भांगरभूंय | प्रतिनिधी
खाओ, पिओ, मजा करो खातीर नामना आशिल्लें गोंय 40 वर्सां पयलीं सोबीत सैमान नटिल्लें. देशांतलेच न्हय, तर विदेशांतल्यानूय मनशांती खातीर पर्यटक येताले. मात आतां दिसाच्या आनी रातच्या पर्यटनान वेगळेंच रुप घेतलां. आमोरेचेर खंय भायर भोंवपाक जायना, तशें आतां काळोख पडलो काय दर्यादेगांचेर वचूंक जायना. प्रत्यक्ष अणभव घेतिल्ल्यांक आमी आनीक चड सांगपाची गरज ना. गोंय आतां गोंयकारांचें उरूंक ना, अशें म्हणल्यार भावना दुखोवन घेवपाची गरज ना. कांय शारांनी गोंयकार, कोंकणी, गोंयचें खाण- जेवण सोदचें पडटा. हें आगळें वाजप 2035 मेरेन पुराय राज्यांत गाजपाक शकता. ताचो काळीज चिरून उडोवपी हय न्हयसो आवाज आतांच कानार सादपाक लागला.
कांय वर्सां पयलीं प्रादेशीक आराखड्या आड व्हडलें आंदोलन जाल्लें. सरकाराक तो रद्द करचो पडलो. सैमाचें लुकसाण करतलो असो आराखडो नाकाच अशें सगलेच सांगताले. मात आयचे घडयेक ताचे पाश्ट परिस्थिती आसतली. दर्यादेग भायल्यांनी वेंगेंत घेतल्या. दोंगर पसून बोल्सांत उडयल्यात. पंचायत, पालिकांक खबर नासतना शेंकड्यांनी इमारतींचीं नगरां उबीं जाल्यांत, जावपाचीं आसात. हातूंतले कांय प्रकल्प कायदेशीर, तर कांय बेकायदेशीर खंय!
रेईशमागूश दोंगराचेर व्हडलो प्रकल्प येवपाचो आशिल्लो. तो रद्द जाला. मात, आराखड्यांत नव्यान सुदारणा करून तो परत चालीक लायतले, असो दुबाव कांय जाणांक आसा. ह्या प्रकल्पाक तीन वर्सां पयलीं मान्यताय मेळिल्ली. मात थळाव्यांच्या विरोधाक लागून थंय फक्त आंखणी जाल्ली. 28,474 चौ. मिटर वाठारांत जावपी हो प्रकल्प कायमचो रद्द जाला, काय …?
नवे निवासी प्रकल्प येवपाक जाय, ही गजाल खरी. पूण ते सामान्य थळाव्यांक परवडपाक जाय. प्रकल्पांक लागून साधन- सुविधांचेर ताण नाका . सिवरेज, रस्ते, येरादारी, कोयर, लायट, उदक हांचेर ताण येता. म्हारगायूय वाडटा. फाल्यां एक धाकटुलो विस्वण देड हजार रुपयांक धडाधड खपपाक लागलो जाल्यार सामान्यांचेर फुडाराक फक्त कळपुटी खावन जगपाचो वेळ येतलो. सगलेच दर वाडटले. जमनीचें मोल वाडलां तशें. पर्यावरण, समाज आनी संस्कृतायेंत बदल जातले. सोशल मिडियाक लागून जीण बदल्ल्या तशी. शेतां, भाटां, दोंगरांचेर बांदकामां उबीं जाल्ल्यान सैमाचेर आनी ताच्या ह्या घटकांचेर वायट परिणाम जाला. प्रदुशण वाडलां. सुकणीं – सावदां गायब जाल्यांत.
कोणेय विरोध केलो काय तो उदरगतीक विरोध करता, अशें दिसता. पूण उदरगतीचे सगलेच परिणाम बरेच आसतात, अशें ना. भायल्यान येवन हांगा स्थायीक जावपी लोकांक लागून नीज गोंयकार अल्पसंख्याक जायत चल्ला. जिणेशैली, भाशा, परंपरा, खाणाची संस्कृताय, सण- परबो इतलेंच न्हय मानसीकतायूय बदलपाक लागल्या. रोजगाराचेर परिणाम जालाच. हाका आळाबंद हाडपाचे यत्न जावंक जाय. दादलो आनी बायल ह्यो जाती, तशे गोंयमोगी आनी गोंयद्रोही अशे गोंयकारांचे दोन गट. म्हणटकच आमचें गोंय कशें सांबाळून दवरपाचें तें ह्या दोनूय गटांनी थारावपाचें. पयसो हो सर्वस्व न्हय, हेंय सगल्यांनी मतींत दवरल्यार बरें.
गोंय वांचोवपाक ग्रामसभांच्या परवानगे बगर कसलोच प्रकल्प गांवांत येवपाक जायना. कायदे चड कडक करुं येतात. भारतीयाक खंयूय वचून जमीन विकत घेवपाक मेळटा, मात कांय राज्यांनी परवानगी ना. आमकां तशें करप शक्य ना. निदान भायल्यांनी मर्यादे परस चड जमीन विकत घेवची न्हय, हे खातीर कायदे करप शक्य आसा? गोंय आसा 3702 चौ. किमि. तातूंतली फक्त 342 चौ. किमि. जमीन उदरगती खातीर उरल्या, अशें केंद्र सरकार म्हणटा. पर्यटन थळ म्हूण गोंय कायम उरतलेंच, पूण हांगांची संस्कृताय, सैम, समाजवेवस्था… गोंयचो आत्मोच रावतलो काय गोंयमायेची कूड सोडून वतलो, हाचो विचार करूंक जाय. फक्त गजाली नाकात, कृती चड गरजेची.
खिणाखिणाक ताज्यो घडणुको आनी तुमचे कडेन संबंदीत दरेक खबर मेळयात एका क्लिकाचेर! फेसबूक, ट्विटराचेर आमकां फॉलो करात आनी व्हाट्सएप सबस्क्रायब करपाक विसरूं नाकात.
