गुरू शिटकायता कुरवांनी

भांगरभूंय | प्रतिनिधी

मांव पळयतालो. ताका कितें चल्लां तें कळ नासलें. इतल्यान सुनेन पुता कडेन मोबायल ऑन करून व्हिडीओ चालू करुन दिलो आनी आज्याक दाखय म्हणून सांगलें.

फाटले तीन दीस आज्या जेवणाच्या ताटार बसतालो, पूण ताका उंडी वचनासली. ताचो पांय सुजिल्ल्यान तो खाटीर बसून आसलो. चलप शक्य नासलें. तळमळटालो. आयज नातू शाळेंतल्यान आयलो आनी जेवपाक बसलो. पूण ताणें आजो उणी तोंडा कडेन व्हरता आनी परत ताटांत दवरता, फकत जेविल्ल्याचें नाटक करता तें पळयलें. आजो फकत उदक पितालो. फाटल्या दोन दिसां सारकेंच नातवान विचारलें, आज्या तूं कित्याक जेवना रे ?

आज्यान आयकूनासले भशेन केलें आनी चोरयां रांदचे कुडी कडेन पळयलें. सून फाटीन आसली, पूण ताकाच पळयताली. ताणें नदर दुसरे कडेन वळयली आनी ‘हरी ओम’ अशें सदां वरीं म्हळ्ळें. ताचें तोंड निस्तेज आसलें. ‘आज्या हांव जाणां, तुका सुजिल्ल्या पायांक लागून तुज्या वडा कडल्या सुण्यांक जेवण घालूंक मेळूंक ना फाटले तीन दीस, म्हणून तू जेवना मरे?’ नातवान म्हळ्ळें, आनी तो जेवपाक म्हणून ताटा मुखार बसलो.

सून भितरल्यान आयली, तिणें पुताक हाताक धरलो, भितर वचून एका आयदनांत जेवण घेतलें, कागद एक घेतलें, आपलो मोबायल घेतलो आनी भायलें दार ओडून ती मागीर दारान पुता सयत भायर पडली. मांव आडवो जाल्लो, ताका कळूंक ना.

ती वडा कडेन गेली. थंय सकला तीन सुणीं बशिल्लीं. खरेंच कोणाची तरी हुस्क्यान वाट पळयतालीं.

सुनेन कागदार जेवण घालें आनी सुण्यांक शूऽ शऽऽ करून आपयलीं, आनी ती मातशी पयस गेली. सुणी भुकेल्ली आसलीं. तीं शेपडी हालयत जेवपाक लागलीं. सुनेन मोबायल काडलो, पुताक मात्सो सुण्यांच्या लागीं वचुंक सांगलो आनी तिणें जेवता त्या सुण्यांचो देड- दोन मिणटांचो व्हिडीयो काडलो. परतून पुताच्या हाताक धरुन ती घरा आयली. तिणें जेवणाचें नवें ताट तयार केलें. उदकाचो पेलो घेतलो आनी मांवाचे खाटयेर दवरलो. आदलें किचमडयिल्ल्या जेवणाचें ताट परत हाडलें.

मांव पळयतालो. ताका कितें चल्लां तें कळ नासलें. इतल्यान सुनेन पुता कडेन मोबायल ऑन करून व्हिडीओ चालू करुन दिलो आनी आज्याक दाखय म्हणून सांगलें.

‘आज्या हें पळय रे, जादू दाखयतां तुका,’ नातवान व्हिडीओ दाखयत म्हळें. सामको उदास आशिल्लो मांव दुखपी पांय विसरून बसलो आनी व्हिडीयो पळोवंक लागलो. तो समजूपाचें तें समजलो. ताच्या दोळ्यांत दुकां भरून आयलीं. ताचीं सुणी जेवतात तें पळोवन ताणें फुडलें ताट लागीं ओडलें. ‘हरी ओम’ अशें म्हणून नमस्कार केलो आनी तो प्रसन्न मनान जेवपाक लागलो.

नातवान उमेदीन ताळयो मारल्यो आनी रांदचे कुडींत फाट करुन आशिल्ल्या पूण मांवाक पळोवपी आपले आवय कडेन पळयलें. तिच्याय दोळ्यांत दुकां आसलीं.

प्रकाश कामत