भांगरभूंय | प्रतिनिधी
(वृंदावनांतल्या लोकांचेर आकांत आयलो. उदक चडूच वयर चडलें जाल्यार तांचें कांय खरें नाशिल्लें. ते, तांचीं घरांदारां, गोरवां कांयच उरपाची शक्यता नाशिल्लीं. कितें करचें हें कोणाकूच सुचना जालें…. आतां मुखार…)
कृष्णायण
कृष्ण ह्या प्रस्नाचेर विचार करपाक लागलो. उदक वयर चडटा जाल्यार उदकाचे पातळे परस उंच आशिल्ल्या जाग्यार वचप ही तोड ताका सुचली. अशी उंच सुवात खंय आसा काय हाचो तो विचार करतालो. इतल्यांत ताका गोवर्धन दोंगराची याद जाली. वृंदावनाक सगल्यांत लागीं दोंगर म्हणल्यार गोवर्धन. ताचेर खुबशे कडेन व्हडल्यो- व्हडल्यो घोली आशिल्ल्यो. वृंदावनातले सगले लोक आनी तांची गोरवां त्या घोलींनी सहज रावूंक शकतालीं. उदक कितलेंय वाडले जाल्यार तें त्या घोलीं मेरेन सादेपणान पावचें नाशिल्लें.
हो विचार करून कृष्णान वृंदावनांतल्या लोकांक एकठांय केले. ताच्या मनांत कितें आयलां तें तांकां सांगलें. तांणी त्या वेळार कितें करूंक जाय तें सांगलें. कृष्णान सांगिल्लो उपाय सगल्यांक मानवलो आनी तांणी गोवर्धन दोंगरांचेर चडून थंय आशिल्ल्या घोलींनी आलाशिरो घेवपाचो अशें थारायलें.
कृष्णान यादवांक गरजेक जाय तितलेंच आनी तांकां उखलून व्हरूंक जमता इतलेंच सामान वांगडा घेवपाक सांगलें. गोरवांक व्हरपाची जापसालदारकी ताणें कांय तरणाट्यांचेर सोंपयली. गाडे आनी हेर सामान उदकां वांगडा व्हांवून वच्चें न्हय म्हणून झाडांक बांदून दवरात अशें कृष्णान लोकांक सांगलें. मागीर आनीक वेळ काडिनासताना वृंदावनातल्या सगळ्या दादल्यांक, बायलांक, भुरग्यांक आनी गोरवांक घेवन कृष्ण गोवर्धन दोंगरा वटेन चलपाक लागलो. वाट सादारण तीन- चार वरांची आशिल्ली. चडशी वाट तांकां उदकांतल्यान चलून वच्ची पडली. पूण यादवांचो कृष्णाचेर विश्वास आशिल्लो. कांयच पिरंगनासतना, हांसत खेळत ते वाट चल्ले. पावस पडत आशिल्लो, यमुनेचें उदक वयर चडत आसा तें तांकां कळटालें.
कांय वेळान यादव गोवर्धन दोंगरा कडेन पावले. हळू हळू दोंगर चडत ते घोली आशिल्ल्या सुवातेर पावले. कृष्णान वांगडा आशिल्ल्या यादवांक त्या सगळ्या घोलींनी भागोवन घाले. आमडीत हाडिल्या गोरवांक कांय घोली भितर बांदलीं. अशें तरेन वृंदावनांतले सगले यादव गोवर्धन दोंगराचेर सुरक्षीत पावले. थंय पावतकच तांणी सकयल नदर घाली. चवंशी वटेतलो वाठार उदकांत भरून गेल्लो. सगले कडेन उदकूच उदक दिसतालें. जे सुवातेर तांचीं घरां आशिल्लीं थंय आतां उदका बगर आनीक कांयच दिश्टी पडनासलें.
पावस थारपाक कसोच तयार नाशिल्लो. वट्ट सात दीस, न्हय रातदीस पावस पडत आशिल्लो. गोवर्धन पर्वताक उदकान वेटाळो घाल्लो. अर्द्या वयर दोंगर उदका भितर गेल्लो. गोवर्धन दोंगरा वयल्यान लोकांनी जेन्ना तें सगळें चित्र पळयलें तेन्ना तांच्या आंगार कांटो उबो रावलो. त्या सात दिसांत गोवर्धन दोंगरार आशिल्ल्या झाडांचेर आशिल्ल्या फळांनी आनी झाडांच्या मुळांनी तांची भूक भागयली. थंय आशिल्ल्या झरींनी तांकां पिवपाक नितळ उदक दिलें. अशें तरेन तांणी, तांचो आनी गोरवांच्या पोटांचो प्रस्न सोडयिल्लो. आनी हें सगळें जाल्लें कृष्णान दिल्ले बुद्दीन!
सात दिसा उपरांत पावस थारलो. उदक देवता म्हणसर आनीक दोन- तीन, दीस गेले. उदक सामकें देवतकच यादव आपल्या बायलां- भुरग्यां सयत गोरवां घेवन परत वृंदावनांत आयले. थंय पावतकच तांणी आपले संवसार परत पयलीं आशिल्ले तशें मांडपाक सुरवात केली. कांय दिसांनी तांची जीण आदी आशिल्ली तशीं वचूंक लागली. सैमान तांचेर व्हडलें संकश्ट हाडिल्ले, पूण कृष्णा खातीर तांकां ताचेर जैत मेळिल्लें.
आनीक कांय दिसा उपरांत कृष्णान नंदाक सांगून वृंदावनांतल्या सगळ्या लोकांची एक बसका घेतली. ते बसकेंत कृष्णान तांकां गोवर्धन दोंगर पावसान हाडिल्ल्या अरिष्टाच्या वेळार तांकां कसो उपकाराक पडलो हें लक्षांत हाडून दिलें. दोंगरान केल्या उपकाराची परत फेड म्हणून फुडाराक दर वर्सा वृंदावनातल्या सगळ्या लोकांनी गोवर्धन दोंगरार वचून ताची पूजा करची अशें ताका दिसता अशें सांगलें. यादवांनी कृष्णाची सुचोवणी रोखडीच मान्य केली. गोवर्धनाची पुजा करपाचे थारल्या उपरांत यादव तरणाट्यांनी त्या दिसा दोंगराच्या पायथ्या कडेन कुस्त्यांच्यो सर्ती घेवच्यो अशें सांगलें. कुस्त्यो आसा हें कळतकच भोवतणच्या वाठारांतले लोक त्यो पळोवपाक येतले आनी पुजेक आनीक सोबा येतली अशें ताणें म्हणलें. हीय सुचोवणी जमिल्ल्यांनी मान्य केली. गोवर्धनाची पुजा केन्ना करपाची तो दीस तांणी थारायलो आनी ते आपापल्या घरा गेले.
मुखार चलता
अनिल नायक
9049079789
खिणाखिणाक ताज्यो घडणुको आनी तुमचे कडेन संबंदीत दरेक खबर मेळयात एका क्लिकाचेर! फेसबूक, ट्विटराचेर आमकां फॉलो करात आनी व्हाट्सएप सबस्क्रायब करपाक विसरूं नाकात.
