भांगरभूंय | प्रतिनिधी
मनीस सतत कितें ना कितें येवजीत आसता. शाळेत वचपी भुरगें आपल्या अभ्यासा बद्दल विचार करता. तरनाटे आपल्या फुडारा
विशीं चिंता करतात. आवय- बापूय आपल्या संवसारा विशीं येवजीत बसतात. बेकार मनीस विचारांनीच घुसपून उरता. तांचे तकलेंत सकारात्मक विचार येवंक लागले तर घडये चित्र वेगळें जांव येता. दर्या लागीं आसत जाल्यार दर्याचो गाज कानार पडटा. ताका सांगात दिता तीं ल्हारां, जी केन्ना मोड घेवन येतात तर केन्ना सवकास धोलत, मोडत देगेर येवन फुट्टात. तशें शें मनशांचे विचार तकलेंत घुंवत आसता. एक वेळ कसल्याय कामात आसत तर हे विचारतरंग थोड्या वेळा पुरतें थांबले काय कितें अशें दिसपाक लागता. विचार ते मागीर हयकारी जावं वा न्हयकारी एक सारके ल्हारां वरी मनांत उफाळून येतात. एखाद्रे वेळार मनीस वगी बशिल्लो आसत जाल्यार कोणेय तरी प्रस्न केलोच म्हूण समजुपाचें, कितें चिंता रे ? तुमकांय अशे प्रस्न करपी सभागी केन्ना तरी मेळ्ळ्याच आसतले. हांव वगी बशिल्लो पळोवन म्हाकाय जायते जाण प्रस्न करतात. कसलो विचार चल्ला? नविदाद कितें आसा व्हय ?
आतां हांव कितें चिंता वा कसली नविदाद, ते मनीस म्हजे कडल्यान कित्याक आयकूंक सोदता हें कळपाक मार्ग आसना. घडये म्हाका ओगी बशिल्लो पळोवन तांकां नसाय जाता आसतली वा तांचे तकलेंत कसलेच विचार येना आसतले, म्हूण ते म्हाका प्रस्न करतात, वगी सो कित्याक बसला काय म्हण. खरें सांगपाचें जाल्यार हांव केन्नाच वगी बसना. म्हजे तकलेंत आयिल्ले विचार म्हाका उर्बा दितात. म्हजे जिणेचे सांगाती जावन म्हज्या वांगडा वावुरतात, जांच्या म्हालवजार म्हजो दीस बरो खोशयेन वता. खरेंच, विचार जे आपल्या बराबर दुसर्यांचेंय बरें येवजितात, आपल्या गांवा बद्दल, राज्या बद्दल आनी देसा बद्दल बरें चिंतपी… अशे तरेचे विचार मनांत घोळप म्हणल्यार कर्तुपी मनशांची लक्षणां जावं येतात. मनीस विचार करपा खातीरच जल्माक आयला हें सत कोण न्हयकारूंक शकनात.
दुसरी गजाल म्हणल्यार विचार करूंक कोणाक शिकोवपाचीय गरज ना. ती नैसर्गीक. आपसूक नकळटां घडटा. विचार करून आमी जेन्ना वावर करतात तेन्ना तो तडीक पावपाची दाट शक्यताय आसता. हाकाच लागून विचारांची अदलाबदल जावंक जाय. चार- चौगजाण जेन्ना कसल्याय विशयाचेर भासाभास करतात तेन्ना ताचेर खोलायेन अभ्यास करून अचूक निर्णय घेवंक पावतात. एकविसाव्या शेकड्यांत पांय दवरी मेरेन शिक्षण, वेवसाय, नाटक, सिनेमा, कला, खेळ अशा साबार क्षेत्रांत नवीं-नवीं आव्हानां येत आसात आनी तीं निस्तारतलो जाल्यार समविचारी एकठांय येवन निर्णय घेवचो पडटा. वेग- वेगळ्या माध्यमांचो उपेग करतलो जाल्यार अणभवी आनी तज्ञ मनशांचो पालोव घेवचो पडटा, तेन्ना एकामेकांच्या विचारांचोच आदार आसता हातूंत दुबाव ना. एक कलाकार वा लेखक वा कवी विणपी जावन विचारांचें जाळे विणटा तेन्नाच सृजनात्मक निर्मिती करूंक पावता. ह्या संवसारांत आपल्याक तिगोवन दवरतलो जाल्यार विचार करपा शिवाय आनीक कसलोच उपाय ना म्हणपाचें आमी याद दवरूंक नाका व्हय ?
फुडाराचीं सपनां पळोवप होय एक विचारांचोच भाग म्हणू येता. कारण जाका सपनां पळोवपाची संवय आसता तो तीं सपनां पुराय करूंक आपल्या विचारांक कश्टाची जोड दिवन तीं सपनां साकार करता. देवान आमकां मेंदू दिला तो विचार करपाकच न्हय? मागीर तकलेर हात दवरून कित्याक बसून रावचें काय म्हणटा? हरशीं म्हजें सारकिल्ल्याचें काम उलोवपाचें. सतत उलयत आशिल्ल्या कारणान वगी बशिल्लो पळोवन कांय जाण म्हाका प्रस्न करतातच. हातूंत गैर अशें काय ना, पूण आमी मनीस एकामेकांचेर नदर दवरून आसता, इतलें मात खरें. शिक्षकांचेर तर सगळ्यांची नदर आसता. ते कितें करतात, तांचो जोड धंदो आसा काय ना, ते खाजगी वर्ग घेतात काय ना ह्या सगळ्या गजालींची तांकां सुलूस घेवची आसता. शिक्षक बसून पगार घेतात असो कांयसो तांचो गैरसमज जाल्लो आसता. तांकां दिसता शिक्षकांचें काम आदेसाचें, पूण दुसर्या दिसाची तयारी करपाक कितलो वेळ तांकां खर्च करचो पडटा, हाचें कोणाक पडिल्लें नासता. सादारणपणान एका शिक्षकाक वर्गांत भुरग्यांक कितें आनी कशें तरेन शिकयतलो हाचो वार्शीक पाठ येवजण, सुमानाची पाठ येवजण तशीच सदची येवजण कशी आसतली, हाचेर विचार करून वर्गात वच्चें पडटा. त्या भायर भुरग्यांच्यो परिक्षा घेवन मुल्यांकन करून निकाल तयार करता मेरेन कितल्यो सांजवेळो घालोवच्यो पडटात, हाचो कोणे हिशेब केला व्हय ? त्या भायर सरकारान घालून दिल्ल्या सगल्या नेमांचें पालन शिक्षक करतात. शिक्षण क्षेत्रा भायली वेगवेगळी कामांय शिक्षकां मार्फत करून घेतात. इतलें आसून लेगीत सकारात्मक विचारांचे तरंग शिक्षकांच्या मनांत उफेण घेता तेन्नाच शिक्षणीक उद्दिश्टां साकार जाल्लीं पळोवंक मेळटात, ही गजाल कोण नाकारूंक शकतलो व्हय?
फुडली पिळगी हुशार आनी सक्षम जाल्ली पळयतले जाल्यार आवय बापाय वांगडा आमी शिक्षकांनी तशेंच दर एक मनीस जो विद्यार्थ्यांच्या संपर्कात येता, तांणीं लेगीत विचारांची तांक वाडोवंची पडटली. कसलेय गजाली बद्दल अधिक म्हायती मेळोवपा खातीर केन्ना ? कित्याक ? आनी कशें ? हे प्रस्न विचारून तांच्यो जापो मेळोवपाचो यत्न करचो पडटलो. अशें केल्ल्यान विचार करपाची तांक तर वाडटाच, पूण त्या प्रस्नांच्यो जापो सोदून काडपाची उमळशीक लागून रावता. जाका लागून मनीस नव्यो गजाली शिकपाक पावता. पुस्तकां वाचूंक पावता आनी म्हूण तरनाट्यांनीं हे प्रस्न स्वताक विचारचें पडटले. स्वताकच न्हय तर हेरांकय अशे प्रस्न विचारून तांचे कडल्यान जापो मेळोवचो यत्न करचो पडटलो. हाचो परिणाम मेंदवाक व्यायाम जाता आनी आमचें सामान्य गिन्यान वाडपाक आदारय मेळटा. कांय जाणकार म्हणटात एकदां मनीस विचार करूंक लागलो म्हणटकच ताचें कसल्याच कामांत लक्ष लागना म्हूण. विचार करपा सारको बुद्दीवाद हो. पूण म्हाका दिसता बऱ्या विचारांचो आमकां लाब जाता जाल्यार अशे तरंग आमचे मनांत येत रावल्यार कितें वायट ?
एच. मनोज
9822441417
खिणाखिणाक ताज्यो घडणुको आनी तुमचे कडेन संबंदीत दरेक खबर मेळयात एका क्लिकाचेर! फेसबूक, ट्विटराचेर आमकां फॉलो करात आनी व्हाट्सएप सबस्क्रायब करपाक विसरूं नाकात.
