भांगरभूंय | प्रतिनिधी
मुंजारण्यांत पावनकच तांकां यादव भुरगे आनी तांची गरवां व्हडल्या वाठारांत पातळल्यात हें लक्षांत आयलें. त्या भुरग्यां भितरलो कृष्ण कोण हें तांका खबर नाशिल्लें.
कृष्णायण
नागा लोकांक तांणीच वसयिल्ले वस्तींतल्यान वृंदावनातल्या यादवांनी मारबडय करून धांवडावन घाले ही गजाल रोखडीच कंसाक कळ्ळी. नागांचो बळिश्ट मुखेल कालीया हाका नंदाच्या पुतान मारून- मारुन मरपाक पावयलो हें आयकून कंसाक भयंकर राग आयलो. आपूण राजा आसतना लोकांक तांच्या गुन्यावांची ख्यास्त करपाचें काम कृष्णान केलें हें ताका बरें रुचलें ना. आता धरयांच हो कृष्ण हातांत सत्ता नासून लेगीत राजा सारको वागूंक लागलो जाल्यार तो फुडें आपणांक त्रासाचो जातलो हें ताच्या लक्षांत आयलें. ताका आतांच मारून उडोवपाची कितें तरी मांडणी करूंक जाय, असो कंसान विचार केलो. ताणें आपले दोन खाशेले मनीस आपोवन घेतले आनी तांकां वृंदावनात वचून कोणाक कसलोच वास लागूंक दिनासतना कृष्णाक मारून येयात अशें सांगलें. ते प्रमाण ते दोगूयजाण वृंदावनांत गेले.
वृंदावनांत पावतकच कंसाच्या मनशांनी नंदाचे घर खंय आसा तें सोदून काडले. ते मथुरेंतल्यान आयल्यात आनी तांकां कृष्णाक मेळपाक जाय अशें घरच्यांक सांगलें. कृष्ण गोरवां घेवन मुंजारण्यात गेला आनी तिनसांजे येतलो अशें घरांत यशोदेन तांकां सांगलें. तें आयकतकच त्या मनशांनी तशें जाल्यार आमी तिनसांजे परत येतात शें सांगलें आनी ते थंय सावन गेले. तांणी मागीर मुंजारण्य खंय आसा ती वृंदावनांत चवकशी केली आनी ते तशेच थंय गेले.
मुंजारण्यांत पावनकच तांकां यादव भुरगे आनी तांची गरवां व्हडल्या वाठारांत पातळल्यात हें लक्षांत आयलें. त्या भुरग्यां भितरलो कृष्ण कोण हें तांका खबर नाशिल्लें. कांय वगत तांणी एकामेकां कडेन उलोवन एक येवजण केली. कृष्ण, ताचे वांगडी आनी तांची गोरवां हांकां सगळ्यांक लासून मारपाची आसली ती येवजण. तांणी त्या रानाकूच उजो लायलो आनी फुडे कितें जाता ते पळोवपाक एका सुरक्षीत जाग्यार लिपून रावले. गिमांतले दीस आशिल्ले. रानांत सगळे कडेन सुकिल्लीं पानां आनी खांदयो पडिल्ल्यो. करड सुकून करकरीत जाल्ले. उजो लागतकच रान भराभरा करून पेटलें. काय वेळान सबंद रानूच पेटपाक लागले. कृष्ण, हेर यादव आनी गोरवां उज्याच्या मदीं सापडलीं. चंवशी वटेन उजो लागला तें पळोवन भुरग्यांच्यो आड्ड्यो पडल्यो. सगळीं गोरवां भियेवन एकठांय येवन रावलीं. आतां आनीक त्या उज्यांतल्यान भायर येवपाक जमचें ना हाची खात्री जातकच कंसाचे मनीस आपले लिपून राविल्ले सुवाते वयल्यान भायर सरले आनी व्हडल्या- व्हडल्यान हांसत थंय सावन मथुरेक गेले.
यादव भुरग्यांचे नशीब बरे आशिल्लें, कित्याक तर त्या दिसा कृष्ण तांचे वांगडा मुंजारण्यांत आयिल्लो. कृष्णान पयली भुरगे आड्ड्यो मारतात तें बंद केलें. कांय भुरग्यांक ताणें गोरवां सांबाळपाक दवरले. ताणे मागीर कांय भुरग्यांक थंय आशिल्ल्या झाडांच्यो जित्यो खांदयो तोडपाक सांगल्यो. त्यो खांदयो घेवन तो, जे सुवातेर व्हडलोसो उजो नाशिल्लो थंय गेलो. त्यो खांदयो मागीर त्या उज्याचेर मारून तो उजो दपटून पालयलो आनी उज्यातल्यान भायर वचपाक वाट तयार केली. मागीर ते सगळे आपल्या गोरवांक वांगडा घेवन तांकां आमडीत ते वाटेन भायर सरले. अशे तरेन कृष्णान आपल्या वांगड्याचे आनी तांच्या गोरवांचे जीव वाटायले.
कांय वेळान तो उजो लागिल्लो सगळो वाठार जळून गोबर जालो. “आमी भितर आशिल्ले जाल्यार आमचे कितें जातले आसले काय? असो विचार मनांत येवन सगळ्या भुरग्यांच्या आंगार कांटो उबो रावलो. कृष्णांक लागून तांचे जीव वाटावले हें तांकां कळ्ळे. कृष्ण बळिश्ट आसा हे तांका पयली खबर आशिल्लेच पूण तो कितलो बुदवंत आसा हे तांका त्या दिसा लक्षांत आयले. तिनसांजे घरां पावतकच सगळ्या भुरग्यांनी मुंजारण्यांत कितें घडले तें घरच्यांक सांगलें. कृष्णा खातीर तांच्या भुरग्यांचो जीव वाटावलो. कृष्ण नाशिल्लो जाल्यार गोरवां सकट तांची भुरगी मुंजारण्यांत जळून वचपाची हे लक्षांत येतकच कृष्णा विशीं यादवांच्या मनांत आदींच आशिल्लो आदर आनी मान आनीक वाडलो. कृष्णाच्या रुपान देवूच तांचे वांगडा रावपाक आयला अशें वृंदावनातल्या लोकांक दिसूंक लागले.
दुसरे वटेन बलरामान घरा पावतकच मुंजारण्यात कितें कितें जालें तें आपल्या घरच्यांक सांगलें. रानांत उजो कसो लागिल्ल्यो, त्या उज्याचे मदीं तें कशें सांपडले आनी कृष्णान सांगिल्ले प्रमाण तांणी केल्ल्यान उज्यांतल्यान ते सुरक्षीत कशें भायर येवपाक पावले हे सगळे सविस्तर बलरामान घरातल्यांक सांगले. ते आयकतकच कृष्णाक सोदपाक मथुरेतल्यान दोग जाण आयिल्ले आनी आपणे तांका कृष्ण मुंजारण्यांत गोरवां घेवन गेला अशें सांगलें हें यशोदेन नंदाक सांगलें. ते दोन मनीस मथुरेतल्यान आयिल्ले हें कळटकच नंदाच्या सगळें लक्षात आयलें. त्या दोगांक कंसानूच कृष्णाक मारपाक धाडल्या आसुये असो ताणें रोखडोच तर्क केलो. पूण, ताणे तें उलोवन दाखयले ना. कृष्णार आयिल्लें अरिश्ट पयस जालें हाचीच ताका चड खोस जाली आनी ते खातीर ताणें देवाचे उपकार मानले.
अनिल नायक
9049079789
खिणाखिणाक ताज्यो घडणुको आनी तुमचे कडेन संबंदीत दरेक खबर मेळयात एका क्लिकाचेर! फेसबूक, ट्विटराचेर आमकां फॉलो करात आनी व्हाट्सएप सबस्क्रायब करपाक विसरूं नाकात.
