भांगरभूंय | प्रतिनिधी
भेरें भेरें टुणटुणें ह्या पुस्तकांतलें वेंचणूक हें नाटक एकदां आमच्या स्कुलांतल्या भुरग्यांनी पालक दिनाच्या निमतान सादर केल्लें. 1980 साल आसुये. तेन्ना त्या नाटकाची खूप अर्थ अपुरबाय जाली आनी बरोवपी भरत नायक हाच्या नावाची तर खुपच तोखणाय जाली. तेन्ना ह्या बरोवप्याचें नांव सबंद कुर्डी गांवांत गाजलें.
तेन्ना म्हजी भरतबाबां कडेन प्रत्यक्षांत भेट जावंक नाशिल्ली, पूण ह्या नाटका लागून हांवें तांचीं कितलींशींच नाटकां वाचून काडिल्लीं. एकदां अशेंच कोंकणीच्या संदर्भांत घोवा कडेन उलयतना हांवें म्हणलें, “भरतबाब खूप बरो बरयता न्हय ! म्हाका ताचें बरोवप आवडटा. “तेन्ना म्हाका ताणें सांगलें, “आगो भरत म्हजो इश्ट. आमी बरोबर शिकताले.” तेन्नाच्यान तर तांचे विशीं चड आपुलकी निर्माण जाल्ली.
एकदां म्हाका पणजे बाजारांत कल्याणी मेळलें. कल्याणी मडगांवचें, म्हजी काॅलेजींतली इश्टीण. चौगुलेंत आमी बरोबर शिकल्यांत. थंय उलयतां -उलयतां कळ्ळें कीं ताच्या घोवाचें नांव भरत नायक. आनी हांव उसळलेंच. खरेंच? बरोवपी न्हय गो तो ? ताणे हांसून म्हणलें “हय, तोच तो. ” मागीर तूं आमगेर यो, हांव तुमगेर येतां अशा उतरांनी आमी आमचे वाटेक लागलीं.
भरतबाब म्हाका “उगतें मळब ” हे संस्थेच्या कवीसंमेलनांनी मेळटाले. आमची चड वळख थंयच. केन्ना केन्नाय म्हजो घोवय थंय येतालो आनी कवीसंमेलन सोंपले उपरांत आमचे गजालींक ओतो येतालो. भरतबाब सांगतालो केन्नाय कल्याणी काॅलेजीच्यो गजाली सांगतना “शैला” हें नांव घेतालें. तें शैला हेंच अनघा म्हूण आतां कळ्ळें.
भरतबाबांचो सभावच मिस्कील. ते कोंकणीचे खरे मोगी! कोंकणीचे निश्ठावंत सेवक! कोंकणी फुडाऱ्यां बरोबर वावुरणारे एक फुडारी आनी ते सगलें तळमळीन करपी, लेख बरोवपी आनी हजारांनी कविता बरोवपी. झाड ह्या विशयाचेर तांणी एक हजार कविता बरयल्यात. खरी तर ही व्हड तोखणायेची गजाल .पूण म्हाका दिसता हाची कोणें कदरच केली ना. अशा एका विशयाचेर एक हजार कविता एकट्या मनशान खंयचेच भाशेंत केल्यो नासतल्यो. उगतें मळब संस्थेच्या 150 व्या कवीसंमेलनांत ह्या विशयाक वाचा फोडिल्ली, पूण कोणेच तें कानामनार घेवंक ना.
भरतबाबांचें कोंकणी चळवळींत मोलाचें योगदान आसा. पुंडलीकबाबांच्या “छप्पन्न थिगळी यशवंत” ह्या एकपात्री नाटकान भरतबाबांच्या जिवितांत खूप येस हाडलें. खूप प्रसिद्धी मेळ्ळी, नाटकाक आनी नाटककाराकय. खुपशीं इनामां आनी पुरस्कार तांकां फावो जाले.
तांचें बरोवपय सुंदर. शालेय पुस्तकांनी तांणी रचिल्ल्यो कविता आनी काणयांचो आस्पाव आसा. ताणी बालगितां बरयल्यांत आनी गायल्यांतय बी.
“उगतें मळब” ही संस्था ताणी कांय कोंकणी मोग्यांक घेवन केल्ली, अशें ते सांगताले. कोजागरी पुनवेचे राती कांय कवी मिरामारचे वेळेर जमिल्ले. वयर निरभ्र मळब. थंयच तांणी संस्थेत नांव दिलें “उगतें मळब”. सगले उगवते कवी ह्या छत्रा खाला येवचें म्हूण…. आनी खरेंच खुपशा कविंनी आपली वाटचाल हे संस्थे वरवीं केली. हालींच हे संस्थेचें काम मातशें मंदावल्लें, पूण विवेकबाब पिसुर्लेकार सारकिल्ल्यांनी ताचो भार आंगार घेतिल्लो आनी भरतबाबांक तेंको दिल्लो. उगत्या मळबाचीं कवीसंमेलनां दुसऱ्या- दुस-या वाठारांनी आनी वेगवेगळया गांवांनी जातालीं. एक नवो वाठार पळोवपाक मेळटालो आनी म्हाका खोशी भोगता हें सांगपाक कीं एकदां हें कवीसंमेलन आमगेर जाल्लें आनी भरतबाबांचे पांय आमच्या घराक लागिल्ले.
हालींच भरतबाबांच्या अध्यक्षताये खाला “उगतें मळबांत”कवितां बरोबरच कोंकणी नाटकुलीं बी सुरू करचीं अशें थारायल्लें. एक-दोन नाटकुलीं केल्लींय बी. आतां शाळा-कॉलेजींनी कळोवचें अशेंय थारलें. पूण अकस्मात ह्या कोविडान घालो घालो आनी सगलेंच बंद पडलें. कोविडाचे सुरवातीकच सांताक्रूजच्या आश्रमांत एक योग उपासना जाल्ली. तेन्ना भरतबाब योग विशयाचेर खूप बरे उलयल्ले. म्हाकाय बी थंय जमिल्ल्या बायलां खातीर विचार मांडपाची संद दिल्ली. त्याच खातीर भरतबाब आनी कल्याणीन म्हाका मुजरत आपयल्लें.
ताचे उपरांत कोविडाचे महामारी वेळार हांवें तांकां एकदां फोन करून तांची खबर घेतिल्ली. ह्या वेळार भरतबाब आनी कल्याणी पोटभर उलयलीं. कोवीड वतकच मागीर एकमेकांगेर येवया वचुया अशें थारलें. आनी निमाणे आयकली ती ही वायट दुखेस्त खबर. मरण हें आपल्या हातांत ना. काळान तांचेर झडप घाली आनी एका बऱ्या साहित्यीकाचो अंत जालो. तांच्या आत्म्याक शांती मेळूं. कल्याणीक आनी बाकीच्या कुटुंबियांक हें दु:खाचें वजें पेलपाक देव तांक आनी बळगें दिवूं .
खिणाखिणाक ताज्यो घडणुको आनी तुमचे कडेन संबंदीत दरेक खबर मेळयात एका क्लिकाचेर! फेसबूक, ट्विटराचेर आमकां फॉलो करात आनी व्हाट्सएप सबस्क्रायब करपाक विसरूं नाकात.
