आयचीं भुरगीं पुस्तकां वाचनात…..!!!!

भांगरभूंय | प्रतिनिधी

“घरांत आसात ती शाळेची पुस्तकां वाचपाक जायना, तूं ही पुस्तकां वाचतलो?” “ल्हान आसा तूं अजून, तुका खंय वाचपाक येता?” “शिक्षणीक पुस्तकां आसात? ह्यो काणयो, कविता नाकात.” अशी असंख्य विधानां हांवें पुस्तकांची प्रदर्शना घडोवन हाडटना आयकल्यांत. ह्यो फकत हाता बोटार मेजपा इतल्यो देखी. पालक, शिक्षक, मार्गदर्शक कोणच हाका अपवाद ना. ही विधानां आयकतकर हांसू कांय रडूं अशी म्हजी परिस्थिती जाताली. एका वटेन आपलें अज्ञान व्यक्त करपी हे जाण्टेले आनी दुसरे वटेन पुस्तकांच्या भोंवतणी घिरटी घालपी ती माणकुलीं. गोंयातल्या खाची कोनश्यांत, पालकांक परवडना अश्या वाठारांनी लेगीत भुरगीं हातांत 50, 100 रुपयांच्यो नोटी घेवन आमच्या पुस्तक प्रदर्शनाक आयल्यात आनी आपल्याक जाय ती पुस्तकां सोदून काडून विकत घेवन गेल्यात. पूण कांय कडेन पुस्तकांचेर तुटून पडले उपरांत तांणी बचक्यांनी पुस्तकां काडल्यात आनी आपल्याक हे घें, ते घें म्हणून पालकांक विनयले उपरांत पालकांनी सुरवातीक सांगिल्लें अज्ञान पाजळ्ळां. भुरगीं पुस्तकां वाचनात कांय आमी तांकां वाचूंक दिनात?
एक वा दोन वर्साचीं माणकुलीं भुरगीं पुस्तकां वाचनात, पूण ती पुस्तकां पळयतात, तांकां वाचून दाखयल्यार आयकतात, आनी आयकतात ते समजुनय घेतात. पुस्तकांची संवय तांकां इतले ल्हान वंयातच लावंक जाय. आनी ती लागतली जाल्यार पयलीं पालकांनी, शिक्षकांनी, भोंवतणच्या आमी सगळ्यांनी ही जबाबदारी आमची हें समजून घेवचें पडटलें. भुरग्यांच्या हातान पुस्तकां दिवचे पयली, आमचे हातान पुस्तकां आसची पडटलीं आनी जो मेरेन हें घडना तो मेरेन भुरगीं पुस्तकां वाचनात अशें विधान करपाचो कसलोच अधिकार आमकां ना.
अभ्यास सोडून हेर पुस्तकां कित्याक वाचपाक जाय? अभ्यासाचेंच वजें झेपना म्हणपी कितलेशेच पालक, शिक्षक हांवें पळयल्यात. ह्या पालकांक मुळांत मनश्यान कित्याक वाचचें हाचेंच भान ना. वाचन फकत मार्क मेळोवंक, पदवी मेळोवंक, नोकरी मेळोवंक आनी पयशे कमोवंक आसूंक शकना हें आमकां कळपाक जाय. वाचन हो भुरग्याच्या आनंददायी भुरगेपणाचो एक भाग. भुरग्याक व्हड करतना ताच्या खावपा जेवपाचेर, कपड्यांचेर, ताच्या शिक्षणाचेर जसो आमी भर दितात तशेंच ताच्या खोशयेंत वाचन, पुस्तकां हांचो एक मोठो वांटो आसपाक जाय. वाचनाच्या जगांत ताका मेळपी नवीन कल्पना, विचार, रहस्यां, कुतूहलां, खोस ही ताच्या जिणेक एक वेगळें वळण दिवपाक शकता हें आमी लक्षांत घेवया. हाचो ताच्या फुडाराचेर खूब व्हडलो परिणाम जावंक शकता. आनी हय, ताच्या शिक्षणीक कार्यांतय ताका ताची मदतच जाता हेंय समजुया.
मनीस व्हड जावप म्हळ्यार कितें? तांणे चडात चड पयशे कमोवप इतलेंच काय तो करता त्या कामांत तांणे उंचाय, समृद्धी गांठप? आनी ही उंचाय गांठठलो जाल्यार वाचन, नव्या विचारांचे, कल्पनांचे आकलन भोव गरजेचें. जगांतले कितलेशेंच उंचेल्या पदार पाविल्ले लोक, वेवसायीक, नव्या कल्पनांक
रुजवणा घाल्ले व्यक्ती आपल्या ह्या कामाचें चडांत चड श्रेय वाचनाक दितात. आपल्या दिसपट्ट्या वावरांतली चार ते पांच वरां ते वाचनाक ओंपतात. तातूंतल्यान ते व्हड जातात. आनी हेरांकय व्हड करपाचो हावेस बाळगुन आपलो वावर करतात. केदें व्हडलें अप्रुप न्हय हें वाचन म्हळ्यार?
आनी सगळ्यांत महत्वाचें. मनशाच्या जिणेंत हेर कितेंय आसूं वा नासूं, खोस आसपाकूच जाय न्ही? मागीर वाचनांतल्यान आमच्या भुरग्यां मेरेन ही खोस पावची हाचेर आमी कित्याक भर दिनात. एखादी बरी काणी, कविता, नाटकुलें, निबंद वाचून भुरग्यांक खोस मेळची, ती खळखळून हांसचीं, कल्पनांच्या पाखांचेर बसून तांणी सैर करची, जादूच्या दुनयेंत वचून घडपाक शकनात अश्याच गजालींचीं सपनां पळोवचीं आनी कोण जाणा ती खरीय करचीं असो विचार आमी कित्याक करनात? भुरगीं मोबायलाचेर पडिल्लीं आसतात, कार्टुनांनी बुडिल्लीं आसतात म्हणून विधानां करप सोंपें, तांच्या हातान आमी पर्याय दिल्यात व्हय? दाखयलां तांकां पुस्तकांचें हें विश्व? कांय ल्हान आसतनाच तांच्या माथ्यार आमी जड जड शिक्षणीक पुस्तकांचें वजें दवरलां? चित्रांची पुस्तकां म्हारग म्हणून तांच्या हातान शब्दबंबाळ पुस्तकां दिवन तांचे कल्पनांचे विश्व ल्हान केलां? तांकां आनी खंय वाचपाक येतलें म्हणून आमचोच मेंदू कितलो ल्हान हें तांचेर बिंबयला?
भुरगीं वाचतात… वाचनात ती आमी, जाण्टीं. पुस्तकांय आनी भुरग्यांची मनांय….

अन्वेषा सिंगबाळ
9923442746