काणयो गंडभैरांवाल्यो

भांगरभूंय | प्रतिनिधी

घ डये मनिसघाण्या लोकांक जनावर कल्याण चड मानवता जावुये (आतां मुखार….)
गंडभैरांवालो सायनसचो त्रास वाडूंक लागिल्लो, धव्या गुळयांचो परिणाम ताचेर जायनाशिल्लो, धव्या गुळयांच्यो नळयो कुशीक दवरून गंडभैरावांन झाड- पाल्याचें वखद चालू केल्लें. सकाळ फुडें सुण्याक घेऊन भायर सरचे पयलीं तो पुनर्नवा, तुपकेवण, गंजन, सणबियां, बडीशेप आनीक मिरयां घालून कसाय शिजोवून पिवुंक लागिल्लो. वेखण फातरीचेर झरोवन म्होवांत घालून ताचें दाटशें चाटण करून डबयेंत घालून भायर सरूंक लागिल्लो. धव्या गुळयाची नळी दिसपाची बंद जाल्ली. झाड-पाल्याच्या वखदांन ताका गुण पडूंक लागिल्लो, पूण दुसरे वटेन ताची तिडक वाडूंक लागिल्ली आनीक म्हणूनच काय दिसपट्टी तागेली आजनेरपणा वयर वयर उडी मारताली. आनीक एक गजाल.. जेन्ना- जेन्ना ताका तिडक येताली, तो हात वयर करून खाक्यांतल्या केसांक पिवळ घालतालो, आनीक हात नाकार व्हरून वास घेतालो. घडयेक अशे केल्यार आयिल्ली तिडक न्हिवता जावुये!
ह्या आमच्या संकुलांत वाठारा वेलीं 7- 8 भटकीं सुणी आसलीं. तांचो मुकादम अर्थात आमगेलो गंडभैरांव. तो ह्या सुण्यांक खाण- जेवण घालतालो, तांकां सगलीं वासिनां करून हाडटालो, पूण तागेली पडवी हुपपाचो अधिकार तो तांकां केन्नाच दिनासलो. आपले पडवेक ताणें मेस्ताक आपोवून गडगंज आडामो घालून घेतिल्लो. ताच्या घरात फक्त तागेलें सुणें. भायलीं सुणीं तागेल्या हुमऱ्यार पसून पांय दिवपाक शकनात. गंडभैरांवाली किरयादांक बी तशेंच शिकोवन तयार केल्यात. बंद आशिल्ल्या शेजाऱ्याला घराचे पडवेर सुण्यांक जेवण गंडभैरावाली किरयादां घालतालीं. शेजाऱ्यान जेन्ना हें पळयलें आनीक गेट घालून पडवी बंद केली तो मेरेन हें फुलू खुस्तार खोजने चालूच आसलें. शेजाऱ्यान आक्षेप घेवन पुसून ताणें माफी मागलीना, पूण वयल्यान ताकाच शापोतां सांगिल्लीं. हीं सगळीं कवनां करप हेंच त्या घोव- बायलेले वैशिष्ट्य आशिल्लें. आपला तो बाब्या आनी दुसऱ्याचा तो कार्ट्या हीच आजनेरपणाची वृत्ती घेवन ती दीस सारतालीं आनी तांतुंतल्यान आनंद मेळयतालीं.
इतले मजगतीं गंडभैरांव चलयताली ती समिती फक्त सुणे केंद्रित समिती जाल्ली. सुणीं सोडल्यार दुसरो कसलोच विशय ह्या समिती मुखार चर्चेक येनाशिल्लो. हांवे सीसीटीव्ही सारके विशय टेबलार हाडल्यार तो मुळाक पडटालो आनी मागीर गवेंतांत वचून न्हिदतालो. वेण्णाक सुणी मानवनाशिल्ली, ती घरा कुशीन जावं स्विमिंग पुलांत हागतात, मुततात ती वेण्णाक दिश्टी पडटाली आनीक वेण्णाक संताप मारतालो. वेण्णान आपले पद्दतीनं सुण्याक भायर काडपाचो यत्न केल्लो, रस्त्यार गस्त घालपी पुलीस घेवन भितर हाडून, फुगेटी मारून वा बिल्डर ऑफिसांत वचून तक्रार करून, ताचें कांय सादलेंना. जनावराचे हक्क, सुण्यांचे हक्क, सुप्रीम कोर्टाचे निकाल दाखयत कोण सुण्याचेर आवाज काडटा तांच्या तोंडाक गंडभैरांव पानां पुसतालो. खेते म्हणटा आपलीच तांबडी, तशेंच गंडभैराव म्हणटा तेंच तांबडे हो कायदो हांगाच्या संकुलांत लागू आशिल्लो.
वेण्णा खंय नवोच रावपाक आयलो तेन्ना तो आपल्या घरांतले जाणटेलेक घेऊन पासय मारतालो. सुणी तांकां पळोवन भुकताली आनी जाण्टेली सुण्यांक भियेताली. म्हणून वेण्णान गेटकीपराक थोडे दीस सांजेर दोन वरां सुण्याक गेटी भायर घालूक सांगलें, हाचो गंडभैरावांक राग आयलो. ताणें वेण्णाक जाप विचारली “तुवें सुण्याक गेटी भायर घालूंक सांगचेच कशे? तीं रावतात तो तांचो जागो आनीक तांचो हक्क. तुगेल्या जाण्टेलेक दोन वरां भायर काडपाक सांगल्यार तुका कोता येतलें? ” खंय ती रस्ताद सुणी आणि खंय ती बाबडी जाण्टेली! एका वयर घरा खरेदी करून असलीं उतरां वेण्णाक आयकूचीं पडिल्लीं! वेण्णाली तिडक मस्तकाक मारिल्ली.
असोच एक भाडेकरू ह्या संकुलांक रावपाक आयिल्लो. दंडबिंडा ताचें नाव. तागेर निकतेंच एक भुरगें जाल्लें. ताका दंडबिंडा आनी तागेली बायल बरें वारें लागूं म्हूण हवेशीर सालांत न्हिदयतालीं. चडशी दारां उक्तींच पळोवन हीं रस्ताद सुणीं घरा भितर सरून धाकटुल्याक चाट्टालीं. दंडबिंडा चाळवल्लो. सुणी ताका हरशी जाय, पूण भुरग्याक त्रास केल्यार खंयचे आवय- बापूय वोगी रावत! दंडबिंडान बोवाळ करूंक सुरवात केली. गंडभैरांवाले बायलेन ताडीमोडीन येवन दंडबिंडाक शाणेंपणां सांगलीं. जनावर कल्याणाचेर शेरमाव दिलो.
कुत्र्याक भायर दवरचें सोडून तिणें दंडबिंडाक सांगलें की तो सुण्यांचो जागो, तांकां जाय थंय तीं भोंवतलीं, तुका त्रास जाता तर तूं दारां बंद करून घरांत राव. पूण सुण्याक काय म्हणपाक जायना. दंडबिंडान खंय तिडकी सरशी ताडीमोडीक ओसिमोराद् दिली. अशो एक नी कितलीशोच काणयो गंडभैरांवाल्यो.
(फुडें चलता….)

अजय करमली
93737 46957