भांगरभूंय | प्रतिनिधी
एका तेंपार सणा- परबेंचे दीस लागीं पावले म्हणटकच टीव्हीचेर जायराती येवंक लागताल्यो. माया म्हयनो सोंपून पावसा दीस सुरू जाता म्हणसर कापोती, सत्र्यो, भुरग्यां खातीर वेगवेगळीं दप्तरां हांच्योय आकर्शक जायराती सुरू जाताल्यो. दिवाळी लागीं पावली काय रंगांच्यो जायराती सुरू जाताल्यो. घराक रंगकाम करपाचो वेळ आयला, हेंच सुचोवचे खातीर हे वेवसायीक व्हडा कुशळटायेन जायराती करताले जांवये. तेच परी लग्नाचो रुतू सुरू जावचे पयलीं भांगरां शिंगरांच्यो, शालू- साड्यांच्यो जायराती नेटान सुरू जाल्ल्यो पळोवंक मेळटाल्यो. हांव लग्न सुवाळ्याक रुतू इतल्याच खातीर म्हणटा, कारण खंयचोय रुतू सुरू जाता तेन्ना सैमांत बदल घडून येतात, वातावरण प्रसन्न उरता. तेच प्रमाण एखाद्याचें लग्न थारता तेन्ना त्या घराब्यांतलें वातावरण खोशयेन भरता आनी पुराय घराबो सुवाळोमय जावन वता. जसजशे सुवाळ्याचे दीस लागीं पावतात तशी-तशी कांयशी खोशी आनी कांयशी चिंता सगल्यांक लागून रावता. सगलें कशें बेस बरें जांवचें, कसलेंच विघ्न येनासतना लग्न सुवाळो जावचो, अशें पुराय घराब्याक, सोयर्यां- धांयर्यांक, इश्ट- मित्रांक दिसूंक लागता. लग्न म्हणल्यार भौशीक सुवाळोच, म्हणटकच ज्या घराब्यांत चली वा चल्याचें लग्न थारलां आसत त्या लोकांचीं नदर टीव्ही, खबरांपत्रांनी आयिल्ल्या जायरातींचेर चुकनासतना वता ही गजाल कोण न्हयकारूंक शकनात. कारण आयज सगले कडेन जायरातीचें वारें व्हांवतना दिसता. तरेकवार जिन्नसांच्यो, बारीक- सारीक वस्तू धरून भागरां- शिंगरांच्यो जायराती. टीवी, रेडिओचेर पळोवंक आनी आयकूंक मेळटा तर खबरां पत्रांनी वाचूक मेळटाच. त्यो ओडलायण्यो जायराती पळयल्यो म्हणटगीर मनीस भुल्लुसून वता…. आनी मागीर ती वस्त कशेय तरेन विकत घेवचो यत्न करूंक लागता.
बायलां तर आपलो मोह कसोच टाळूंक शकनात. तांचीं खरेदी वर्सयभर चालूच आसता, म्हणल्यार जाता. बांयलांक तशेंच कांय दादल्यांक भांगराचो खूब घोस्त. म्हजी एक इश्टीण पल्लवी, वर्साक दोन तरी नग करतलेंच!! ताची संवय म्हणल्यार जायराती बारकायेन वाचप, पळोवप आनी भांगराचो दर देवंला आसत तर ‘एक तरी वस्त करून दवरात गो’, म्हूण खोशयेन चार जाणांक इश्टिणीच्या हक्कान सल्लो दिवप. उद्देजक, वेवसायिक, वेपारी आपलो म्हाल कसो खपतलो हाचोच विचार करीत आसतात. अशा वेळार तांकां आधार म्हणटा तो जायरातींचोच. तांची तीं बारीक, मोटी, सोबीत आनी नदरेंत भरपा सारकी जायरातींचीं चित्रां आनी पत्रकां पळयतकच कोणाकय ती वस्त विकती घेवपाचो मोह जाले बगर रावना, इतलें मात खरें. तातूंतल्यो ओळी, जिंगल्सूय खूब म्होवाळ आसतात. वर्साचीं वर्सां ती जायरात लक्षांत उरता.
कसलीय जायरात आसूं आमी मनीस ती पळयतकच वस्त आपले खातीर खरींच गरजेची आसा काय ना हाचो विचार करिनासतना ती विकती घेता. पूण तिचो उपेग जाय तसो जाय नाशिल्ल्यान ती वस्त मागीर कुपात उरता. ऑनलायन बाजारपेठेक लागून वा जायरातीक भुल्लसून म्हणया आयज देस- विदेसांतलो माल आमकां घर बसल्या विकतो घेवंक मेळटा. भारतीय बाजारपेठ ही बरीच व्हड जाल्ले कारणान चडावत वेवसायीक ती पुराय काबीज करचेली आस्त बाळगितातच. जाका लागून ते वेगवेगळ्या माध्यमांची जायरातीं खातीर मजत घेतात. ना ना म्हणल्यार बरोच दुडू दर एक वेवसायीक जायराती तयार करूंक खर्च करतात. आमी ती वस्त तांणी थारायल्ल्या दरांत विकती घेतात म्हणटकच तो खर्च गिरायका कडल्यान वसूल करतात, अशें म्हणचें पडटलें.
आयज प्रत्येक वेवसायीक दर दिसा आपल्या वस्तूंचीं म्हायती दिवपी सुंदर पत्रकां (जायराती) ठळक उतरांनी छापतात. चवथ, दसरो, दिवाळी, नाताळ ह्यो परबो लागीं पावल्यो म्हणटकच लोकांक भुरळ घालपाक सवलतीच्या दरान वस्तुंचें विकप सुरू करतात. म्हणटकच गरज नासतना लेगीत वस्तू विकत घेवन तांची बोल्सां भरात. लग्नांकार्यांचो रुतू सुरू जालो म्हणटकच भांगराचीं आनी मोतया माणकांचीं, हिर्यांचीं जायरात करपी ही पत्रकां, जायराती दर दिसा आमचे मेरेन पावत आसतात. ताचेर एक खाशेली सुचोवणी आसता, ती अशी, हें पत्रक वा जायरात घेवन येयात आनी पांच टक्के सवलत मेळयात. बारीक विचार करीत जाल्यार ह्यो सगल्यो दोळ्यांक उदक लावपाच्यो स्किमी अश्यो म्हाका तरी दिसूंक लागलां.
मार्गाचे देगेक जायरातीचीं चित्रां काडिल्ल्यो व्हडल्यो- व्हडल्यो रंगीत पाटयो लायिल्ल्यो आसतात. खूब मोहक अश्यो ह्यो जायराती पळयल्याबगर मुखार वचप कशेंच शक्य जायना. पूण, दोळे दिपकावपी हे तक्टे केन्ना- केन्ना अपघाताक कारण जांव येतात हाचें किते? अशा व्हडल्या आनी आकर्शक जायरातीचो विळखो सामान्य मनशांक भुरळ घालता, तांकां त्यो वस्तू विकत घेवंची ऐपत नासतना लेगीत ओडून व्हरता. आपलो माल खपोवचें खातीर व्हडल्या कार्यावळींनी पुरस्कृत जायराती जळीमळीं लायिल्ल्यो दिसतात. जाका लागून त्या उत्पादनांचो खप वाडतच वता आसतलो, हातूंत दुबाव ना.
एक मनीस जिवाचें रान करता पयशे जोडपा खातीर. एक- एक दुडू सुगूर करून आपलें सपन पुराय करपाचो यत्न करीत आसता. केन्ना केन्ना चुकीचे जायरातीक लागून मनीस फटावता. आपलें लुकसाण करून घेता. अशें जावचें न्हय म्हूण कोणेच कित्याचेरुच दोळे धांपून विस्वास दवरूंक जायना. पुराय वासपूस करूनच खरेदी करची. दोळ्यां मुखार आशिल्ल्यो सगल्योच गजाली सारक्यो आसनात, देखून भुल्लुसून वच्चें न्हय. गरज उप्रासता तेन्नाच त्यो वस्तू विकत घेवंच्यो. दुसरो कोण घेता म्हूण आपणेय घेवच्यो न्हय. गरज पळोवन खरेदी करची, हें शाणेपण आमी बाळगुया.
एच. मनोज
9822441417
खिणाखिणाक ताज्यो घडणुको आनी तुमचे कडेन संबंदीत दरेक खबर मेळयात एका क्लिकाचेर! फेसबूक, ट्विटराचेर आमकां फॉलो करात आनी व्हाट्सएप सबस्क्रायब करपाक विसरूं नाकात.
