगुती हिंसाचाराच्यो 189 कागाळी आयल्यात. म्हणल्यार म्हयन्याक 15. येवंक नाशिल्ल्यो कितल्यो आसतल्यो, तें कळप शक्य ना. बायलां आनी भुरगीं उदरगत खात्याच्या बाराय गट विकास कार्यालयांनी बायलां वयल्या अत्याचाराच्यो 3819 कागाळी नोंद आसात. घरगुती हिंसाचाराच्या 189 कागाळींनी कितले गोंयकार घुस्पल्यात, ते स्पश्ट जावंक ना. गोंयांत साक्षरतेचें प्रमाण बरें आसा. भोवतेक बायलो नोकरी, वेवसाय, लघुउद्देग करतात. उण्या पगाराचेर उद्देगीक वसणुकांनी, दुकानांनी काम करपीय शेंकड्यांनी गोंयकार चलयो आसात. स्वताच्या पांयांचेर उबी आशिल्ली खंयचीच बायल सहसा अन्याय, अत्याचार सोंसून घेना. सरळ घटस्फोट पसून घेवपी बायलो आसात. आमच्या गोंयांत ताचें प्रमाण वाडटा. तरीय समाज कितें म्हणटलो ह्या कारणान तोंड दाबून सगलें सोंसपी बायलो गोंयांत आसात. हांगां व्हड प्रमाणांत परप्रांतीय गरीब लोक स्थायिक जाला. ताकाच लागून बालविवाह, घरगुती हिंसाचार आनी हेर गजालींच्या राष्ट्रीय अहवालांत हेर राज्यां वांगडा गोंयचेंय नांव येवपाक लागलां, अशें कांय लोकांचें मत…. आनी तें सामकेंच चुकीचें म्हणपाक मेळचें ना. तरीय घरगुती हिंसाचाराचें कांय सांगपाक येना. व्यसनां, अहंकार, तिडकीक लागून घोव- बायलां मदीं ‘तू तू मै मै’ जावपाक शकता. न्हय जाताच.
घरगुती हिंसाचार म्हणल्यार कसलेय प्रकारची हिंसा. जी चड करून घरांतलो दादलो मनीस वा सोयरो बायलेचेर करता. दादल्यांचेरुय असले प्रसंग येतात, मात फक्त बायलांक भारतीय दंड संहितेच्या कलम ‘498 ए’ खाला संरक्षण दिलां. फक्त तीच घरगुती हिंसाचाराची कागाळ दाखल करपाक शकता. दादल्याक तो अधिकार ना. आमच्या देशांत 2 कोटी 75 लाख बायलांचेर जिणेंत केन्ना ना केन्ना अत्याचार जाताच, अशें सरकारी आंकडे सांगतात. चडशी बायलां 15 ते 49 वर्सां पिराय गटांतलीं. घरगुती हिंसाचारांत लिंगीक अत्याचाराचें प्रमाण कमी आसलें, तरी मारपेट, थोमणे मारप, उपाशी दवरप, परस्पर म्हत्वाचे निर्णय घेवप, हुंड्या वयल्यान छळप असले प्रकार चड जातात. हातूंत दादलेच न्हय, घरांतल्यो कांय बायलोय घुस्पल्ल्यो आसतात. कांय विदेशी संस्थांच्या मतान, संवसारांत आमचो भारत बायलां खातीर सगल्यांत चड धोक्याचो! पूण, हेर बऱ्याच देशांनी बायलां वयल्या हिंसेची टक्केवारी भारता परस चड आसा. अमेरिके सारक्या फुडारिल्ल्या देशांत तर घरगुती हिंसाचार चडूच पळोवंक मेळटा. तरीय हो प्रकार बंद जावपाक जाय. बायलेक ‘मनीस’ म्हूण वागणूक मेळपाक जाय. तो तिचो हक्क.
आमच्या गोंयांत हिंसाचार आडावपाक सरकारान साबार पावलां उखल्ल्यांत. बायलां खातीर पुलीस स्टेशन आसा. खाशेली हेल्पलायन चालू केल्या. प्रकरण गंभीर आसल्यार पिडेस्त बायलांक वाटावपाक दोन वाहनांय दवरल्यांत. गोंय बायलां आयोग आसा. बारा म्हालांत अधिकाऱ्याची नेमणूक केल्या. पिडेस्त बायलेक कागाळ करपाक मजत करप, तिका गरज आसल्यार वेगळें घर मेळोवन दिवप, दुखापत जाल्ली आसल्यार वैजकी उपचाराची तजवीज करप…. अश्यो साबार जापसालदारक्यो ताचेर आसात. पिडेस्त बायलांनी ताचो लाव घेवंक फावो. पूण ताचे पयलीं घरगुती हिंसाचार जावचोच ना, हाचेर घरच्यांनी उपाय घेवप बरें. घरांतल्या, घराब्यांतल्या ज्येश्ठ समंजस वांगड्यांनी एकठांय येवन घरगुती समस्या आसल्यार त्यो सोडोवंक जाय. पयलींच उपाय घेतल्यार तीं प्रकरणां, समस्या मागीर इबाडत वचनात. चडश्या घरांनी मालमत्ते वयल्यान, वांट्या वयल्यान किजिलां आसतात. थोड्या घरांनी एखाद्या व्यक्तीची मानसिक संतुळा इबाडिल्ली आसता. थोड्यांक व्यसनां आसतात. कांय जाण मनाक येता, तशें वागतात. एखादो भावनाशून्य, सुवार्थी आसता. (हातूंत बायल आनी दादलो असो भेदभाव करचो न्हय.) ह्यो समस्या सोडोवप तश्यो कठीण न्हय. फक्त त्या मनशांची आयकुपाची, विचार करपाची तयारी जाय. समुपदेशका कडेन, मानसीक दोतोरा कडेन वचून (50 टक्क्यां वयर हिंसाचार हे मानसीक आसतात, अशें दिसून आयलां.) प्रस्नाची जाप सोदल्यार घरगुती हिंसाचार बरेच कमी जातले. बायलां आयोगानूच सक्रीय जावंक जाय. तें शोभेचें पद न्हय. घरगुती समस्या ही घरा पुरती, भायल्यांनी भितर कित्याक पडप, असो एक विचारप्रवाह आसा. ताका लागून कोणूच दुसऱ्याचे जिणेंत कितेंय जाल्यार पसून लक्ष घालीनात. घरगुती हिंसाचार वाडपा फाटल्यान हेंय एक कारण आसा. नातीं, घराबी इबाडपी ही घरगुती हिंसाचाराची कीड केन्ना मरतली काय?