भांगरभूंय | प्रतिनिधी
आमी मॉडर्न जावंक लागल्यांत हाचो अर्थ आमी सगळें विसरल्यात अशें अजिबात ना. आमचें न्हेंसप, आमचें जेवण, चाली रीती कांय प्रमाणांत बदल्ल्या आसत…
आमच्या संस्कृतीचो आमकां मोठो अभिमान हो आसूंक जाय. संस्कार जशे आमकां घडयतात तशेंच आमी घडटात हो एक भ्रम आसा. आपल्या जिविताचेर जशे संस्कार जातात आनी ते आमी व्हड मनान स्विकार करतात तशींच आमीं घडटात, हातूंत सत्य आसा.
गोंय हें संस्कार आनी संस्कृतीचें रूप घेवन चलता. आमचें गोंय विविधतेन नटलेलें आसा. आमकां आमच्या अस्मितायेच्या प्रत्येक गोश्टीचो अभिमान आसा. आमकां आमच्या कपड्यांचो, आमच्या जेवणाचो, आमच्या घरांचो आमच्या देवळाचो, विविध धार्मीक स्थळाचो मान आसा. जंय बरें कितें घडटा, चलता थंयच आमी तिगोवन उरपाचें आनी जें वायट आसत ताका कशें भायर मारपाचें काम आमी बेस बरें तरेन जाणांत. हांगां संस्कार संस्कृती आयज मेरेन पांय रोवन आसा. जगाच्या माथ्यार खूब कितें घडटा तें अख्खा विश्वांत पावता. केन्ना? ती संस्कृती, आपली अस्मिताय जपली जाल्यार आनी तिका तो पांवडो फावों करुंक आमी तितल्याच नेटान फुडेंच रावले जाल्यार. खरें न्हय?
आमची संस्कृती आमकां आपल्या मदीं जोडून दवरता. संस्कृतीचो सांबाळ करतना आमच्या गोंयच्या दर गांवानी सण, सुवाळे हे आप आपल्या प्रमाणे आमी मनयतात. मात्शे फरक आसतात तें घेवन बसपाची गजाल आसना. आमी ते कशे तरेन ते फुडें पावयतात हातूंत वालोर आसता. देखून त्या त्या कार्यांक आमच्यो पालख्यो, रथ, सत्र्यो, घोडेमोडणी नाचोवप, ओडप हें तिगयलां तशेंच आमची त्या त्या कार्यांक गाराणी, धा जाणां खातीर मागणी हेंवूंय खंय ना खंय आमच्याच भाशेन आमचेच भशेन फुडें व्हरतात तें पळयल्यार आमच्या मदीं एक आनंद प्रसन्नताय निर्मित जाता तिच खाशेलें खुशालपण जाता. संवसारा पाडवो आमचे नवें वर्स…त्या वेळार जावपी पद्द्ती, होळी, दिवाळी, चवथ, शीमगो.. ह्या सणांनी चलपी
देवकार्य, जेवणा, कपडे ते ते खीण आमचीं सुखां आसतात. पयस पयस पाविल्ले एकटांय येंवद गजाली, खबरो, आपलेंपण हें नातीं जपलें वता ही सण संस्कृती आमकां व्हड आसता.
आमचीं पावलां आयज उदरगतीचया मळार पांय तिगोवंक पावल्यांत आनीकूय पावतले हातूंन दुबाव नाका.
आमी मॉडर्न जावंक लागल्यांत हाचो अर्थ आमी सगळें विसरल्यात अशें अजिबात ना. आमचें न्हेंसप, आमचें जेवण, चाली रीती कांय प्रमाणांत बदल्ल्या आसत तरी ते सण, सुवाळे, सांस्कृतीक कार्यावळी जातात थंय आमचे कपडे, जेवण तेंच आसता. जेवणान पेज, तिजन (सत्व), पोळे, खारें, सोलकडी, नुस्तें, भाजयो हें तर आमकां जायूच. आमचीं कलाकार आयज व्हडा नेटान विविध कलाक्षेत्रांत नांव कमोवंक लागल्यांत. हिंदू जावं क्रिस्तांव आमी आपल्या तरेन तशेच आसात जशी पयलीं आशिल्ली. आमी एकामेकांगेर वतना कशें वागप, कशी ती संस्कृतीचो मान दवरप विसरूनात. आयज आमचे तरणाटे खूब कितें करतात. ते मस्ती करतात, ते शिकतात, ते खेळटात पूण संस्कृतीचीं प्रत्येक खिणांनी तांचो आसपाव व्हडा प्रमाणांत दिसता. देखीक तेच ती तरणाटीं मनां जागयतात. एकमेकांमदीं मिसळटात. आमच्यो जात्रा, फेस्तां, मांड, दिवंजां, नाटकां, कार्यां हीं तशींच चालू आसा. त्या त्या वेळार तीं तीं वस्त्रां आमच्या आंगार चडटाट तेन्ना आमचे मन खुलता.
संगीत, लोकगीतां, लोकसंगीता हीं तर आमची आंगांत उर्बा भरून आमकां ताजे टवटवीत करतात. आमची तीं वाद्यां… धोल, शेमेळ, ताळ…आमी व्हड उमेदीन वाजयतात. आमच्यो म्हणी आमकां गिन्यानवर्दक गुळी आसा. आमची स्वागत परंपरा, पर्यटकांक बरें कितें ते दिवप हें काम आमी करतात. पूण हालींसारा गोंय म्हळ्यार अशें तशे अशे चिंतून पर्यटकांनी जो सांवार चलयला हो आमच्या संस्कृतीक नश्ट करीत काय हो प्रस्न उपरासता. आमींच जर तशेच कडक नेम पाळून त्याच बशेन ख्यास्त दवरली जल्यार? कोण म्हणटा बरें जावचें ना? रस्त्यांनी जें घडटा तांतूंत बीं आमची जबाबदारी ही पाळतातूच पूण कांय कारणां ती सकयल उडयता. तरीय योग्य वेळार हे ते योग्य जाले तर वाटेवयलें कर्म वाटेर येवंचें ना. हांगां आमकां संस्कार भरपूर मेळटात मागीर चुकी कोणांच्यो? सोदपाची गरज आसा त्योच सोदल्यो जाल्यार…!
सारकें, त्यो चुकी कित्याक घडल्यो?? विचार तर उबो जाताच. ताचेर आमीं उपाय हो करतात आनी तो बरें कितें करपाक जातलो हातूंत दुबाव कित्याक? एकएकट्यान त्याच बशेन चिंतून तें तें काम जें बाराबर वाट दाखयता तें केलें तर ताका चालना ही मेळटलीच. आमकां आनीक एक नवी अभिमानाची गजाल जोड म्हणून मेळटली.
आमची अस्मिताय ही आमी आमच्या मनांच्या कोपऱ्यान, काळजाच्या कुपांनी अशी बसोवंक जाय की तिचें अस्तित्त्व केन्नाच काबार जावचें ना हें आयच्या तरणाट्यांच्या हातांनी आसा. नाजाल्यार आमी आमच्या धुंदेन जर ती दिशा बदलूक लागत जाल्यार मात फरक पडू येता.आमीं उदरगती करूया जरूर पुण त्याच नेटान संस्कार,संस्कृती तिगत जाल्यार आमची अस्मिताय म्हान,आमचें गोंय म्हान हें जाण्टे, नेण्टे, भुरगीं प्रेत्येकाच्या तोंडान आयकून आंगान खुशालकायेचो शिरशिरो हो भरतलोच. पळयात …!
– सोनाली सु. पेडणेंकार
खिणाखिणाक ताज्यो घडणुको आनी तुमचे कडेन संबंदीत दरेक खबर मेळयात एका क्लिकाचेर! फेसबूक, ट्विटराचेर आमकां फॉलो करात आनी व्हाट्सएप सबस्क्रायब करपाक विसरूं नाकात.
