भांगरभूंय | प्रतिनिधी
कोणें तरी सारकेंच म्हणलां, “तांकां पोट आसा म्हण खबर आसा, पूण देव आसा म्हण खबर ना.” आयच्या धांवत्या युगांत घोव आनी बायल नोकरी करूंक लागल्यांत. थोड्यांक घरसंवसार चलोवंक नोकरी जाय तर थोड्यांक आपले फिजूल खर्च भागोवंक नोकरी जाय. आदीं चडशे दादलेच नोकरी करताले आनी नवेच शिकून भायर सरतात तांकां रोखडीच नोकरी मेळटाली. पूण, आतां नोकरेच्या मळार बायलांनी पावल दवरलां आनी तें वांटून गेलां, स्पर्धा वाडल्या. ताचे बराबर घरगुती अडचणींक ओतो आयला. कोण कोणा पासून सकल रावूंक सोदिना. थोड्यांक गोंयांत नोकऱ्यो नाशिल्ल्यान दुसऱ्या राज्यांत वा दुसऱ्या देशांत नोकरी करूंक वच्चें पडटा, लग्नीक जिवितांत ही एक व्हड समस्या. घरगुती प्रस्नांनी मनीस घुस्मटत आसा, नात्यांक लागून हालून गेल्लो आसा. भलायकी आनी अहंकार कितलो हाहाकार घालता ताचो हिशोबूच ना. चांटे पावलांवेल्या साबार प्रस्नांनी मनशाची विचारसरणी बदल्ल्या. अश्या वातावरणांत पोट आनी देव दोनूय गजाली एकठांय येतात. थोडे हाका नशीब म्हणटात जाल्यार थोडे देवाक दुशण दितात. हे खातीर मनशान संवसारीक गरजांक पळेवंचे आदीं दैवीक गरजोय पळेवंक जाय. देवान रचिल्ली रचना, संवसारांत रित्या हातांनी येता आनी रित्या हातांनी वता, तर सुमारा भायर आनी गरजे भायर मरून आनी हार्पीत जावन दौलत कित्याक एकठांय करूंक जाय? असल्या प्रस्नांक जाप दिवपी लिगोरियो फेर्नांडीस ह्या बरोवप्याचें पुस्तक वाचून काडलें. पुस्तकाचें नांव ‘तुज्या जिव्या देवाक वळखून घे’. हें पुस्तक लिरसा प्रोडक्शनान उजवाडायलां आनी तें भावार्थ्यांनी मन लावून वाच्चें म्हण बरोवप्यान आपलो सोडवणेचो समाजीक संदेश आपल्या चाहत्यांक फुकट दिवंक हें पुस्तक निर्माण केलां. लिगोरियोचें हें सातवें पुस्तक.
पुस्तकाचो गाभो
‘तुज्या जिव्या देवाक वळखून घे’ ह्या पुस्तकाक सगळे मेळून अठरा भाग आसात. सुरवातेच्या भागांत ‘देवाची वळख आनी ताची व्हडवीक’ अश्या माथाळ्यान दैवीक विचार फुडें येता. तातूंत बरोवपी म्हणटा, “देव म्हणल्यार बाप, पूत आनी पवित्र ऑत्मो, जो तेगां जणांचो एकवट तरी तीन देव न्हय पूण एकूच जैतिवंत देव. तो सदैव, निवळ आनी जिवो ऑत्मो, देव सर्व शक्तिमान. तो सर्व रचणांचें मस्तक, देवाक कूड ना, तो ऑत्मो, सासणीक, सर्व पदवेदार, सर्व जाणार आनी सर्व पवित्र.” दुसऱ्या भागांत तो नेणारांक जेजूची वळख दिवंचो यत्न करता. तातूंत तो जेजूचो शिश्य भाग्यवंत जुवांवाचीं उतरां सांगता, “आरंभाक शब्द आसलो, शब्द देवा सवें आसलो आनी शब्द देव जावन आसलो. ताचे वरवीं सर्व वस्तू रचल्यात आनी रचिल्ल्या वस्तूं मदें ताचे विणें कांयच ना.” मागीर तो जेजूच्या कार्याची वळख दिवन पवित्र ऑत्मो वळखून घेवंक आपवणें दिता.
ह्या पुस्तकांत आनीक एक म्हत्वाची गजाल बरोवपी सांगता ती मुर्तीपुजे विशीं. मनशान जिव्या देवाक भजूंक जाय न्हय मनशांनी केल्ल्या मुर्तींक. आदीं फारिजेव देवाचें उतर लोकांक वाचूंक दिनाशिल्ले कित्याक ते भियेताले आपली परंपरीक नाडपणाची आनी फटींगपणाची शिकवण सोडून ते देवाक वळखतले म्हण. मागीर बरोवपी मनशाच्या जिवितांत मागणें कितलें गरजेचें तें सांगता. मागणें म्हणल्यार एक हातेर जाचे वरवीं मागप्या आनी देवा भितर उलोवणें जावन, तो आपल्यो गरजो ताका उबारून त्यो सादोवन घेता. मागणें जावन आसा एक चावी, कारण तीं देवाक उबारतच सर्गिंचीं दारां उगतीं जावन तीं देवाक पावतात आनी फळादीक जातात वा देव मागप्याक आपल्या पवित्र ऑत्म्या वरवीं जैत मेळोवन दिता.
अशे तरेन जायते बोध, संदेश बरोवपी ह्या पुस्तकांत दिता आनी मदेंच एक शिटकावणी दिता, “मनीस जिवो आसतना देव ताचो खूब मोग करता, ताका सैतानाच्या हातांत पडूंक दिना, ताका राखून सांबाळटा, ताच्या सर्व गरजांक आधार दिता, भलायकेन बरो दवरता… पूण तो मेले उपरांत ताचो आनी देवाचो संबंद तुट्टा आनी देव मनशा सरशिल्लो पयस जाता. देखून मनशा, जिवो आसतना देवाच्या संबंदांत राव. तुजे जडटे दिसा तुज्या करण्यां प्रमाणें तुका सजा वा इनाम फावो जातलें. तर देव जिव्यांचो आनी न्हय मेल्ल्यांचो.”
खाशेलेपण
आपल्या बरप सामान्य मनशाक समजुचे खातीर बरोवप्यान बऱ्याच उतरांचे इंग्लीश भाशेंत अर्थ दिल्यात. देखीक- देव बाप! (फादर गॉड!) सर्गा आनी प्रितुमेचो धनी (द लॉर्ड ऑफ हॅवन ऍन्ड ऑफ द अर्थ) आरंभ आनी शेवट (बिगिनिंग ऍन्ड द ऍन्ड) रचणेचें मस्तक आनी अधिकारी (हेड ऑफ ऑल क्रियेशन्स ऍन्ड द ऑथॉरिटी) आपलेच सत्तेचो (गॉड ईज सॉवरीन) सगळ्यां परस वर्तो (गॉड ईज सुप्रीम) मिस्तेर (मिस्टरी) आदी. दुसरी गजाल, आपलें म्हण्णें लोकाक पटचे खातीर ताणें बऱ्याच भागांनी संवादीक रूप आपणायलां.
बरोवप्याचे अत्रेक
बरोवपी लिगोरियो सुरवातेच्या उतरांनी म्हणटा, “जिवीत म्हणल्यार एक नाटक. जीं देवाची मातपूण भिरांत नासतना जियेतात, तीं कलाकारां कशीं माचयेर ह्या संवसारांत आपल्या जिविताक नाचयतात वा दाखयतात आनी आपले कले प्रमाणें आपूण कोण तेंय बी देवाक दाखयतात. पूण कांय मनीस देवाचो संदेश पावलो म्हणटच आपलीं मनां बदलून देवा सरशीं येतात पूण चड जणां सैतानाची खुशी करीत रावतात आनी शेवटाक फसतात.”
सोंपयतना…
हें पुस्तक जरी मुळ क्रिस्ती धर्मिकांक लागू जावपी आसलें जाल्यार पासून तातूंत सामाजीक मुल्यां भरसल्लीं आसात. कांय गवायक्यो आसात. लग्नीक जिविताक सल्ले आसात. मनबदलणी करपाचे उपदेश आसात. आमकां सगळ्यांक देवाचें कितें म्हणटात तें जाय पूण आमी देवाक कांय दिवंक सोदिनात. असल्या अणभवांतल्यान हें पुस्तक निर्माण जालां. देखून बरोवपी शिटकायता, मनशा, जर तुका देवाचें राज वा सर्ग जाय जाल्यार, तुंवें नव्यान जल्मूंक जाय हो क्रिस्ती भावार्थ. मनीस मरतच ऑत्मो मनशा पासून पयस जाता, त्या ऑत्म्याची जडटी नितळ आनी पवित्रपणीं जावंक मनशान जिवो आसतना निश्कळंक जिवीत जियेवंक जाय. आमचो देव जिवो, त्या देवाची वळख घेवंची असो बरोवप्याचो खर मोलादीक हावेस आसा. बरोवपी आयज आमचे मदें ना पूण ताणें दिल्लो संदेश पवित्र आसा. प्रत्येकान जिव्या देवाक भजूंक हें अत्यंत गरजेचें समाजबोधक पुस्तक वाचून संवसारी जिवितांत नितिमुल्यांचें पयण करूंक गरजेचें.
विन्सी क्वाद्रुश
9822587498
खिणाखिणाक ताज्यो घडणुको आनी तुमचे कडेन संबंदीत दरेक खबर मेळयात एका क्लिकाचेर! फेसबूक, ट्विटराचेर आमकां फॉलो करात आनी व्हाट्सएप सबस्क्रायब करपाक विसरूं नाकात.
